جمله های روزانه متمم (۶۵) | چند جمله درباره کودکی، آموختن و هنر مشاهده‌گر بودن

۱۵ نظر برای جمله های روزانه متمم (۶۵) | چند جمله درباره کودکی، آموختن و هنر مشاهده‌گر بودن

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : کسری



«نیمی از جهان هرگز نمی‌دانند که نیمی دیگر چگونه زندگی می‌کنند.»
به این جمله می‌خواهم با سطحی‌ترین حالت ممکن نگاه کنم: جهان را نمی‌دانم اما در حد تجربه شخصی، همین ایران خودمان، از وقتی برای گذراندن طرح به کردستان آمدم، این را با تمام وجود لمس کردم. بیش از نیمی از آن‌ها نمی‌دانند که در شیراز یا شمال زندگی چگونه است، و صد البته برعکس.
«هر فضیلتی، بیش از هر چیز بر پایه احترام به خود شکل می‌گیرد.»
در این جا، ماهی یکبار جلسه‌ای با حضور مسئولین تمام مراکز جامع خدمات سلامت روستایی با رئیس شبکه برگزار می‌شود، و هدف آن است که مسائل مختلف مطرح بشود و برای‌شان راه‌حل مطرح گردد.
یکی دو بار اول، وقتی نوبت به من می‌رسید، از خطرناک بودن جاده‌ی روستای خودم به سمت شهر صحبت می‌کردم. از معضل سگ‌های وِلگرد (بی‌صاحب)، از نداشتند آنتن در روستا، نداشتن اینترنت خوب، ارتقای سیستم آزمایشگاه از سیستم‌عامل داس! به بالاتر و...
بعد می‌دیدم نفرات بعد از من در مورد این که دیگر «تن‌خواه» قطع شده و حالا درخواست خرید خودکار آبی دارند، شیر دست‌شویی مرکزشان چکه‌چکه می‌کند، نیاز به تعدادی لامپ دارند تا روشنایی مرکز برقرار باشد، دستگیره در فلان اتاق خراب است...
اوایل احساس می‌کردم دارد به من و به افراد جلسه بی‌احترامی می‌شود، این همه مسئول اینجا جمع نشده بودیم که در مورد خرید خودکار و کاربُن صحبت کنیم. سعی می‌کردم مشکلاتی را مطرح کنم که در شان اسم و توان جلسه باشد، طیف بزرگ‌تری از افراد را در بر بگیرد، دنبال یک فضیلتی بودم؛ اما اشتباه می‌کردم. توان جلسه، به احترام تک‌تک آدم‌ها برای خودشان، که آن‌جا نشسته بودند بر می‌گشت و نه عنوان جلسه. برایم یادآوری شد که اول باید خودمان، به خودمان احترام بگذاریم تا به فضیلت برسیم.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.