نقش ارزیاب (یا مراقب یا ناظر) در کار تیمی

۱۰۴ نظر برای نقش ارزیاب (یا مراقب یا ناظر) در کار تیمی

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : شاهد اشرفی



من نزدیک به پنج سال در مجموعه ای کار می کردم که تقریبا کار پرسنل به هیچ عنوان ارزیابی نمی شد. من گاهی از اوقات احساس خوبی از تلاش زیاد برای کارم به این دلیل نداشتم. فکر می کنم دیده شدن و مورد ارزیابی قرار گرفتن همونقدر که می تونه تلخ باشه، می تونه شیرین هم باشه. اگر شما کارتون رو خیلی خوب انجام بدید اما احساس کنید که دیده نمی شید احتمالا اثر منفی زیادی روی انگیزه ی شما می گذاره.

خیلی از اوقات در کار تیمی من نگران نرسیدن به موقع کار هستم. اتفاقی که داخل مغز من میوفته اینجوریه: طی فواصل زمانی چند ساعت یک بار من از دور به نقطه ی شروع کار و نقطه ی پایان کار نگاه می کنم و اونرو با فعالیتی که الان داره انجام می شه مقایسه می کنم، اگر به نظرم این روند کند باشه نگرانیم رو بیان می کنم. از ابراز نگرانی هام خیلی بازخورد خوبی نمی گرفتم  اما راهکارهای من برای بهینه کردن این نگرانی ها این بوده:

برگزاری جلسات دوره ای

اوایل راه اندازی کسب و کارم بود که به نظرم کارها خیلی کند پیش می رفت و من خیلی نگران آینده کسب و کارم بودم. در محل کار تبدیل به یک آدم نگران از صبح تا شب شده بودم. این نگرانی دو همکار من رو خیلی اذیت می کرد. این بود که به همراه همکارانم تصمیم گرفتیم برای کارها یک برنامه ریزی اولیه انجام دهیم و در جلسات صبح روزهای زوج به بررسی نتیجه کارها بپردازیم. در نتیجه هم من کارها را رصد می کردم و هم ابراز نگرانی هایم محدود به یکی دو ساعت جلسه می شد.

درخواست از همکارانم برای نوشتن گزارش کار

یک سالی که گذشت حجم پروژه ها افزایش زیادی پیدا کرد، نیرو های شرکت کوچک ما دو سه برابر شده بودند و جلسات دوره ای پاسخ گوی حجم نگرانی های من نبود! این بود که وقتی بعد از مطالعه درس گزارش نویسی فهمیدم " اگر گزارشی از کار تنظیم نشود واقعا انگار که کار انجام نشده" ، گزارش کار نویسی رو در شرکت شروع کردیم. طبیعتا من با خوندن گزارش ها از روند پیشرفت کارها مطلع می شدم و نگرانی های من خیلی کنترل شد.

استفاده از ابزارهای کنترل پروژه

بعد از ثبت گزارش کارها در نرم افزار MSP  (صرفا به عنوان یک ظرف اطلاعاتی)، حالا وقت اون رسیده بود که برای برنامه ریزی کارهای آتی از این ابزار استفاده کنیم. خوشبختانه تونستیم برنامه ی هفتگی همکارانم رو آماده کنیم و از این طریق بجای نگرانی از این که الآن اوضاعمون توی فلان پروژه چطوره؟ و نداشتن جواب درستی برای اون، به یک برآورد دقیق تر از اوضاع دست پیدا کنیم.

کنترل ورودی ها و خروجی ها

در همون شرکتی که اوایل تمرین صحبتش رو کردم، یکی از بزرگترین مشکلات به نظر من این بود که تقریبا هر کدوم از مدیران شرکت وقتی از نزدیک واحد طراحی رد می شد می تونست به این واحد کار بده و نتیجه رو هم بخواد. مدیر طراحی می گفت روی پروژه x بخش a کار می کنیم و مدیر پروژه تلفنی در مورد بخش b پروژه نقشه اجرایی می خواست. مدیر عامل هم برآورد قیمت بخش c پروژه رو می سپرد به یکی از بچه های دفتر طراحی. درحالیکه بخش a هنوز نیاز به توان همه ی اعضای تیم داشت که به نتیجه برسه. من بعد از کلی کلنجار تونستم مدیرانم رو متقاعد کنم که ورودی و خروجی کار باید در این واحد از یک کانال مشخص باشه. بعد از اجرایی کردن روشی که پیشنهاد داده بودم کارها با آرامش بیشتر  و به موقع  انجام می شد.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.