قانون بروکس | وقتی تلاش برای درست کردن اوضاع، وضع را خراب‌تر می‌کند

کسانی که با مفاهیم اولیه‌ی مدیریت پروژه خصوصاً پروژه‌های نرم‌افزاری آشنا هستند، قاعدتاً قانون بروکس (Brooks’ Law) را شنیده‌اند و شاید مصداق‌هایش را هم تجربه کرده باشند.

ایده‌ی این قانون را فرد بروکس (Fred Brooks) مطرح کرد و طبیعتاً بعدها به نام خودش هم شناخته شد.

اگر حوصله ندارید جزئیات بیشتری را درباره‌‌ی فرد بروکس و قانون بروکس بدانید، باید قانون بروکس را به این صورت برایتان خلاصه کنیم: «وقتی یک پروژه تأخیر دارد، آوردن افراد جدید می‌تواند تأخیر پروژه را بیشتر کند.»

اما داستان پشت قانون بروکس و کاربردها و مصداق‌های آن، خواندنی‌ها و شنیدنی‌های بیشتری دارد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

فرد بروکس کیست؟

فرد بروکس (متولد ۱۹۳۱) در رشته‌ی فیزیک و ریاضیات کاربردی تحصیل کرد و سال‌ها در IBM به مدیریت پروژه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری اشتغال داشت.

او یکی از هزاران انسانی است که در توسعه‌ی آن‌چه امروز به عنوان فناوری اطلاعات می‌شناسیم نقش ایفا کرده اما نامش کمتر در ذهن‌ها نقش بسته است. مثلاً شاید کمتر کسی بداند که هر بایت (‌Byte) تا قبل از بروکس معمولاً ۶ بیت (Bit) بوده و بروکس چون می‌خواسته حروف کوچک انگلیسی را هم در کنار حروف بزرگ کدگذاری کند، تصمیم گرفته هر بایت ۸ بیت باشد و به تدریج این قاعده به استانداردی در صنعت IT تبدیل شده است (+).

فرد بروکس – عکس از David.Monniaux

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت پروژه های کوچک به شما پیشنهاد می‌کند: