ریموند کتل (مطرح کننده‌ی نظریه ۱۶ عاملی شخصیت)

ریموند کتل (Raymond Cattell) در سالهای نخستین قرن بیستم (۱۹۰۵)‌ در انگلیس به دنیا آمد.

دو نسل قبل او (پدر و پدربزرگش) مهندس بودند. شاید شغل پدر و پدربزرگ در مطالعه‌ی زندگینامه‌ی دانشمندان چندان مهم به نظر نرسد، اما این خانواده‌ی مهندس ریموند کتل، مورد توجه اکثر نویسندگان زندگینامه‌اش قرار گرفته است.

علت این مسئله را هم می‌توان در نقش کتل در شخصیت شناسی و روانشناسی شخصیت جستجو کرد.

او از جمله کسانی است که کوشیدند مباحث کیفی (Qualitative) شخصیت شناسی را به سمت مباحث کمی (Quantitative) سوق دهند. به عبارتی کتل به روانشناسان کمک کرد تا شخصیت انسان را هم به نوعی، مهندسی کنند.

کتل در سن بیست و سه سالگی، دکترای روانشناسی خود را در انگلیس به پایان رساند و به عنوان یکی از جوان‌ترین افراد حوزه‌ی خودش، به کار روان‌درمان‌گری پرداخت.

در سال ۱۹۳۷ به آمریکا دعوت شد تا یک سال در آنجا اقامت کند و در زمینه روانشناسی اجتماعی مطالعه و تحقیق کند. او در آن یکسال با آبراهام مزلو همکار بود و بیش از پیش به دنیای روانشناسی وابسته شد.

اقامت یکساله‌ی کتل در آمریکا به مهاجرت دائمی تبدیل شد و در سال ۱۹۴۱ به دعوت گوردون آلپورت، در دانشگاه هاروارد سخنرانی کرد.

بعد از کتل، دیگران به شیوه‌ی او و در ادامه‌ی راه او، ۱۶ صفت را به ۵ دسته صفت کاهش دادند و آن مدلی را خلق کردند که امروز به نام مدل پنج عاملی شخصیت می‌شناسیم.

توضیح: در تنظیم این زندگینامه، از کتاب نابغه‌ی کشف‌نشده‌ی روانشناسی (Psychology’s Secret Genius) نوشته‌ی جان گیلیس استفاده شده است.

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مکاتب شخصیت شناسی به شما پیشنهاد می‌کند: