کال نیوپورت این بخت را داشته که از کتاب‌هایش در سطح جهان و از جمله ایران به شدت استقبال شود. کتاب مینیمالیسم دیجیتال نیوپورت مخاطبان بسیاری داشته و کتاب کار عمیق (Deep Work) او هم بسیار مورد توجه قرار گرفته و بارها تجدید چاپ شده است. با توجه به این‌که بسیاری از دوستان عزیز متممی

تفویض اختیار اصطلاح ظاهراً ساده‌ای است که در نگاه اول، ممکن است لایه‌های پیچیده و چالش‌های آن به چشم نیاید. اما وقتی در محیط کار، می‌خواهیم با تفویض اختیار، زمان خود را آزاد کرده و به کارهای مهم‌تر بپردازیم، تازه متوجه می‌شویم که دردسرها و موانع فراوانی برای تفویض اختیار به کارکنان وجود دارد. اگر از منظر

تفویض اختیار یا Delegation of Authority یکی از رایج‌ترین واژه‌ها در حوزه مدیریت است. لغت تفویض به معنای واگذاری است و زمانی که از تفویض اختیار صحبت می‌کنیم منظورمان این است که یک فرد، اختیار در یک اقدام یا یک تصمیم گیری را به فرد دیگری واگذار کند. طبیعتاً در محیط سازمانی، تفویض اختیار به

کتابهای مدیریت زمان، همه کم و بیش به نکات مشابهی اشاره می‌کنند. از هنر نه گفتن حرف می‌زنند و به ماتریس آیزنهاور می‌پردازند. از محدودیت منابع می‌گویند و بر اهمیت تفویض اختیار تأکید می‌کنند. درباره‌ی مدیریت توجه  صحبت می‌کنند و به خوانندگان خود توصیه می‌کنند از نوتیفیکیشن‌ها و سایر عوامل حواس‌پرتی فاصله بگیرند. گاهی هم تکنیک‌هایی

رولف دوبلی در کتاب هنر خوب زندگی کردن فصلی را به اثر معکوس اختصاص داده و پرسیده است: «چرا چیزهایی که قرار است برای ما زمان بخرند، معمولاً وقت‌مان را تلف می‌کنند؟» (عنوان این فصل در نسخه‌ی انگلیسی Counter-productivity است). او استدلال و ادعای خود را بر پایه‌ی دو مثال اصلی بنا کرده است. نخستین مثال، مربوط

«بمبارانِ بی‌پایانِ اخبار و شایعات و عکس، از ما دیوانگانی معتاد به دریافتِ اطلاعات ساخته. این اتفاق، مرا نابود کرد و ممکن است با شما هم چنین کند.» کال نیوپورت (Cal Newport) مقدمه‌ی کتاب مینیمالیسم دیجیتال (Digital Minimalism) را با این نقل قول آغاز می‌کند و در ادامه، از دردسرهای زندگی با ابزارهای نوین ارتباطی

فرض کنید به شما یک ساعت فرصت داده‌اند که یک درخت را با تبر قطع کنید. ممکن است در این حالت، به یاد آن گفته‌ی معروف بیفتید و تصمیم بگیرید ۵۵ دقیقه را به تیز کردن تبر و ۵ دقیقه را به تبر زدن اختصاص دهید. اما نگاه دیگری هم وجود دارد: این‌که نیم ساعت بخوابید

اراده از جمله واژه‌های پرکاربردی است که معمولاً در کنار انضباط شخصی، مدیریت زمان و مدیریت انگیزه قرار می‌گیرد. اما پرکاربرد بودن این واژه باعث نشده که از ابهام‌های آن کاسته شود. فرض کنید کسی در توصیف خود به شما می‌گوید من بی اراده هستم؛ یا این‌که می‌گوید با روش های تقویت اراده آشناست. چه برداشتی از این جمله‌ها دارید؟ آیا می‌توان واژه‌ی اراده را به

اگر بخواهیم موضوع مدیریت زمان را در محیط کسب و کار و فضای سازمان بررسی کنیم، یکی از اولین موضوعاتی که به ذهن‌مان می‌رسد، جلسات کاری است. بسیاری از افراد معتقدند که «جلسات، قاتل زمان هستند» و می‌توانند ده‌ها مثال بیاورند که جلسات کاری با وجود صرف ساعت‌ها وقت، خروجی چندانی نداشته‌اند. این مسئله خصوصاً

محتوای کتاب خرده عادت ها یا عادتهای اتمی (Atomic Habits) برای کسانی که کتاب اثر مرکب دارن هاردی یا کتاب قدرت عادت چارلز داهیگ را خوانده‌اند، آشنا خواهد بود. جیمز کلییر (James Clear) در این کتاب می‌کوشد روش ایجاد و تقویت عادتهای مثبت و نیز تضعیف و کم‌رنگ کردن عادتهای منفی را به مخاطبان خود بیاموزد. تجربه‌ی جیمز کلییر در

دیجیتال دیتاکس (Digital Detox) اصطلاحی است که طی چند سال اخیر میان فعالان فضای دیجیتال و به‌طور خاص، کاربران شبکه های اجتماعی به شدت رواج یافته است. Toxic و Intoxication به سمّ و مسموم‌شدن اشاره دارند و Detox را می‌توان به سم‌زدایی ترجمه کرد. البته دیجیتال دیتاکس در حد سم و مسمومیت بار معنایی منفی ندارد و صرفاً تأکیدی

وقتی نشریه‌ی قدیمی هارپرز (Harpers) حدود ۱۳۴ سال بعد از تأسیس، در سال ۱۹۸۴ تصمیم به تغییر ساختار گرفت، صفحه‌ای با عنوان Harper’s Index به صفحات آن اضافه شد. این صفحه آن‌قدر طرفدار پیدا کرد که هنوز هم در نشریه‌ی هارپرز وجود دارد و در نسخه‌ی وب مجله هم می‌توانید بخش‌هایی از آن‌ را ببینید (Harper’s

حدود ۴۰٪ رفتارهای روزمره‌ی ما بر اساس عادت و بدون توجه آگاهانه انجام می‌شوند. این برآورد چارلز دوهیگ (Charles Duhigg) نویسنده‌ی کتاب قدرت عادت (The Power of Habit) است. چارلز دوهیگ ژورنالیست است و بسیاری از کارهایش در نیویورک تایمز منتشر شده است. پشت جلد قدرت عادت هم، می‌توانیم تحسینِ جیم کالینز از این کتاب را بخوانیم که