ارزش خبرهای حذف شده | جیمز گلیک

دعوت به گفتگو در متمم، فرصت و بهانه‌ای برای بحث، گفتگو، و تبادل نظر است.

معمولاً جمله‌هایی که در دعوت به گفتگو به بحث گذاشته می‌شوند، گزاره‌های علمی دقیق نیستند، بلکه بیشتر حرف‌هایی برخاسته از تجربه‌ی گوینده‌ هستند که ممکن است ما با آن‌ها موافق یا مخالف باشیم.

عبارتی که این بار انتخاب کرده‌ایم، از جیمز گلیک (James Gleick) است.

جیمز گلیک را معمولاً به خاطر کتاب‌های علمی عمومی‌اش مانند اطلاعات (The Information) و آشوب (Chaos) و سفر در زمان (Time Travel) می‌شناسند. اما نکته‌ای که ما از او انتخاب کرده و نقل می‌کنیم، به خاطرات و تجربیات دوران روزنامه‌نگاری‌اش برمی‌گردد.

او تعریفی از کار روزنامه‌نگاری ارائه می‌دهد که تا حدی با تعریف و تصور رایج از شغل روزنامه‌داری و رسانه‌گردانی متفاوت است:

این صحبت‌های جیمز گلیک، فرصت خوبی است تا درباره‌ی خبر و خبررسانی بیشتر فکر کنیم و با هم حرف بزنیم.

مثل همه‌ی مباحثی که با عنوان دعوت به گفتگو مطرح می‌شوند، از طرح هر نوع بحث و ایده و صحبتی در این‌باره استقبال می‌کنیم. اما شاید سوالات زیر، نقطه‌ی آغاز مناسبی برای فکر کردن بیشتر به حرف گلیک باشند:

• آیا با حرف گلیک موافقید؟ مصداق و نمونه‌ای در تأیید یا رد آن در ذهن دارید؟
• اگر با حرف گلیک موافقید، آیا آن را عملی می‌دانید؟ آیا واقعاً می‌توان یک رسانه‌ی خبری داشت و به مخاطب گفت: «من خبرهای بسیاری را برایت نقل نخواهم کرد؟»
• به نظرتان در شرایط امروز کشور ما، اگر رسانه‌ای تمرکز خود را بر حذف خبرها (و نه ارائه‌ی همه‌‌ی خبرها) بگذارد، مخاطبانش بیشتر می‌شوند یا کمتر؟ اگر مخاطبان کمتر شوند، مدل درآمدی چنین رسانه‌ای چه باید باشد؟
• آیا می‌توان حرف گلیک را یک ایده برای راه‌اندازی یک رسانه‌ی خبری در نظر گرفت؟ یا بیشتر باید آن را به عنوان حرف روشنگرانه‌ی که قابلیت پیاده‌سازی ندارد، بخوانیم و بشنویم؟
• این حرف، چه ایده‌هایی را در خارج از فضای خبری و رسانه‌ای در ذهن شما زنده می‌کند؟

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت رسانه به شما پیشنهاد می‌کند: