تاماگوچی | یک اسباب بازی ساده با پیامی مهم

۵۴ نظر برای تاماگوچی | یک اسباب بازی ساده با پیامی مهم

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : شهرزاد راسخ



این بازی و گیمیفیکیشن ای که از اون برای درگیر کردن بیشتر مخاطب خودش بهره میبره، من رو یاد "ایده‌ی Free Rice برای آموزش زبان انگلیسی از راه تمرین" هم انداخت. که با انجام درست یک سری تمرین زبان، در پر کردن یک بشقاب برنج برای نیازمندان جهان سهیم هستیم.

همچنین یاد برخی اپلیکیشن‌های نظم شخصی مثل Forest افتادم که بر روی موبایل یا تبلت‌مون نصب می کنیم و اگر موفق بشیم در مدت زمانی که داریم کاری رو انجام میدیم برروی اون متمرکز بمونیم و هرگز به موبایل‌مون سر نزنیم، بذر درختی که کاشته‌ایم شروع به رشد می‌کنه و تبدیل به درختی سرسبز میشه و حس قشنگی به آدم می‌بخشه، و اگر در تمرکز بر روی کارمون در اون مدت زمان تعیین شده موفق نباشیم و سراغ موبایل‌مون بیاییم، جوانه‌ی بذری که کاشتیم خشک میشه و ما دیگر درختی نخواهیم داشت.

من فکر می‌کنم کلاً میل به بازی‌های دوست‌داشتنی و دلچسب و سرگرم‌کننده در انسان‌ها که خیلی هم نیاز به فکر کردن نداشته باشن، و همچنین تمرین و تلاش و نظم شخصی برای به بار آوردن یک نتیجه‌ی ارزشمند، میتونه عاملی برای درگیر شدن در اینجور طراحی‌ها باشه.

خیلی جالبه که اتفاقاً همین چند روز پیش برای انجام کاری، پیاده به نقطه‌ای از شهر می‌رفتم و از کنار یک سری فروشگاه‌های قشنگ سیسمونی فروشی رد می‌شدم.

وقتی اون همه لباس‌‌ها و کفش‌های مختلف و کوچولوی ناز برای نوزادها و بچه‌های کوچیک رو دیدم با خودم گفتم واقعا نگهداری از نوزاد و بچه‌ها تا وقتی که هنوز خیلی کوچیک هستن و همینطور کمک کردن به رشدشون، شاید مثل یه جور عروسک‌بازی برای مادر و پدرها میمونه. و شاید برای همینه که فرزندآوری و بچه داشتن، اینقدر از اولش برای آدم‌ها دلخواه و دوست‌داشتنیه.

بعد با خودم به یه سوال فکر کردم.

اینکه واقعاً اگه بچه‌ی انسان (به عنوان یک تجربه ذهنی) از همون اول بزرگ به دنیا می‌اومد، و اینقدر کوچولو و ناز و خواستنی نبود که یه جور حس بازی کردن  - و همچنین کمک به رشدش و شاهد رشدش بودن رو - به والدینش ببخشه، باز هم آدمها این‌قدر دوست داشتن که بچه‌دار بشن؟

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.