دن اریلی: عادت می‌کنیم، اما نه به همه چیز

۱۳۴ نظر برای دن اریلی: عادت می‌کنیم، اما نه به همه چیز

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : شراره شیری جیان



- چه دشواری‌های دیگری به نظرتان می‌رسد که به خاطر پیش‌بینی پذیر بودن، درد و رنج تحمل آنها ساده‌تر می‌شود؟

تحمل فوت کسی که دوستش داریم خیلی سخته. اگر اون شخص بیمار باشه از نظر ذهنی کمی میتونیم خودمون رو آماده کنیم و دور از انتظار نباشه . شوک کمتری وارد میشه.

-چه دشواری‌های دیگری به ذهن‌تان می‌رسد که به خاطر پیش بینی ناپذیر بودن، تلخی آنها عادی نمی‌شود؟

شنیدن خبر مرگ ناگهانی  خیلی وحشتناک هست و تا مدتهای طولانی آدم حس میکنه که واقعیت نداره.

بنظرم انجام آزمایشها و چکاپ پزشکی همیشه تلخ هستند چون معلوم نیست چی ازش دربیاد.

- چه شیرینی‌ها و شادی‌هایی به ذهن‌تان می‌رسد که به خاطر پیش بینی پذیر بودن، به سرعت برایمان‌ عادی می‌شود؟

درآمدها و هدایایی که در طول سال پیش بینی پذیر هستن.

-چه شیرینی‌هایی وجود دارد یا می‌توان آنها را به وجود آورد که کمتر پیش بینی پذیر باشند و لذت‌ آنها به سرعت برایمان عادی نشود؟

مثلا شنیدن صدای کسی که مدتها ندیدیش و با یک شماره ناشناس غافلگیرت میکنه.

برنامه ای میدیدم به اسم " رئیس نامحسوس" (Undercover boss). رئیس رو گریم میکنن و میره بین کارکنان به عنوان تازه وارد شروع به کار میکنه . از نزدیک  مشکلات کاری و خانوادگی کارکنان رو درک میکنه و بعد از مدتی اونا رو صدا میکنه تا نظرشون رو درباره نیروی جدید (در واقع خودِ گریم شدش) اعلام کنن. آخرش بهشون میگه که اون فرد خودش بوده و به خیلی هاشون که از جون و دل زحمت میکشیدن پاداشهای زیادی میده. مثلا کل قسطهای وام یکیشون رو پرداخت کرد، هزینه مداوای پدرش رو داد و خیلی چیزهای دیگه. بنظرم واقعا خوشحالی بی نظیری رو در اون کارکنان میشد دید. از شدت خوشحالی اشک میریختن.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.