دردسرهای احمقانه صبحانه خوردن!
این بار هم قصد داریم یکی دیگر از پرسش و پاسخهای مطرح شده با دن اریلی را در وال استریت ژورنال، با هم بخوانیم.
مثل همیشه، ویژگی اصلی او، پاسخهای کاربردی و علمی به سوالهای عادی در مورد اتفاقهای روزمرهی زندگی است.
دن اریلی عزیز. کافهای هست که من معمولاً برای صبحانه به آنجا سر میزنم و از آن یک ساندویچ میخرم. ساندویچ را میخورم و معمولاً کاغذش را خودم در سطل زبالهای که پنج متر آن طرفتر قرار دارد میاندازم.
- اثر آیکیا | دلبستگی به آنچه خود ساختهایم
- حسابداری ذهنی چیست؟ | تعریف حسابداری ذهنی و چند مثال
- اقتصاد رفتاری چیست؟ | دانش مالی رفتاری چه میگوید؟
- کتاب پشت پرده ریاکاری | نکاتی صادقانه درباره عدم صداقت | دن اریلی
- کتاب نابخردی های پیش بینی پذیر | دن اریلی
- درد از دست دادن | مثالی از دن اریلی برای نظریه دورنما
- کدام توالت را انتخاب کنم؟ | دن اریلی
- حسابداری ذهنی و روشهای خلاقانهی خود فریبی | دن اریلی
- کتاب پاداش | کتابی دربارهی انگیزش از دن اریلی
- کتاب دلارها و منطق ما (دن اریلی)
- سوالهای خوب و جوابهایی که دوستشان نداریم (دن اریلی)
- دن اریلی (Dan Ariely)
- سوار بر ماشین لباسشویی تا مقصد!
- دن اریلی: عادت میکنیم، اما نه به همه چیز
- دن اریلی: درباره انتخاب شغل و محل زندگی
- دن اریلی عزیز! چرا دیگران منتظر جای پارک نمیمانند؟
- آقای اریلی؛ من از بازخورد گرفتن میترسم
- آیا طرفداری از یک تیم ورزشی منطقی است؟
- دن اریلی و بودجه بندی برای کارهای خیر
- من یک روح خریدهام. آیا ضرر کردهام؟
- دن اریلی: معلم خوب، درس بد، معلم بد، درس خوب
- پیشرفت شغلی و بازی با عنوانها در تردمیل شرکت
- دن اریلی و ماجرای خوردن در بوفه رستورانها
- دن اریلی و چالش ترافیک: بگذار خودم به تو راه بدهم
- هدیه تولد کودک: چرا به جای کادو، پولش را نمیدهند؟
- دن اریلی و بدبختی دانستن
- بدون توجیه – برای شما! (معرفی کتابی از دن اریلی)
- چرا زمان زود می گذرد؟
- آقای دن اریلی! ته ماندهی غذا مال من است!
- توصیه سال تحصیلی جدید: با مادربزرگ خود قطع رابطه کنید
- ماجرای شام دُنگی
- ماجرای جوراب گمشده
- دردسرهای احمقانه صبحانه خوردن!
- عامل خوش شانسی چیست؟ چرا من بدشانس هستم؟
- سفرهای کوتاه لعنتی
چند مطلب پیشنهادی از متمم:
سوالهای پرتکرار دربارهٔ متمم
متمم مخففِ عبارت «محل توسعه مهارتهای من» است: یک فضای آموزشی آنلاین برای بحثهای مهارتی و مدیریتی.
برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به صفحهٔ درباره متمم سر بزنید و فایل صوتی معرفی متمم را دانلود کرده و گوش دهید.
فهرست دوره های آموزشی متمم را کجا ببینیم؟
هر یک از دوره های آموزشی متمم یک «نقشه راه» دارد که مسیر یادگیری آن درس را مشخص میکند. با مراجعه به صفحهٔ نقشه راه یادگیری میتوانید نقشه راههای مختلف را ببینید و با دوره های متنوع متمم آشنا شوید.
همچنین در صفحههای دوره MBA و توسعه فردی میتوانید با دوره های آموزشی متمم بیشتر آشنا شوید.
هزینه ثبت نام در متمم چقدر است؟
شما میتوانید بدون پرداخت پول در متمم به عنوان کاربر آزاد عضو شوید. اما به حدود نیمی از درسهای متمم دسترسی خواهید داشت. پیشنهاد ما این است که پس از ثبت نام به عنوان کاربر آزاد، با خرید اعتبار به عضو ویژه تبدیل شوید.
اعتبار را میتوانید به صورت ماهیانه (۱۶۰ هزار تومان)، فصلی (۴۲۰ هزار تومان)، نیمسال (۷۵۰ هزار تومان) و یکساله (یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان) بخرید. لطفاً برای اطلاعات بیشتر به صفحه ثبت نام مراجعه کنید.
آیا در متمم فایل های صوتی رایگان هم برای دانلود وجود دارد؟
مجموعه گسترده و متنوعی از فایلهای صوتی رایگان در رادیو متمم ارائه شده که میتوانید هر یک از آنها را دانلود کرده و گوش دهید.
همچنین دوره های صوتی آموزشی متنوعی هم در متمم وجود دارد که فهرست آنها را میتوانید در فروشگاه متمم ببینید.
با متمم همراه شوید
آیا میدانید که فقط با ثبت ایمیل و تعریف نام کاربری و رمز عبور میتوانید به جمع متممیها بپیوندید؟
نویسندهی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی
دو تا نکته به ذهنم رسید. اولین مورد تجربهی شخصیه و دومین مورد یک مطالعهی علمی.
تجربه شخصی: من آدم محافظهکاری هستم (در خیلی زمینهها و از جمله پارک کردن ماشین!). معمولاً وقتی به جلسهای میرم یا به هتلی سر میزنم یا هر جایی که احساس میکنم جای پارک نیست. اولین جای خالی که پیدا میکنم، ماشین رو پارک میکنم. حتی اگر چند صد متر با محل مورد نظر فاصله داشته باشه.
در گذشته، وقتی ماشین رو پارک میکردم و به محل مورد نظر میرفتم و میدیدم که یک جای پارک "عالی" اونجا هست، حسم بد میشد. گاهی وسوسه میشدم که برم ماشین رو بیارم جلوتر. اعتراف میکنم که چند بار هم این کار رو کردم و گاهی هم اومدم و دیگه جا نبوده و دوباره رفتم حتی جای دورتر!
الان دو یا سه سال هست که این رو به همه میگم (و خودم هم واقعاً یا شاید هم به تدریج، پذیرفتهام و باور کردهام) که حتی اگر کنار محل مورد نظر هم جای پارک باشه، ترجیح میدم جای دورتر پارک کنم. هم کمی پیادهروی میکنم که این روزها فرصتش برای من کم پیش میاد و هم اینکه اگر جای پارک خالی نزدیکتر باشه، ترجیح میدم دیگرانی که دیر میرسند و عجله دارند، استفاده کنند. من که همیشه زود میرسم و فرصت کافی دارم.
در اثر این تغییر، حال خیلی بهتری رو دارم و امروز که پاسخ دن اریلی رو خوندم، اون رو فراتر از یک شوخی ساده دیدم.
مطالعهی علمی: چند وقت پیش یک تحقیق جالب از گیلوویچ دیدم که توضیح میداد برندگان مدال برنز در المپیک، خوشحالتر از برندگان مدال نقره هستند. توضیحی که برای این مطالعه قابل تصور بود این بود که کسی که برنز گرفته، وضعیت خودش رو با حالتی مقایسه میکنه که کلاً مدال نمیگرفت (و خوشحال میشه) و کسی که نقره گرفته، خودش را با وضعیتی که میتونست مدال طلا بگیره مقایسه میکنه و ناراحت میشه. فکر میکنم میتونه مصداقی از همین بحث رویندادهها باشه.