پروژه Novogen | تعامل انسان با طبیعت | حق طبیعی یا بهره‌کشی؟

۳۱ نظر برای پروژه Novogen | تعامل انسان با طبیعت | حق طبیعی یا بهره‌کشی؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



این مطلب برای من یه پیچیدگی عجیب داره.

از طرفی فرض من اینه که همه‌ی جاندارها همدیگرو می‌خورن و از هم استفاده می‌کنن و انسان هم مثل هر جاندار دیگه‌ای این کار رو می‌کنه.

پس چرا مثلاً وقتی شیر داره آهو رو تکه پاره می‌کنه، این رو طبیعی می‌دونم. اما وقتی انسان داره حیوانات رو می‌کشه و می‌خوره یا ازشون استفاده می‌کنه، احساس می‌کنم یه جای کار می‌لنگه؟

قاعدتاً این سوال ساده نیست و پیچیدگی‌های زیادی داره.

اما من فعلاً به یه جواب ساده رسیدم: سایر حیوانات، بیش از نیازشون برنمی‌دارن. اون‌قدر می‌خورن که سیر بشن و بقیه رو هم کنار می‌ذارن. حتی اون‌هایی هم که ذخیره‌ی زمستانی دارن، این ذخیره رو به شکلی بسیار محدود و در حد نیاز انجام می‌دن.

اما ما انسان‌ها، بیش از نیازمون می‌کشیم و می‌خوریم و انبار می‌کنیم.

شاید به جای اصطلاح Homo Sapiens بشه یه اصطلاح دیگه ساخت و به‌کار برد: Homo Cumulus (کلمه‌ی لاتین به معنای انبار کردن = Accumulation).

انسان، حیوان انبارکننده است و این زیاده‌خواهی و انباشتش، حس منفی القا می‌کنه.

نکته‌ی دیگه هم که به ذهنم رسید اینه که ما از حیوانات دیگه، نه فقط برای سیر شدن، که برای حل مسائل مختلف‌مون استفاده می‌کنیم.

در واقع، حیوانات دیگه بخشی از ابزارهای ما حساب می‌شن.

ما «بیمار شدن» رو طبیعی نمی‌دونیم. چون مغز قدرتمندی داریم می‌تونیم بیماری رو به عنوان یک «مسئله» بدونیم.

پس باید حلش کنیم و وقتی می‌خوایم حلش کنیم، هر حیوان و جاندار دیگه‌ای رو لازم باشه به خدمت می‌گیریم تا مسئله‌ی ما رو حل کنه (حتی با کشته شدن خودش).

دوست دارم در پایان این کامنت (که زیاد روش فکر نکردم و دقیق و محکم نیست) دو تا مطلب نقل کنم.

دو مطلب پیام یکسانی دارن. یکی از عطار و دیگری از داوکینز.

عطار، همون‌طور که در متمم اومده  به نقل از ابوسعید ابوالخیر میگه:

وقتی شیخ در قحط با مریدی به صحرا بیرون شد. در آن صحرا گرگِ مردم‌خوار بود. ناگاه گرگ آهنگِ شیخ کرد. شاگرد سنگ برداشت و در گرگ انداخت. شیخ گفت: «چه می‌کنی؟ ای سلیم‌دل! تو ندانی که از بهرِ جانی با جانوری مضایقت نتوان کرد؟»

داوکینز هم - متأسفانه یادم نیست در کجا - می‌گه: همون‌قدر که ما امروز از برده‌داری تعجب می‌کنیم و نمی‌تونیم بفهمیم نیاکان‌مون چجوری به چنین کاری رضایت دادن، روزی می‌رسه که فرزندان ما نمی‌تونن متوجه بشن ما چجوری حیوانات رو در راستای اهداف خودمون به بردگی می‌کشیدیم.

(نقل به مضمون)

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.