سری مطالب حوزه مدیریت تعارض
مشکل ما با دیگران معمولاً چندبعدی است
ما در پیام اختصاصی متمم، هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم.
جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ای قطعی یا مفهومی علمی یا حتی یک موضع‌گیری مشخص در نظر گرفت.
این نوع جمله‌ها، صرفاً تلنگری برای اندیشیدن، برای ساماندهی بهتر به دانسته‌ها و خاطرات و نیز بهانه‌ای برای حرف زدن با دوستان‌مان هستند.
با توجه به اینکه در پیام اختصاصی امکان بحث و گفتگو وجود ندارد، ما در مجموعه‌ای تحت عنوان دعوت به گفتگو فرصتی برای بحث، گفتگو، تمرین نوشتن و تبادل نظر میان دوستان عزیز متممی را فراهم کنیم و این جمله‌ها را در مجموعه درسی که به آنها مرتبط است قرار می‌دهیم.
جمله‌ای که این بار انتخاب کرده‌ایم از آدری لرد (Audre Lorde) است. او را معمولاً به عنوان نویسنده‌ای که در مورد فمینیسم زیاد صحبت کرده و نوشته و مصاحبه داشته می‌شناسند.
ما هم جمله‌ای از حرف‌های او را از میان چنین بحثی جدا کرده‌ایم. اما به این علت که این جمله می‌تواند در بسیاری از زمینه‌های ارتباطی کاربرد داشته باشد، قصد داریم آن را جدا از موضوع اصلی آن و به عنوان یک گزاره‌ی مستقل مورد بحث قرار دهیم.
این بحث را می‌توان در حوزه‌ی مهارتهای ارتباطی یا مدیریت تعارض طبقه‌بندی کرد.
گاهی اوقات، تعارض‌ها و اختلاف‌نظر‌های ما با دیگران برای همیشه مسکوت می‌مانند.
شاید ما هرگز متوجه نشویم که دیدگاه ما در یک زمینه با همسرمان، دوست‌مان یا همکارمان تفاوت داشته است.
یا شاید خودمان ترجیح بدهیم در مورد تفاوت نگاه‌مان با دیگران صحبت نکنیم و بیهوده سختی و تنش و دردسر ایجاد نکنیم.
اما بعضی وقت‌ها – یا شاید بسیاری از اوقات – اختلاف دیدگاه‌ها و ناراحتی‌ها و تعارض‌ها را مطرح می‌کنیم؛ به امید اینکه حل شوند و در ادامه‌‌ی مسیر دوستی و زندگی و کار، میان ما و دوستان‌مان باقی نمانند.
آدری لرد به این نکته اشاره دارد که معمولاً وقتی تعارض سطحی می‌رسد که رسماً مطرح می‌شود و مورد بحث قرار می‌گیرد، یا حتی به دعوا و درگیری و مشاجره تبدیل می‌شود، احتمالاً ابعاد مختلفی دارد.
به بیان دیگر، جنبه‌های مختلفی انباشته شده‌اند و در نهایت به شکل یک اختلاف‌نظر یا بحث و جدل و مشاجره بروز کرده‌اند.
پیام کلی حرف لُرد این است که هنگام مواجهه با تعارض‌ها و کشمکش‌ها، شاید منطقی باشد ابتدا به جنبه‌های دیگری که مطرح نشده‌اند فکر کنیم و یک مسئله‌ی چندبعدی را به یک مشکل ساده‌ی یک وجهی کاهش ندهیم.
به علت اهمیت این موضوع، آدری لرد را به عنوان بهانه‌ای برای تبادل نظر در این زمینه انتخاب کرده‌ایم:
شما چطور فکر می‌کنید؟
روش شما برای بحث و گفتگو در مورد تعارض‌ها و اختلاف‌نظرها چگونه است؟
آیا صرفاً روی یک بحث تمرکز می‌کنید؟
یا سعی می‌کنید زمینه‌های دیگری را هم که بر روی هم انباشته شده و زیربنای اختلاف فعلی را تشکیل داده‌اند، کشف و مطرح کنید؟
پیشنهاد عضویت در متمم
دوست عزیز.
شما با عضویت رایگان به عنوان کاربر آزاد متمم (صرفاً با تعیین نام کاربری و کلمه‌ی عبور) می‌توانید به حدود نیمی از چند هزار درس متمم دسترسی داشته باشید.
همچنین در صورت تمایل، با پرداخت هزینه عضویت، به همه‌ی درس‌های متمم دسترسی خواهید داشت.
فهرست برخی از درس‌های مختص کاربران ویژه متمم را نیز می‌توانید در اینجا ببینید:
فهرست درس‌های مختص کاربران ویژه متمم
البته از میان درس‌های مطرح شده، شاید بهتر باشد ابتدا مطالعه و بررسی مباحث زیر را در اولویت قرار دهید:
شما تاکنون در این بحث مشارکت نداشته‌اید.
برخی از دوستان متممی که به این درس علاقه مندند: , , , ,
ترتیبی که گروه متمم برای خواندن مطالب سری مدیریت تعارض به شما پیشنهاد میکند:
- مدیریت تعارض و مذاکره (+ نقشه راه یادگیری)
- مدیریت تعارض – تعریف تعارض چیست؟
- آشنایی با ریشههای تعارض
- سبک رفتاری شما در تعارض‌ها چیست؟ | پنج سبک مدیریت تعارض
- پرسشنامه توماس کیلمن در مدیریت تعارض
- در تعارض‌ها و مذاکرهها، باختن هم می‌تواند یک انتخاب درست باشد
- حکمیت چه تفاوتی با میانجیگری دارد؟
- نقش مدیران در ایجاد و افزایش تنش و تعارض در محیط کار
- انواع سوال و شیوه سوال پرسیدن در تعارض‌ها و اختلاف‌نظرها
- کفشهایم کو؟ (بررسی روش های حل تعارض)
- از میان تکنیک های مدیریت تعارض کدام بهتر و مناسبتر است؟
- مشکل ما با دیگران معمولاً چندبعدی است
چند مطلب پیشنهادی:
برخی از سوالهای متداول درباره متمم
با متمم همراه شوید
آیا می‌دانید که فقط با درج نام کاربری و ایمیل خود می‌توانید به جمع متممی‌ها بپیوندید؟
نویسنده‌ی دیدگاه : لیلا
من سعی می‌کنم طبق یک مدل با آدم‌ها رفتار کنم و از وقتی این سبک را انتخاب کرده‌ام خیلی حالم بهتر شده است و اما شرح آن سبک، معمولا وقتی از شخصی ناراحت بشوم یا چیزی اذیتم بکند که آن را درک نمی‌کنم و دلیل رفتار شخصی را متوجه نشوم، مسئله را با شخص مطرح می‌کنم.(البته همیشه این امکان رو ندارم.)
اعتقاد دارم که اگر به دلخوری‌های کوچک توجه نکنم، روی هم تلبنار شده و بزرگ و بزرگتر می‌شوند و در محلی بی‌تناسب منفجر می‌شوند.
دوست ندارم از آدم‌ها حس بد برای خودم نگه دارم، حتی اونهایی رو که قرار هست برای همیشه کنار بگذارم هم سعی می‌کنم دلخوری‌هام رو دوستانه مطرح کنم و دیگر اون حس‌های بد برای مدت‌های طولانی در ذهنم زنده نماند.
مطرح کردن دلخوری‌ها خیلی خوب هست، چون خیلی وقت‌ها سو‌تفاهم هست و مطرح کردنش باعث می‌شود کم‌کم آدم‌ها رو بیشتر بشناسیم و دلیل رفتارهاشون رو درک کنیم و در موارد مشابه صبورتر عمل کنیم.