دوران دانشجویی را می‌گذرانم
دوران دانشجویی دوران عجیبی است.
از یک طرف درس و دانشگاه، بخش قابل توجهی از وقت ما را به خود اختصاص می‌دهند و طبیعتاً باید تلاش کنیم در درس و مشق‌های خود موفق باشیم و بهترین استفاده را از فضای آموزشی دانشگاه ببریم.
از سوی دیگر، دوران دانشجویی، جزو معدود دوران‌هایی است که می‌توانیم با دست بازتر، برای خودمان وقت بگذاریم. مطالعه کنیم. فیلم ببینیم. یا با دوستانمان بیرون برویم و لحظات خوبی داشته باشیم.
در کنار اینها، می‌دانیم که بهترین زمان برای برنامه ریزی آینده، دوران دانشجویی است. توسعه مهارتها، ایجاد شبکه ارتباطی، شکل دادن به یک رزومه‌ی خوب و هر آن چیزی که می‌تواند به موفقیت آینده ما کمک کند، در این دوران، ساده‌تر و ارزان‌تر از سایر مراحل زندگی، قابل انجام است.
اگر دانشجو هستید، با علامت گذاشتن در زیر این بحث، به ما کمک کنید که دوست بهتری برای دوران دانشجویی شما باشیم.
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبت‌نام | اطلاعات بیشتر فهرست درس‌های متمم
نویسنده‌ی دیدگاه : متین خسروی
راستش را بخواهید، دوران دانشجویی از نظر من دورانی‌ست که می‌شود زندگی آینده را شکل داد.
عده‌ای چشم به دستان استادها می‌دوزند و تمام فکر و ذکرشان می‌شود پاس کردن. و در آخر هم پاس می‌کنند و فکر کنم کل زندگیشان به پاس کردن مراحل مختلف می‌گذرد فقط!
عده‌ی دیگری هستند که پا پیش‌تر گذاشته و با خواندن رفرنس‌ها تلاش می‌کنند ریزترین نکات را هم استخراج کنند. به عنوان کسی که در دانشگاهی سراسری در تهران مشغول تحصیل پزشکی است، می‌بینم کسانی را که از یک هفته مانده به پایان ترم، چشم‌هایشان از بی‌خوابی قرمز شده و بعد از امتحان هم به زور انرژی ذخیره‌ای خودشان را بیدار نگه داشته‌اند.
در این رهگذر عده‌ای هم هستند که به دنبال پژوهش می‌روند و مقاله می‌نویسند تا رزومه‌ای پر تر داشته‌باشند.
به شخصه فکر می‌کنم مهم‌ترین مشخصه‌ی دوران دانشجویی این است که اوقات باز زیادی در آن داریم. اوقاتی که می‌توانیم بنا به فکر خود از آن استفاده کنیم. یکی از چیزهایی که بسیار به آن پایبند هستم، این است که زندگی ملغمه‌ایست علم، هنر و بازی. همه‌ی اینها با هم زندگی یک انسان را شکل می‌دهد. فکر می‌کنم اگر شخصی به رشته‌ای علاقه ندارد، به نوعی به خودش ظلم می‌کند که چند سال آن رشته را تحمل می‌کند و بعد از آن هم بقیه‌ی عمرش را احتمالاً در حوزه‌ای مرتبط با آن سپری می‌کند(و اگر نکند، دقیقاً چرا چند سال آن رشته را خوانده؟)
حالا اگر قبول کنیم که دانشجوی فلان رشته هستم به دلیل علاقه‌ام، فکر نمی‌کنم بحث‌های "استاد ۹.۵ را ۱۰ می‌دهید" یا استاد جزوه بخوانیم یا رفرنس و... معنی‌دار به نظر بیاید. از طرف دیگر وقتی من رشته‌ام را دوست دارم، به آن فکر می‌کنم و برای آینده‌ام برنامه می‌ریزم؛ راستش را بخواهید شک دارم در این صورت "نمره" بخشی از آینده‌ی من باشد! بیشتر از این عدد بی‌معنی، که حاصل چند دقیقه امتحان دادن است و بس، این مهارت‌های من است که می‌تواند برایم مفید باشد.
مهارت‌هایی که در دوران دانشجویی توانسته‌ام کسب کنم. هم مهارت‌های تخصصی(که مشخصاً با حفظ کردن اعداد و ارقام و اصطلاح‌های خاص فرق دارد) و هم مهارت‌های عمومی زندگی.
و همچنان امیدوارم دانشگاهی را ببینم که اساتید، عاشق توسعه‌ی علم باشند و دانشجویان، علاقه‌مندان آن رشته باشند...