جمله‌های روزانه | بخش چهل‌و‌نهم

۲۱ نظر برای جمله‌های روزانه | بخش چهل‌و‌نهم

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدعلی موسویموسوی



سوالی به تازگی مرا مشغول خود کرده است:
آیا کمبود منابع، نداری، کم‌برخورداری، تحت‌فشار بودن و سختی‌راه می‌توانند توجیهی برای موفق نبودن، شروع نکردن، نرسیدن یا رها کردن باشند؟
گاهی به خود نگاه می‌کنم که نبود چیزی را بهانه‌ی شروع نکردن کاری می‌کنم:
«من بدون «...» اصلا نمی توانم فلان کار را انجام دهم.» / «مگر می‌شود در ۱ ساعت آن هم در این شلوغی کاری انجام داد» /‌« از صبح تا بعد از ظهر مشغول بوده‌ام حالا دیگر حال مطالعه و یادگیری ندارم باید استراحت کنم» / « من چطور می توانم درس جدیدی از متمم بخوانم وقتی هنوز « ...» ذهن مرا مشغول خود کرده است»
به‌راستی نداشتن‌(ذهن آزاد، پول، زمان کاملا در اختیار) می‌تواند توجیهی برای عمل نکردن باشد؟
یکی از پاسخ هایی که به خودم می‌دهم شبیه حرف پیتر دراکر است؛ داستان و روایت کسانی به ذهنم می‌رسد که در ابتدا - از نگاه بسیاری - شاید هیچ موفقیتی به‌دست نمی‌آوردند اما آنها بودند که بالاترین بهره‌وری را داشتند. آنها بودند که قدر یک لقمه نانی که می‌خوردند، یک ساعت زمان خود و یک کتابی که به سختی به‌دست آورده‌‌ بودند  را می‌دانستند. آنها بودند که می‌دانستند هیچ ندارند و اگر هیج‌ کاری نکنند و هیج به دست نیاورند هیج خواهند ماند.
آنها راز جاودانگی را می‌دانستند : باور به هیچ بودن و انگیزه‌ای برای هیج نماندن.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.