ماجرای جوراب گمشده

۸۵ نظر برای ماجرای جوراب گمشده

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



جمله‌ای هست - که فکر می‌کنم به اشتباه - به هیتلر منسوب شده:

اشکهایی که پس از شکست می‌ریزیم، همان عرق‌هایی است که برای پیروزی نریخته ایم.

به نظرم بر همان سبک و منوال، میشه گفت: وقت‌هایی که برای پیدا کردن جوراب خود صرف می‌کنیم، همان وقت‌هایی است که برای جفت کردن جوراب خود صرف نکرده‌ایم!

اما جدا از این شوخی، من مثال‌های متعددی از مشکلات لنگه جورابی در ذهن دارم:

دوستی دارم که از همسرش، به خاطر کنترل کردن بیش حد همه‌ی رفتارها و حرکات و تماس‌ها گله می‌کنه و همسرش که از اون، به خاطر پنهانکاری گلایه داره. چند مشکل مشابه دیگر هم دارند. اما من به عنوان دوستی که چند ساله در کنارشون هستم و هر دو طرف رو خوب می‌شناسم، احساس می‌کنم تعداد مشکلاتشون رو دو برابر می‌شمارند و محاسبه می‌کنند.

کمی پنهانکاری به کمی کنترل و دقت مضاعف منجر شده (یا شاید کمی کنترل باعث شده که با پنهانکاری، یک حریم شخصی کوچک ایجاد شده) و بعد حلقه‌ای شکل گرفته که هر روز و هر هفته و هر ماه، در حال تقویت هست.

شرکتی هم که دو مشکل کلیدی داره: نبود نقدینگی برای پرداخت حقوق کارکنان و همینطور بی انگیزه بودن کارکنان، به نظرم ممکنه دو لنگه‌ی یک جفت جوراب باشن و نه دو مشکل مستقل.

در مورد مسئله‌ی پیراهن و جوراب، اگر بخوام سازمانی مثال بزنم به نظرم مشتری ناراضی می‌تونه یک لنگه از جوراب باشه که باعث میشه این مسئله و لنگه‌-مشکل‌های دیگر وابسته به اون (مثل کیفیت خدمات و محصولات) دائماً دیده بشن. اما بی انگیزه بودن اونها، نبودن امنیت شغلی، کمبود اعتماد و دوستی میان همکاران، از جنس پیراهنه و کمتر به چشم میاد. چون این مشکلات در ظاهر و در نگاه ما، لنگه‌های دیگری ندارند که وجود اونها رو برای ما تداعی کنند.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.