جمله‌های روزانه متمم | بخش بیست‌و‌نهم

۱۵ نظر برای جمله‌های روزانه متمم | بخش بیست‌و‌نهم

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : مجتبی



وقتی انسان‌ها به عنوان فرد دست به اقدام نمی‌زنند، رفتارهای گله‌وار انسانی ظهور می‌کنند و همه‌چیز را به دست می‌گیرند.

بی اف اسکینر
خواندن جمله‌ی بالا از یکی از بنیانگذاران علم روانشناسی رفتارگرا، مرا به یاد این جمله از محمدرضا شعبانعلی انداخت:

«مردم» خود یک موجود محسوب می‌شود. موجودی که هیچ شباهت یا ربط مستقیمی به تک تک انسان‌ها ندارد. به همان اندازه که سلول‌های بی‌شعور در کنار هم جمع می‌شوند و موجودی ذی‌شعور می‌سازند، انسان‌های ذی‌شعور هم می‌توانند در کنار هم جمع شوند و موجودی بی‌شعور بسازند. همان غولی که من به آن «مردم» می‌گویم!

و این مردم، همان "غول بی شاخ و دمی" است که رفتارهای گله‌وار انسانی را از خود بروز می‌دهد. (لینک پست وبلاگیِ"دستورالعمل مواجهه با غولی به نام مردم" در روزنوشته‌ها)
جالب است بدانید که اسکینر، مفهومِ اراده‌ی آزاد را قبول نداشت و معتقد بوده است که هر رفتارِ ما ناشی از تجربیات، عادات و خاطرات گذشته‌ی ماست که کاملا قابل پیش‌بینی است و از نظر ایشان، اراده و کنترلی بر رفتارهایی که از ما سر میزند، نداریم...
البته درحال حاضر این را می‌دانیم که روان انسان و انگیزه‌های پشتِ رفتارهایش، خیلی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست که بخواهد کاملا از روی عادات و خاطرات گذشته باشد؛ چراکه من و شما به عنوانِ «یک انسان» در شرایط گوناگون، ممکن است بسیار غیرقابل‌پیش‌بینی باشیم؛
اما نکته‌ی جالبی که در موردِ مردم وجود دارد این مسئله است که:
وقتی ما به عنوانِ همین انسان‌های منفرد و غیرقابل‌پیش‌بینی، در کنار هم قرار گیریم و مردم شویم، بسیار به سطوحِ پایینی از منظرِ «درک، شعور و منطق» افول خواهیم کرد؛ و وقت آن می‌رسد که "رفتارهای گله‌وار انسانی" _که منطق ضعیفی از آن‌رفتارها حمایت می‌کند و می‌تواند بسیار غریزی و ابتدایی باشد_ از ما سر بزند.
پی‌نوشت: هر کدام از ما به عنوانِ یک انسان، چه‌قدر باید حواسمان را جمع کنیم و مراقب باشیم که مردم و حرف و نظرهایشان، انگیزاننده‌ی اصلی و تعیین‌کننده‌ی تصمیمات و رفتارهای انسانی و انسانیتِ ما نباشد.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.