بسیاری از مدیران کسب و کارها در تعیین مأموریت سازمان و چشم انداز و گام‌های کلی استراتژی مشکل چندانی ندارند. اما وقتی پای اجرای استراتژی به میان می‌آید، نمی‌دانند که دقیقاً باید از کجا آغاز کنند و همه‌ی آن حرف‌هایی را که در قالب استراتژی بیان کرده‌اند، چگونه باید وارد میدان عمل کنند. در این

حتماً تا به حال اصطلاح مدیریت ناب (Lean Management) به گوش‌تان خورده است. البته این روزها با صفتِ ناب (Lean)، ترکیب‌های بسیاری ساخته می‌شود که مدیریت ناب صرفاً یکی از آن‌هاست. اصطلاحات تولید ناب (Lean Manufacturing)، فرایند ناب (Lean Process) و تفکر ناب (Lean Thinking) و مهندسی ناب (Lean Engineering) و مدیریت پروژه ناب (Lean Project Management)، نمونه‌های دیگری از ترکیب‌هایی هستند که با مفهوم ناب

به احتمال زیاد، با بازی‌های بقا در شرایط دشوار یا Survival Games آشنا هستید. از آن‌جا که معمولاً از بازی‌های بقا برای شکستن یخ در کار تیمی استفاده می‌شود، برای آشنایی با آن‌ها می‌توانید در گوگل عبارت Survival Games را به همراه Team Building جستجو کنید. بیشتر این بازی‌ها، ظاهر مشابهی دارند: فرض می‌شود که شما

از ده نفر که با مفهوم استراتژی آشنا هستند بخواهید که پنج یا شش مقاله درباره استراتژی به شما معرفی کنند. پیشاپیش می‌توان حدس زد که یک مقاله در میان همه‌ی این فهرست‌ها مشترک است: مقاله استراتژی چیست نوشته‌ی پورتر. اگر به سبک مینتزبرگ در کتاب جنگل استراتژی بخواهیم استراتژی را به ده مکتب تقسیم کنیم،

همه این را شنیده‌ایم و می‌دانیم که انسان‌ها، هر لحظه در حال انتخاب کردن هستند و حتی لحظه‌ای که به گمان خود هیچ گزینه‌ای را انتخاب نمی‌کنند، به جبر محیط و با فشار تحولات، به سمت یکی از گزینه‌ها سوق داده می‌شوند. همین مسئله در مورد کسب و کارها هم مصداق دارد. همواره چند گزینه

روش‌های مختلف برنامه ریزی استراتژیک با وجود همه‌ی تفاوت‌هایشان، در یک چیز مشترکند: آن‌ها از شما انتظار دارند که بتوانید محیط خارجی و نیز فضا و محیط داخلی سازمان یا کسب و کار را تحلیل کنید. این همان چیزی است که در ماتریس SWOT هم می‌بینیم: O و T (فرصت‌ها و تهدیدها) به محیط بیرونی سازمان اشاره دارند

تذکر اول: Strategic Business Unit یا SBU در زبان فارسی به عبارت‌های مختلفی ترجمه شده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به واحد کسب و کار استراتژیک، واحد استراتژیک کسب و کار، و نیز واحد تجاری استراتژیک اشاره کرد. بسیاری از استراتژیست‌ها هم ترجیح می‌دهند از همان شکل کوتاه‌شده‌ی SBU استفاده کنند. ما در متمم معمولاً از

حدود سه دهه قبل در سال ۱۹۸۹، گری همل و همکارش پراهالاد در مجله کسب و کار هاروارد، مقاله‌ای با عنوان Strategic Intent منتشر کردند. عنوانی که در فارسی به عزم استراتژیک، قصد استراتژیک و نیز نیت استراتژیک ترجمه شده است. آن مقاله در پاسخ به نیاز دوران خودش نوشته شده بود؛ اما مفهومی که در آن مطرح

معمولاً به محض شنیدن اصطلاح برنامه و برنامه ریزی، نقدها و مقاومت‌ها هم شروع می‌شود که «این روزها دیگر نمی‌توان برنامه ریزی کرد» و «وقتی هر روز یک اتفاق تازه می‌افتد، هدف گذاری چند ساله دیگر معنا ندارد» و خلاصه، به عناوین مختلف، به این نکته اشاره می‌شود که دیگر، دوران برنامه ریزی گذشته است. برنامه ریزی استراتژیک (Strategic Planning) هم دقیقاً