هوارد گاردنر: اهمیت تک تک انسان‌ها را دست کم نگیریم

۳۴ نظر برای هوارد گاردنر: اهمیت تک تک انسان‌ها را دست کم نگیریم

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : زینب دست آویز



من از موقعی که خودم رو شناختم، همیشه وجود تمام انسان ها رو روی کره زمین (و حتی روی کره هوا) مهم و ارزشمند تلقی می کردم. من اعتقاد دارم لزوما نباید استیو جابز و ادیسون و شکسپیر بود تا احساس ارزشمندی کرد. الان که دقیق تر فکر می کنم احساس می کنم اولین جرقه های این موضوع، زمانی تو ذهنم زده شد که تو دوران نوجوونی با استاد عزیزم آقای دکتر الهی قمشه ای آشنا شدم. ایشون همیشه بهمون میگن هر آدمی رسالت خاص خودشو داره. حالا ممکنه رسالت یکی مثه ادیسون کشف الکتریسیته باشه. اما شاید رسالت زینب این باشه که وقتی دوستش باهاش تماس می گیره و از شغل جدیدش تو یه قسمت پرتی از دادگستری توضیح میده و کمی ناراضیه و غرغر می کنه، بهش یه چیزایی رو یادآوری کنه. این که زینب بهش یادآوری کنه (یا یاد بده) که نه عزیز من! تو شش سال عمر گرانمایه رو صرف تحصیل تو دانشگاه نکردی که آخرش میز مدیریت عامل بهت بدن، این که زینب بهش بگه اگه شش سال درس خوندی، شش سال هم باید حسابی بدویی و کاراموزی کنی تا حداقلی از مهارت ها و کار عملی رو یاد بگیری، این که با این حرف ها دید یه انسان رو وسعت ببخشم، نگاهش رو عمیق کنم و توقعات و انتظارتش رو تعدیل، دست کمی از کشف الکتریسیته ادیسون نداره. همه انسان ها حتما حتما یه رسالتی دارن. رسالت شون با هم حتما متفاوته ولی اصلا یکیش ارزشمندتر از دیگری نیست.

به نظر من هر آدمی تو یه زمینه خاصی، متخصص و expert به معنای حقیقی کلمه است. اصلا شاید به همین خاطر باشه که انقدر بزرگان ما به ارزشمندی شنونده بودن تاکید می  کنن. شاید اون ها هم می دونستن و میدونن که همه آدما ارزشمندن. همه آدم ها یه رسالتی دارن که اگه با دقت بهشون گوش بدی، خیلی چیزا ازشون یاد می گیری. خیلی بزرگ میشی.

پی نوشت: دیروز حرف های دوستم خیلی روم تاثیر گذاشت. یه غم خاصی تو صداش بود. من تونستم یه کم آروم ترش کنم. ولی خودمم بعدش احساس کردم نیاز دارم با یکی دقیقا راجع به همین موضوع صحبت کنم. نمی دونم متمم از کجا فهمید الان من بهش نیاز دارم که این پست رو گذاشت:)

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.