یک مرحله بعد از فتوشاپ: شبیه سازی چهره و حالتهای آن

زمانی که نرم افزار فتوشاپ در میان مردم رواج پیدا کرد، به تدریج اعتبار عکس و عکاسی به عنوان یک ابزار استناد – لااقل در دید عموم مردم – کاهش پیدا کرد.

قدرت شگفت‌انگیز فتوشاپ (و البته برخی نرم‌افزارهای مشابه دیگر) در حدی بود که به سختی می‌شد تصویرهای اصل را از تصویرهای دستکاری شده تشخیص داد.

ما در گذشته دو بار به این نوع بحث‌ها پرداخته‌ایم.

یک بار مطلبی داشتیم تحت عنوانِ: فتوشاپه!

در آنجا به کارهای استیو مک کری اشاره کردیم و بحث‌هایی که به خاطر استفاده از فتوشاپ در مورد کارهای این هنرمند مطرح شد.

یک بار هم در زنگ تفریح متمم، به سراغ اریک یوهانسون رفتیم تا نمونه کارهای عکاسی سورئال را ببینیم.

اما طی سال‌های اخیر، قدرت خلق تصویر از سطح دو بعدی فراتر رفته و نرم‌افزارهای شبیه سازی توانسته‌اند مدل‌های متحرک سه بعدی چهره را هم به خوبی و با کیفیت بالا خلق کنند.

این کار با مطالعات پل اکمن و سیستمی که تحت عنوان FACS یا Facial Action Coding System طراحی کرد آغاز شد و هر روز هم، یک گام بیشتر به جلو می‌رود.

شاید کلیپ ویدئویی زیر که توانایی‌های سیستم Face2Face را معرفی می‌کند بتواند فضای این کار را بیشتر برای شما ترسیم کند:

این روزها، بارها و بارها در گفتگوهایمان این عبارت را می‌شنویم که: فتوشاپه!

بعید نیست در آینده‌ی نه چندان دور، عبارت جدیدی هم به گفتگوها اضافه شود: فیس تو فیسه!

[   منبع مرتبط: Face2Face – Real-time face capture and reenactment]