زبان بدن در فضاهای محدود: بی توجهی مودبانه یا بی توجهی مدنی

۱۰۲ نظر برای زبان بدن در فضاهای محدود: بی توجهی مودبانه یا بی توجهی مدنی

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



من فکر می‌کنم که می‌توان برای بی توجهی، دو شکل مودبانه و بی ادبانه تصور کرد.

اگر از طرف شما، انتظار و Expectation وجود داشته باشه که من به شما توجه کنم (مثلاً وقتی نام من را صدا می‌زنید)، بی توجهی من از شکل بی ادبانه است.

اما اگر شما این Expectation و انتظار را نداشته باشید (مثلاً وقتی یک غریبه در تاکسی کنار من می‌نشیند و من نگاهش نمی‌کنم) این هم بی توجهی است. اما نمی‌توان گفت بی ادبانه است.

 

فکر می‌کنم شکل بی توجهی مودبانه را می‌توان در بسیاری از کافه‌ها و رستوران‌های اسکاندیناوی یا اروپای غربی دید.

حتی وقتی میزها در هم فشرده‌ شده و دست و پای همه به یکدیگر می‌خورند، معمولاً کسی نمی‌داند و نمی‌فهمد و نمی‌خواهد بفهمد که شخصی که در میز کناری نشسته، چه چیزی می‌خورد و با چه کسی آمده.

اما همین امشب، من در یک رستوران شام سفارش دادم و دو میز آن طرف تر، یک نفر به با صدای بلند به گارسون می‌گفت:

از همان غذایی که برای آن آقای کت و شلوار سورمه‌ای آوردید، من هم می‌خواهم.

این هم شکلی از "توجه بی ادبانه" یا شاید "صداقت رفتاری!"

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.