راهننمایی و نرانندگی
گفتگو درباره کارتون این بار هم با چند کارتون جدید، بهانه‌ای است تا بتوانیم با یکدیگر حرف بزنیم و از ایده‌ها و دغدغه‌ها و دیدگاه‌هایمان بنویسم.
چارچوب کلی تفاوتی با گذشته نکرده است.
مثل همیشه پیشنهادمان این است که حداقل در مورد یکی از کارتون‌ها، در حد یک یا چند جمله شرح بنویسید.
حرفی که احساس می‌کنید در ذهن داشته‌اید و اکنون، به کمک یکی از این تصویر‌سازی‌ها، می‌توانید بهتر و شفاف‌تر به مخاطب منتقل کنید.
کاری از: رینالدو پاگان
گفتگو درباره کارتون برای اعضای ویژه متمم در نظر گرفته شده است. با فعال کردن اشتراک ویژه به درس‌های بسیاری دسترسی پیدا می‌کنید که می‌توانید فهرست آنها را در اینجا ببینید:
البته از میان درس‌های مطرح شده، ما فکر می‌کنیم ابتدا مطالعه‌ی مباحث زیر را در اولویت قرار دهید:
دوره MBA متمم (اگر به بحث‌های کلان مدیریتی علاقمندید)
با متمم همراه شوید
آیا می‌دانید که فقط با ثبت ایمیل و تعریف نام کاربری و رمز عبور می‌توانید به جمع متممی‌ها بپیوندید؟
نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی
کارتون ششم (کلاغ و موبایل)
حتماً این کارتون معروف و قدیمی رو دیدید که در اون، یک سگ به سگ دیگه می‌گه: «توی اینترنت هیچ‌کس نمی‌فهمه تو یه سگی»
فکر می‌کنم این کارتون رو میشه مکمل اون کارتون دونست و براش چنین توضیحی نوشت: «در اینترنت به تدریج فراموش می‌کنی که یه کلاغی.»
به نظر من، بخش زیادی از این مسئله هم به ذات ارتباط در شبکه‌های اجتماعی آنلاین برمی‌گرده:
۱) ما هیچ‌وقت نمی‌تونیم تمام جنبه‌های زندگی و شخصیتمون رو در فضای محدود شبکه‌های اجتماعی منعکس کنیم. فقط زوایایی از شخصیتمون در اونجا نمایش داده میشه. معمولاً هم بخش بهترِ شخصیتمون رو نشون می‌دیم.
۲) دیگران هم، ما رو با اون «شخصیت رتوش خورده» می‌شناسن و نسبت به همون آدم واکنش نشون می‌دن (لایک‌ها، کامنت‌ها، ابراز علاقه‌ها و ...).
۳) همه‌ی ما انسان‌ها، برای شناخت خودمون، از دیگران به عنوان آینه استفاده می‌کنیم و بر اساس رفتارها و عکس‌العمل‌های اون‌ها، تصویری از خودمون در ذهن‌مون می‌سازیم (self-concept).
۴) بعد از مدتی، من بر اساس عکس‌العمل دیگران به تصویر غیر واقعی خودم، تصویری از خودم در ذهنم می‌سازم و به این ترتیب، به تدریج، فاصله‌ی «چیزی که هستم» با «چیزی که فکر می‌کنم هستم»، بیشتر و بیشتر میشه.