قبلاً در یکی از درس‌های #گیمیفیکیشن تحت عنوان جستجوی وضعیت تعلیق ذهنی به میهالی چیک سنت میهالی و حرف‌هایش در مورد ایجاد حالت تعلیق ذهنی اشاره کردیم. در این قسمت از سلسله مطالب پاراگراف فارسی می‌خواهیم قسمت کوتاهی از کتاب Flow او را بخوانیم: بر خلاف چیزی که ما عموماً باور داریم، بهترین لحظات زندگی

گفت: چمدانت را تعویض می‌کنی؟ چمدانت سرشار از دروغ‌ است. گفتم به جایش چه می‌دهی؟ گفت: چمدانی پر از حقیقت. چمدانم را دادم و چمدانش را گرفتم. نمی‌دانستم که کدام سنگین‌تر و بدبارتر است. نمی‌دانستم که در این باقیمانده‌ی مسیر زندگی، چقدر توان بار کشیدن دارم. نمی‌دانستم که دانستن، چه بار سنگینی است. طرفداران حقیقت،

تسلی بخشی های فلسفه نام یکی از مشهورترین کتابهای آلن دو باتن است. کتاب تسلی بخش های فلسفه برای نخستین بار در سال ۲۰۰۰ منتشر شد و طی پانزده سال اخیر، مورد توجه بسیاری از علاقمندان به فلسفه کلاسیک قرار گرفته است. آلن دو باتن در این کتاب با مراجعه به زندگی کسانی مانند سقراط،

خداحافظی برای همیشه با رها کردن برای همیشه، یکسان نیست. خداحافظی این حس را به ما می‌دهد که جدایی، همیشگی نیست. ممکن است سالهای دور، یکدیگر را ببینیم. ممکن است با یکدیگر حرف بزنیم. ممکن است از خاطرات دور بگوییم. ممکن است به همه‌ی حماقت‌هایی که داشته‌ایم و حرف‌های بی‌معنی که زده‌ایم بخندیم. اما رها

کتاب شهریار ماکیاولی را از جمله کتابهای بدنام تاریخ می‌دانند. می‌گویند ماکیاولیسم تنها مکتبی است که پیروان آن، وقتی می‌خواهند مخالف خود را تخریب کنند، او را ماکیاولیست می‌نامند! به احتمال زیاد، مطالعه کتاب شهریار ماکیاولی برای اکثر ما تجربه‌ی شیرینی نیست.کتابی که در آن، اخلاق، حتی در حد تعارفات متداول هم جایگاهی ندارد. جالب

مثل آب برای شکلات، نام کتابی از لورا اسکوییوِل است که در ایران نیز ترجمه و منتشر شده است. در این کتاب مکزیکی، هر فصل با یک دستور آشپزی شروع می‌شود و معمولاً در ادامه فصل، ارتباط آن مقدمه با موضوع فصل را می‌فهمیم. این بار در پاراگراف فارسی، می‌خواهیم بخش کوچکی از فصل ششم

هر وقت خودت را گم کردی، یا چیزی را که به اندازه‌ی خودت دوست داری گم کردی و از دست دادی، لحظه‌ای به درختان فکر کن. فکر کن که چگونه رشد می‌کنند. تو خوب می‌دانی که درختی که شاخه‌های زیاد و ریشه‌های کم دارد، با نخستین باد شدید، واژگون می‌شود. اما از طرف دیگر، ریشه‌های

داستان گرگها، بخشی از کتاب Handmaid’s Tale است که توسط مارگارت ات وود نوشته شده است. او یک نویسنده معاصر کانادایی است که دهه‌ی هشتم زندگی خود را می‌گذراند. در کنار نوشته‌های ادبی خوبش، علاقه‌ و آشنایی‌اش با تکنولوژی، باعث شده که نوشته‌ها و نقد‌های او، متمایز و جذاب باشند. این بار تصمیم گرفتیم پاراگراف

این بار قسمت کوتاهی از کتاب Ever yours (همیشه برای تو) ونسان ون گوگ  را برای پاراگراف فارسی انتخاب کرده ایم. او در نامه ای که در سال ۱۸۸۴ برای برادرش تئو فرستاد، جملاتی را نوشت که شاید خواندن آن، امروز هم برای ما و شما خالی از لطف نباشد: کسی که میخواهد فعالیت کند، نباید

همیشه می‌توان ریسک شکست در کسب و کار را – حداقل به صورت تئوری و بر روی کاغذ – به سادگی محاسبه کرد. کافی است احتمال شکست را در هزینه‌ی شکست ضرب کنید! بله می‌دانم و می‌فهمم که قطعاً این نوع محاسبات و ملاحظات، بیشتر بر اساس ذهنیت‌های من و توست تا واقعیت. اما به

شجاع باش. حتی اگر شجاع نیستی، وانمود کن که شجاع هستی. هیچکس نمی‌تواند فرق این دو را بفهمد. هرگز به تلفن اجازه نده که لحظات مهم زندگی‌ات را قطع کند و به خاطر داشته باش که تلفن وسیله‌ی آسایش توست و نه آنکه با تو تماس می‌گیرد! یاد بگیر که به دیگران، سریع و قاطعانه،

پیکر زنده، یک جامعه‌ی زنده است. جامعه‌ای از صدها اندام، که هر کدام زندگی می‌کنند. دست را ببین! زمین را شخم می‌زند. کود می‌دهد. تخم می‌‌پاشد. آبیاری می‌کند. نیمی از سال را در کشتزار، رنج می‌برد. درو می‌کند. خرمن را می‌کوبد. گندم را به آسیاب می‌برد. از آرد، نان می‌پزد. نان را با انگشتان خویش

اگر روانشناسان، پس از سالها یک چیز را آموخته باشند، آن یک چیز این است که والدین، برای این که والدین موفقی باشند، لازم نیست روانشناسان نابغه‌ای باشند. آنها قرار نیست معلمانی مستعد و شگفت انگیز باشند. اکثر ابزارهایی که پدر و مادرها استفاده می‌کنند، از فلش کارت‌ها و تکنیک‌های خاص و ابزارهای پیچیده و

فقط پیروزی است که افراد را به هم پیوند می‌دهد. شکست نه تنها فرد را از افراد دیگر جدا می‌کند، بلکه او را از خودش هم جدا می‌سازد. بی شک، شکست و فروپاشی چشم انداز غم انگیزی است. افراد فرومایه در آن فرومایگی‌شان را نشان می‌دهند و چپاول‌گرها چهره‌ی چپاول‌گرشان را. بی عدالتی شکست، چهره‌ی

زندگی همین است. دوست داشتنی‌ها را از دست بدهیم تا معنی دوست داشتن را بفهمیم. در سرمای جانسوز زمستان، دست در جیبمان کنیم تا از گرمای آن – که ناشی از هیچ چیز جز گرمای تن خودمان نیست – لذت ببریم. در یک روز ابری غم آلود، لبخند یک رهگذر ناشناس را ببینیم تا به

عمیقاً باور دارم که فقط یک بار در زندگی روی می‌دهد. کسی را پیدا می‌کنی که دنیا را برایت کاملاً دگرگون می‌کند. چیزهایی را به او می‌گویی که به هیچکس نگفته‌ای و او هم همه آنها را می‌فهمد و هر لحظه احساس می‌کنی که منتظر است تا بیشتر بفهمد و بشنود. آرزوهایی را که باور

این بار میخواهیم مهمان ویل دورانت  باشیم. ویل دورانت کتابی به نام لذات فلسفه دارد. این کتاب قرار بود در ابتدا کاخهای فلسفه نام داشته باشد ولی به دلایلی تغییر نام داد. او در کتابش به موضوعات مختلفی از حقیقت و زیبایی تا استبداد و دموکراسی فکر کرده و حاصل اندیشه های خود را با