در نخستین درس از مجموعه درس‌های برندسازی شخصی به این نکته اشاره کردیم که پیتر مونتویا یکی از نخستین کسانی بوده درباره‌ی برندسازی شخصی حرف زده و کتاب نوشته است. در آن‌جا گفتیم که در میان حرف‌های مونتویا – که بخش زیادی از آن‌ها قدیمی شده – یک نکته‌ی کلیدی وجود دارد که هنوز تازه مانده

در درس برندسازی شخصی توضیح دادیم که یکی از قدیمی‌ترین کتابهای برندسازی شخصی کتاب The Brand Called You نوشته‌ی پیتر مونتویا است. مونتویا در این کتاب که با عنوان برند خودت باش به فارسی نیز ترجمه شده، مفاهیم و اصول برندسازی شخصی را توضیح می‌دهد. نباید فراموش کنیم که کتاب برند خودت باش در سال ۲۰۰۸

تا این‌جا توضیح دادیم که برای برندسازی شخصی می‌توان دو وجه در نظر گرفت: هویت برند شخصی و ارتباطات برند شخصی. وقتی از هویت برند شخصی حرف می‌زنیم به سوالاتی از این دست پاسخ می‌دهیم: من کیستم؟ نقاط قوت و ضعف من چیست؟ چه اصول و ارزش‌ها و چارچوب‌هایی دارم؟ داشته‌هایم چیست؟ چه چیزی مرا

در این درس می‌خواهیم به یک نکته‌ی کلیدی در زمینه‌ی ساخت برند شخصی اشاره کنیم. این نکته را می‌شد در درس مفهوم برند شخصی گنجاند، اما به علت اهمیت موضوع تصمیم گرفتیم یک درس کوتاه مستقل را به شرح آن اختصاص دهیم. معمولاً وقتی از پرسونال برندینگ و ساخت برند شخصی حرف می‌زنیم، نخستین چیزی که

کمتر کسی را می‌توان یافت که در اهمیت برندسازی شخصی تردید داشته باشد. این روزها افراد بسیاری دوست دارند یک برند شخصی قوی داشته باشند و همین نشان می‌دهد که اهمیت ساخت برند شخصی تا حد زیادی پذیرفته شده است. پس چرا باید از اهمیت برندسازی حرف بزنیم؟ موضوع این‌جاست که پرسونال برندینگ کار ساده و

بیش از دو دهه از مطرح شدن اصطلاح برندسازی شخصی یا پرسونال برندینگ (Personal Branding) می‌گذرد. اما رونق این اصطلاح در چند سال اخیر، شگفت‌انگیز و جالب‌توجه بوده است. دوره های آموزش برندسازی شخصی در جای‌جای کشور (و جهان) برگزار می‌شوند و افراد بسیاری خود را متخصص پرسونال برندینگ معرفی می‌کنند. به جرأت می‌توان گفت گسترش شبکه های