می‌دانید که ما در پیام اختصاصی متمم هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم. اما با توجه به این‌که در پیام اختصاصی، فضایی برای بحث و گفتگو وجود ندارد، هر از چند گاهی، یکی از جمله‌ها را در قالب دعوت به گفتگو مطرح می‌کنیم و درباره‌ی آن، به بحث و تبادل‌نظر می‌پردازیم. جمله‌ای که این بار

دعوت به گفتگو در متمم، فرصت و بهانه‌ای برای بحث، گفتگو، و تبادل نظر است. معمولاً جمله‌هایی که در دعوت به گفتگو به بحث گذاشته می‌شوند، گزاره‌های علمی دقیق نیستند؛ بلکه بیشتر حرف‌هایی برخاسته از تجربه‌ی گوینده‌ هستند که ممکن است ما با آن‌ها موافق یا مخالف باشیم. جمله‌ای که این بار انتخاب کرده‌ایم درباره‌ی

دعوت به گفتگو عنوان مجموعه‌ای از بحث‌های متمم است که هر کدام حول یک جمله یا یک پاراگراف شکل می‌گیرند؛ جمله‌هایی که به سادگی نمی‌توان آنها را تحت عنوان گزاره‌های درست یا گزاره‌های غلط طبقه‌بندی کرد و معمولاً ابزاری هستند تا خاطره‌ها و تجربه‌هایمان را دوباره مرور کنیم. این بار به سراغ جمله‌ای از استیون کاتلر (Steven Kotler) می‌رویم که اتفاقاً با گیمیفیکیشن هم (در معنای

ما در پیام اختصاصی متمم، هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم. جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ای قطعی یا مفهومی علمی یا حتی یک موضع‌گیری مشخص در نظر گرفت. این نوع جمله‌ها، صرفاً تلنگری برای اندیشیدن، برای ساماندهی بهتر به دانسته‌ها و خاطرات و نیز بهانه‌ای برای حرف زدن با دوستان‌مان

می‌دانید که در پیام اختصاصی متمم، هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم. همواره گفته‌ایم که جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ای قطعی یا گزاره‌ای علمی و حتی یک موضع‌گیری مشخص در نظر گرفت. اما همین جمله‌ها، می‌توانند ما را به فکر کردن وادار کرده یا فضایی برای بحث و گفتگو و

ما در پیام اختصاصی متمم، هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم. با توجه به اینکه در پیام اختصاصی امکان بحث و گفتگو وجود ندارد، مجموعه‌‌ی دعوت به گفتگو را برای بحث، گفتگو، تمرین نوشتن و تبادل نظر میان دوستان عزیز متممی در نظر گرفته‌ایم. جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ یا تحلیلی قطعی