قطب جنوب کجاست؟ قاره جنوبگان (آنتارکتیکا) چه ویژگی‌هایی دارد؟
قاره جنوبگان (Antarctica) تنها قاره‌ای است که ساکنان بومی ندارد.
این قاره بر اساس تعریف جغرافی‌دان‌ها، بیابان محسوب می‌شود و با در نظر گرفتن این مسئله، می‌توان گفت بزرگترین بیابان روی زمین است.
قاره‌ای که قطب جنوب را در خود جای داده است و رکورد سردترین دمای ثبت شده بر روی کره‌ی زمین (حدود ۸۹ درجه سانتی گراد زیر صفر) را نیز در اختیار دارد.
بخش عمده‌ای از سطح قاره جنوبگان (حدود ۹۸%) با یخ پوشیده شده و متوسط ضخامت این یخ‌ها حدود ۱۸۰۰ متر برآورد می‌شود.
برآورد می‌شود که ۹۰% کل یخ‌های کره زمین، در قاره جنوبگان وجود داشته باشد.
معاهده قطب جنوب (سیستم پیمان جنوبگان)
جنوبگان و قطب جنوب منطقه‌ای است که ساکنان بومی ندارد. بنابراین کسی نمی‌تواند به شکل طبیعی و عرفی در این منطقه ادعای حق آب و خاک داشته باشد. همین نکته باعث شده که کشورهای مختلف از این «بی‌صاحب» بودن استفاده کرده و بکوشند صاحب بخشی از قطب جنوب باشند. قبل از پایان جنگ جهانی دوم،
البته در سال ۱۹۵۹ دوازده کشور معاهده‌ای به معاهده قطب جنوب (Antarctic Treaty) امضا کردند که تعداد آنها امروز به ۵۰ کشور رسیده است. این پیمان به نوعی توافقی برای حفظ قاره جنوبگان و همچنین سیاست گذاری مشترک در مورد استفاده و بهره برداری از آن (خصوصاً برای کاربردهای تحقیقاتی) است.
این معاهده حاصل یک سال مذاکره پنهانی آن دوازده کشور در سال ۱۹۵۸ است.
کنفرانس در واشنگتن درباره وضعیت جنوبگان – ۱۹۵۹ (منبع)
در دوران جنگ سرد، بیشتر نگرانی‌ها از این بود که مبادا جنگ آمریکا و شوروی به قطب جنوب کشیده شود. یا فعالیت‌های اتمی و آزمایش سلاح‌های هسته‌ای در جنوبگان انجام شود. به همین علت، بیشتر تمرکز معاهده قطب جنوب بر این بود که جنوبگان باید همیشه در وضعیت صلح باقی بماند و جز برای فعالیت‌های صلح‌آمیز به‌کار گرفته نشود. همچنین هرگونه فعالیت هسته‌ای در جنوبگان ممنوع شد.
با توجه به نوع نگرانی‌هایی که در آن زمان وجود داشت – و در سیستم پیمان جنوبگان هم منعکس شد – عملاً معاهده قطب جنوب نتوانست مشکل ادعای مالکیت را حل کند. بلکه صرفاً وضعیتی را که در آن زمان وجود داشت، قفل (یا دقیق‌تر بگوییم: منجمد) کرد. یعنی هیچ‌یک از ادعاهای مالکیت بر قطب جنوب و قاره جنوبگان در این پیمان رد نشد (تأیید هم نشد). در عین حال، تأکید شد که هیچ ادعای مالکیت جدیدی پذیرفته نخواهد شد.
بنابراین عملاً ادعای مالکیت کشورهای انگلیس، نیوزیلند، نروژ، فرانسه، استرالیا، شیلی و آرژانتین بر روی مناطقی از جنوبگان باقی ماند. اگر چه این ادعا را بسیاری از کشورهای جهان نپذیرفته‌اند.
بادهای قطبی
ما معمولاً تصاویر آرام قطب جنوب و قاره جنوبگان را می‌بینیم. اما جنوبگان منطقه‌ای بادخیز است و برخی از تندترین بادهای جهان را تجربه می‌کند. بادهایی که سرعت‌شان به راحتی از ۱۵۰ کیلومتر در ساعت فراتر می‌رود و گاهی تا ۳۰۰ کیلومتر در ساعت هم می‌رسد.
شدیدترین بادهای قطبی معمولاً از نوع باد کاتاباتیک (باد پایین‌رو) هستند. چون معمولاً هوای فشرده از سمت کوه‌ها و نقاط مرتفع که سردترند به سمت پایین می‌آید و باد ایجاد می‌کند.
پنگوئن‌ها در جنوبگان
از دوران کودکی و درس‌های مدرسه آموخته‌ایم که پنگوئن ها در قطب جنوب زندگی می‌کنند. همین آموختهٔ کودکی، به همراه انبوه عکس های پنگوئن که در یخ‌های قطبی می‌بینیم، باعث شده که پنگوئن برای بسیاری از ما به نماد قطب جنوب و قاره جنوبگان تبدیل شود.
این یک واقعیت است که پنگوئن‌ها نماد نیمکرهٔ جنوبی زمین هستند. در نیمکره شمالی و قطب شمال پنگوئن وجود ندارد. به نظر می‌رسد که پنگوئن‌ها به دلیل ناتوانی در پرواز نتوانسته‌اند راه زیادی طی کنند و از مناطقی که در آن به وجود آمده‌اند دور شوند. اما مهم است به خاطر داشته باشیم که نیاز اصلی پنگوئن‌ها یخ و سرما نیست. بلکه آبِ مغذی است (+). و البته جمعیت آنها در مناطقی رشد می‌کند که به سادگی شکار نشوند (چون نمی‌توانند به سرعت فرار کنند).
وجود خرس قطبی، گرگ و روباه قطبی باعث می‌شود که قطب شمال ناحیهٔ مناسبی برای زندگی پنگوئن‌ها نباشد (به فرض که به آنجا برسند که ظاهراً هرگز نرسیده‌اند).
در ادامه سه عکس پنگوئن از کارهای آلبرت دروس (Albert Dros) را ببینید تا در خاطرتان بماند که پنگوئن‌ها را می‌شود در جایی غیر از کوه‌های یخ هم دید. این عکسها تقریباً در روزهای گرم قاره جنوبگان ثبت شده‌اند (دمای صفر تا پنج درجهٔ سانتی‌گراد):
اما به گزارش Livescience، موجودات کوچک زیادی (از جمله خرس آبی و برخی انواع کرم‌ها) در میان ساکنان قطب جنوب وجود دارند که از لحاظ جمعیت بسیار بزرگتر از پنگوئن‌ها هستند (+).
البته اگر فرصت دارید، حتماً مجموعه عکس پنگوئن تهیه شده توسط پاول نیکلن را ببینید.
درست است که موجودات دیگری هم در قطب جنوب زندگی می‌کنند، اما هنوز پنگوئن‌ها را می‌توان نماد این ناحیه در نظر گرفت.
قاره جنوبگان، تنها قاره‌ای است که برای آن ساعت رسمی نیز تعریف نشده است.
افرادی که در آنجا حضور دارند، عموماً زمان را بر اساس ساعت رسمی کشور خود می‌سنجند و محاسبه می‌کنند.
طبیعت دست نخورده، سرمای طبیعی، حجم بزرگ یخ‌ها، سقوط شهابسنگ‌ها و دهها عامل دیگر دست به دست هم داده‌اند تا قاره جنوبگان به یک مرکز تحقیقاتی بزرگ بین المللی تبدیل شود.
آنتارکتیکا؛ فضایی جذاب برای معماران
معماری مثل هر هنر دیگری از جنس خلق است. هر فضا و بستر جدیدی که فرصت تازه‌ای برای خلق فراهم کند، معماران را به خود می‌خواند. آنتارکتیکا هم چنین بوده است:
سرزمینی دست‌نخورده که به سیاره‌ای دیگر شبیه است؛ محققانی که در آنجا مستقرند و می‌کوشند جنوبگان را بهتر بشناسند؛ گردشگرانی که رویای رفتن به جنوبگان را در سر می‌پرورند و هر چقدر زیرساخت‌ها در قاره جنوبگان بیشتر شکل بگیرند، میل و شوق آنها بیشتر می‌شود.
همهٔ اینها میتوانند نطفه‌ای برای فکر کردن و ایده‌پردازی باشند. طبیعی است معماری که با این منطقه آشنا می‌شود از خود بپرسد: «یک فضای تحقیقاتی-اقامتی در قطب جنوب باید چگونه باشد؟»
یکی از معروف‌ترین پاسخ‌ها را سرجیو رادو پاپ (Sergio-Radu Pop) با همکاری استودیو زاها حدید عرضه کرده است. او در قالب یک پروژه معماری، نشان داده که چگونه می‌توان یک بندرگاه پژوهشی-اقامتی را روی یک کوه‌یخ بنا کرد. نگاهی به چند تصویر از این پروژه تا حدی ما را با فضایی که ممکن است جنوبگان در دهه‌های آینده تجربه کند، آشنا می‌کند (+):
ایستگاه های تحقیقاتی قطب جنوب
البته اگر بخواهیم دقیق‌تر باشیم باید بیشتر از واژه‌ی قاره جنوبگان (معادل Antarctica) به جای قطب جنوب (South Pole) استفاده کنیم.
چون قطب جنوب عملاً یک نقطه است و نه یک ناحیه.
اما به دلیل غلط مصطلحی که رایج شده است، متمم هم گاهی این دو واژه را کنار هم به کار می‌برد تا به گوش و ذهن، آشناتر باشد.
دست نخورده بودن، جریان باد و سرمای شدید و امکان مشاهده بهتر به آسمان بدون نورهای مزاحم، تنها بخشی از دلایلی هستند که قطب جنوب و قاره جنوبگان را برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی، جذاب می‌کنند.
نشریه‌‌ی Nature، بنیاد بین المللی قطب و برنامه ایالات متحده برای قاره جنوبگان،بخشی از فرصت‌ها و اولویت‌های تحقیقاتی در قاره جنوبگان را فهرست کرده‌اند.
تلسکوپ قطب جنوب | نقطه‌ای ایده‌آل برای رصد آسمان
.
تلسکوپ قطب جنوب (منبع عکس)
عکس دیگری از تلسکوپ قطب جنوب (منبع)
یخ‌های دست نخورده
فراموش نکنیم که ۹۸ درصد سطح قاره جنوبگان با یخ پوشیده شده و ۷۰% از آب تازه و دست نخورده‌ی کره‌ی زمین در قالب این یخ‌ها نگهداری می‌شود.
جدا از اینکه جابجایی این یخ‌ها و ذوب شدن تدریجی آنها، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های زمین شناسان و علاقمندان به محیط زیست است.
شهابسنگ‌های آسمانی بر روی زمین
دنیای تاریک، کاملاً تاریک
البته اینها تنها بخشی از تحقیقاتی است که در قطب جنوب و قاره جنوبگان انجام می‌شود.
آنچه مهم است و اکثر محققان نیز تاکید می‌کنند، این است که تجربه زندگی در قاره جنوبگان می‌تواند در حد تجربه در کره‌ای دیگر، متفاوت و شگفت انگیز باشد.
بخشی از کره‌ی زمین که هنوز، بسیار کمتر از سایر بخش‌ها، با انسان و دستاوردهای صنعتی انسان آشنا شده است.
گروه‌های تحقیقاتی در قاره جنوبگان، مستقل از اینکه از کدام کشور و حکومت هستند، می‌کوشند قوانین و توافقات انجام شده توسط کمیته علمی تحقیقات در قاره جنوبگان را رعایت کنند.
قوانینی که تلاش دارند حداقل تغییر در اکوسیستم این ناحیه به وجود بیاید.
جنوبگان ایران
ایران نیز مدت‌هاست قصد دارد فعالیت‌هایی را در بخشی از قطب جنوب آغاز کند. زمانی مسئولان نظامی کشور گفتند که ایران بر اساس قوانین، می‌تواند بر بخشی از جنوبگان ادعای مالکیت کند (+). چند سال بعد در نشریات گفته شد که ایران ادعای «مالکیت» ندارد، چون قانونی برای مالکیت وجود ندارد (+). بر همین اساس، مسئولین دیگری هم گفتند که مگر قطب جنوب مال کسی است که بگویند ایران نمی‌تواند آنجا باشد؟ (+). در نهایت، به نظر می‌رسد ایران اخیراً دربارهٔ مالکیت بخشی از قاره جنوبگان به عنوان سرزمین فرادریایی ایران (Overseas Territory) موضع جدیدی نگرفته است. در عین حال، گفته شده که ایران در آیندهٔ نزدیک یک ناوگروه دریایی خود را به منطقه قطب جنوب اعزام خواهد کرد (+).
منابعی برای مطالعه‌ی تکمیلی:
اسلایدشو تنظیم شده توسط نیویورک تایمز
پورتال دولت آمریکا درباره برنامه مطالعاتی قاره جنوبگان
فهرست کشورهای امضا کننده‌ی معاهده‌ی قاره جنوبگان
عکس قطب جنوب از فضا – عکاس Dave Pape – ناسا (منبع)
ما در یکی از تجربه های ذهنی متمم این سناریو را مطرح کردیم که اگر یک منبع جدید در کف اقیانوس‌ها کشف شود و متعلق به هیچ کشور خاصی نباشد، آن را چگونه باید به کشورها یا مردم جهان تخصیص داد. ماهیت قطب جنوب تا حد زیادی به آن تجربهٔ ذهنی نزدیک است. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم آن درس را هم بخوانید:
چالش استخراج ذخایر بستر دریاها
همچنین میتوانید خاطرات ارلینگ کاگه را از پیاده روی در قطب جنوب بخوانید.
با ثبت نام رایگان به عنوان کاربر آزاد متمم (صرفاً با تعیین نام کاربری و کلمهٔ عبور) میتوانید به حدود نیمی از هزاران درس متمم دسترسی داشته باشید.
همچنین در صورت تمایل با پرداخت هزینهٔ عضویت ویژه به همهٔ درس‌های متمم از جمله درس‌های زیر دسترسی خواهید داشت:
دوره MBA | مذاکره | کوچینگ | توسعه فردی
فنون مذاکره | تصمیم گیری | مشاوره مدیریت
تحلیل رفتار متقابل | تسلط کلامی | افزایش عزت نفس
چگونه شاد باشیم | هوش هیجانی | هدف گذاری
خودشناسی | شخصیت شناسی | فکر کردن با نوشتن
برای خرید محصولات صوتی هم میتوانید به صفحهٔ فروشگاه متمم سر بزنید.
با متمم همراه شوید
آیا می‌دانید که فقط با ثبت ایمیل و تعریف نام کاربری و رمز عبور میتوانید به جمع متممی‌ها بپیوندید؟
نویسنده‌ی دیدگاه : علیرضا امیری
چند نکته ی حاشیه ای جالب در مورد قطب جنوب:
1) رابرت اسکات انگلیسی به همراه ارنست شاکلتون اولین کسانی بودند که قصد سفر به قطب را کردند. بعدها ارنست شاکلتون خودش به همراه یک گروه انگلیسی دیگر به قطب سفر کرد و در یک سفر چند ماهه و بسیار سخت، بطرز شگفت انگیزی گروهش را رهبری کرد و از مرگ نجات داد. داستان نجات آنها یکی از شگفت انگیزترین داستان های تلاش بشر برای پیروزی و رهبری در شرایط سخت بوده است.
2) رونالد آموندسن نروژی و گروهش نیز از کسانی بودند که به قطب سفر کردند. اما آنها در راه بازگشت بر اثر سرمای شدید و گرسنگی جان خود را از دست دادند. جالب اینکه آنها برای نجات یافتن فقط 18 کیلومتر تا مقصد فاصله داشتند. کنسروهایی که از آنها در قطب بعدها کشف شد بعد از گذشت دهها سال هنوز سالم باقی مانده بود.
3) برادران امیدوار (عیسی و عبدالله) اولین ایرانیانی بودند که در سال 1345 به قطب جنوب رفتند. موزه ی برادران امیدوار در تهران و کاخ سعدآباد است. همچنین مدال "شهروندی جهان" به عیسی امیدوار بخاطر پیام های صلح او برای مردم جهان اهدا شد. عیسی امیدوار چهارمین شخص در جهان است که موفق به دریافت این مدال می‌شود. سایت برادران امیدوار: http://www.omidvar-brothers.com/Fa/default.aspx
4) اولین زن ایرانی که به قطب سفر کرد آیرین شیوایی است که در سال 1386 به قطب جنوب رفت. انوشه انصاری (اولین ایرانی مسافر فضا)، حامی مالی آیرین شیوایی در این سفر بود. آیرین در این سفر جالب تحیقیقاتی به همراه 64 دانش آموز از سرتاسر جهان و 2 دانشمند دو هفته در قطب جنوب بودند. خاطرات سفر آیرین پس از بازگشتش در اکثر روزنامه ها چاپ شد و ماجراهای جالبی که او و همسفرانش در قطب با آن مواجه شده بودند بسیار خواندنی بود.
5) در سال 1392 یک خبر جالب توسط خبرگزاریها منتشر شد و آن این بود که: در سال 1391 به میزان 400 هزار دلار گوشت منجمد گاو از قطب جنوب (منطقه آنتارکتیکا) وارد ایران شده است و از طریق گمرک شهید رجایی ترخیص و وارد شده است. این آمار در حالی منتشر گردید که ایرانیان انگشت شماری توانسته اند به قطب جنوب سفر کنند چه رسد به نظارت شرعی بر روی این گوشتها :)
6) در این سایت هم میتوانید دمای لحظه ای قطب جنوب را با سرچ "جنوبگان" ببینید: http://www.accuweather.com/fa
پی نوشت: حس سرمای واقعی زمستان در این آخرین روزهای سال و در آستانه ی بهار یک حس خوب و لذتبخش است که متمم با ترکیب سرمای زمستان و شادابی بهار به ما هدیه داد. این حس خوب و سرخوشی رو من نیز به تمام متممی ها و محمدرضای عزیزم تقدیم میکنم.
سال نو رو با این حس و حال خوب به دوستان متممی پیشاپیش تبریک میگم.
سلام
چند تا نکته جالب هست که گفتنش می تونه تکمیل کننده مطلب بالا باشه
اکثر افراد فکر می کنند قطب شمال و جنوب از خیلی لحاظ شبیه هم هستند و خرس های قطبی و پنگوئن ها با هم در قطب ها زندگی می کنند، در صورتیکه پنگوئن ها فقط در قطب جنوب یا همان جنوبگان زندگی می کنند. لایه ازن بالای قطب جنوب به شدت آسیب دیده و سه برابر مساحت آمریکا به اصطلاح سوراخ شده در صورتی که لایه ازن قطب شمال فعلا مشکلی نداره و فقط کمی نازک تر شده
قطب جنوب تنها قسمتی از زمین هست که در مالکیت هیچ کشوری نیست و توسط پیمان نامه قطب جنوب اداره می شود…مردم بومی ندارد و فقط برای مقاصد علمی مورد استفاده قرار می گیرد.
۹۰ درصد کل یخ های زمین رو در بر می گیره که اگه اشتباه نکنم ۷۸ درصد کل آب های شیرین زمین رو شامل میشه که دست نخورده باقی مونده.
متاسفانه اسم دقیق کتابی که اینها رو خوندم یادم نیست، ولی فکر کنم از سری کتاب های The Facts بوده
با احترام
نخستین زن گردشگر ایرانی در قطب جنوب
http://alvand.basu.ac.ir/~banovan/fgardeshgar.htm
سایت بالا مصاحبه با ایشونه
چند وقت پیش مصاحبه ای با آقای صادق مدرسی در روزنامه همشهری چاپ شده بود(حدودا بیست روز پیش)
آقای مدرسی که یکی از اون صد نفریه که برای سفر بدون باز گشت به مریخ انتخاب شده؛در مورد این که کجا آموزش خواهند دیدگفته بود که هشت سال در قطب جنوب آموزش خواهند دید چون قطب جنوب دمایی نزدیک به دمای مریخ دارد.ودر نهایت بیست وچهار نفر برای سفر بدون بازگشت به مریخ انتخاب خواهند شد.(نقل به مظمون)
سلام به شما
به نکته‌ی جالبی اشاره کردید. قطب جنوب می‌تونه مکانی برای آزمایش و آماده‌سازی فضانوردان برای سفر به مریخ باشه. توی این لینک از سی ان ان، توضیخات جالبی در این مورد داده شده:
The closest thing on Earth to a mission to Mars
طبق پیش‌بینی و برنامه‌ریزی دانشمندان و متخصصان علوم فضایی، انسان روزی به مریخ سفر خواهد کرد و اون روز هم خیلی دور نیست (شاید در دهه‌ی ۲۰۴۰ میلادی). سازمان‌های فضایی بزرگ مثل ناسا و اسا، دارن روی پروژه سفر به مریخ کار می‌کنند ولی پروژه‌ی مارس وان با مشخصات گفته شده امکان پذیر نیست. این پروژه یعنی سفر بی بازگشت به مریخ که شرکتی به نام مارس وان ارائه داده از جنبه‌های مختلف فنی، مالی، روانشناسی و پزشکی و همچنین حقوقی و قانونی مورد سوال انتقادات شدید قرار گرفته و پاسخ‌های درخوری هم به این انتقادات و سوالات داده نشده. بیشتر یک دروغ بزرگ و برنامه‌ی فریب عمومی این سازمان به نظر میاد تا یک برنامه‌ی واقع بینانه‌ی علمی.
دلایل غیر ممکن بودن پروژه رو می‌تونید در لینک‌های زیر بخونید:
کالبدشکافی یک ماجراجویی
مارس وان- نمونه‌ای از شکست روزنامه‌نگاری علمی
در سایت national geographic عکسی از آزمایشگاه قدیمی در قاره جنوبگان داره به همراه چند عکس از مناظر و زیر آب داره که گفتم شاید برای شما هم جالب باشه .
این مبحث برای من به مثال داستانی هیجان انگیز شده.
داستانی از جایی از این کره خاکی که خاکی در آن نیست و جز بکر ترین نقاط زمین محسوب میشه.
دنیایی پر از یخ
که میتوانند هر کردام دنیایی از اطلاعات داشته باشند.
مشتاق قسمت های بعدی…
سلام به دوستان
با توجه به جستجوهای اینترنتی در سایت های مختلف دو مطلب کوتاه دیگر به نکات سایر دوستان اضافه می کنم :
* قطب جنوب اهمیت زیادی در مطالعات دارد و در واقع یکی از بزرگترین کتاب خانه های جهان به شمار می رود که گفته شده بالغ بر ۴۰۰۰ دانشمند در پروژه های مختلف در آنجا مشغول به مطالعه هستند. بخصوص در زمینه شهاب سنگها زیرا آنها پس از سقوط کردن در داخل یخ ها افتاده و بوسیله گیاهان و … محصور نمی شوند و بر روی قطعات سفید یخ با جزئیات کامل قابل مشاهده و بررسی هستند.
* اکثر افراد فکر می کنند که زیستگاه خرس های قطبی و پنگوئن ها یکی است. در این صورت خرس های قطبی هیچ دغدغه ای برای تهیه غذا نداشتند. برخلاف تصورعامه خرس های قطبی و اسکیموها بومیان قطب شمال هستند نه قطب جنوب و در واقع پنگوئن ها در قطب جنوب که هیچ دشمنی به آنها دسترسی ندارد زندگی می کنند.
منابع:
*
*
یاد فیلم هایی افتادم که در مورد قطب دیدم که اکثرشون جزو فیلم های دلهره آور بودند. با دیدن این عکس ها آدم حس آرامش بهش دست میده و دلش میخواد سفر کنه به قطب جنوب حتی! ولی در واقع همونطور که توی متن هم گفته شد قطب واقعا اونقدرهام سرزمین آرامش بخشی نیست، طوفان های دائمی، خالی از سکنه، مخصوصا این که ۶ ماه شبه و ۶ ماه روز، کی دلش میخواد ۶ ماه تو شب زندگی کنه. حتی فکر کردن بهشم باعث میشه ازینکه تو یه شهر آفتابی زندگی میکنم خیلی خوشحال و راضی باشم :)
جالب این جاست که با این همه یخ ولی در دسته ی صحراها دسته بندی میشه. دلیلش بارش کم در این صحراست. طبق این منبع در نواحی داخلی به صورت متوسط ۲ اینچ در سال بارندگی اتفاق می افته که این مقدار در نواحی ساحلی به طور متوسط ۸ اینچ در سال هست.
طبق این منبع مناطقی که کمتر از ۱۰ اینچ در سال بارش داشته باشند در دسته ی صحراها قرار می گیرند. حالا چرا با وجود این که بارش کمی داره، یخ های زیادی در این قاره هستند؟ دلیلش این هست که دمای هوا انقدری پایین هست که مجال آب شدن، بخار شدن یا جذب شدن درخاک به آنها داده نمیشه. در نتیجه بارشها طی سال های زیادی روی هم انباشه شدند و به صورت این تکه های بزرگ یخی درآمدند.
http://www.livescience.com/38592-biggest-deserts.html
http://www.livescience.com/21677-antarctica-facts.html
با دیدن این تصاویر احساس سرما میکنم. چه آرامشی حاکم هست، آرامشی که در پس آن زندگی موجوداتی داره رقم می خوره. شاید اینجا از معدود جاهایی باشه که موجودات دیگر از دست ما آدم ها در امان هستند، هر چند تغییرات آب و هوایی و گرم شدن زمین این قاره رو هم تحت تاثیر قرار داده :)
مثالی یادم اومد که اضافه کنم. یخچال های قدیمی که داشتیم، شاید خیلی ها هنوز هم این نوع یخچال ها رو داشته باشند، قسمتی داشت به نام جایخی. این قسمت بعد از مدتی برفک می زد. این برفک ها روی هم انباشه می شدند و کم کم بیشتر فضای جایخی رو اشغال می کردند که مجبور میشدیم تمیزش کنیم. این مثال رو برای این گفتم که در این قاره هم به همین صورته تمام بارشها طی سالیان زیاد رو هم انباشه شدند و آب نشدند تا این توده های عظیم یخی حاصل بشند.
جای ایران توی لیست کشورهای امضا کننده‌ی معاهده‌ی قاره جنوبگان خالیه.
چقدر عکس ها شگفت انگیز و مملو از آرامشه جایی پر از سکوت بدون صدای جوشکاری و تیرآهن و ماشین و بوق ماشین…..
نمیدونم اون مرکز تحقیقاتیه عکس آخر احداث شده یا نه ولی دوست داشتم یک روز صبح از زندگیم چشم انداز پنجره اتاقم ، چشم انداز بالاترین طبقه این ساختمان باشه .تصورش بهم انرژی میده.
با سلام
در بسیاری از مقاطعِ زندگی ، مواجهه با وقایعی مثلِ اکتشاف در قطب جنوب و شمال ، صعود به قلۀ اورست ، دویِ ماراتن و بسیاری وقایعِ دیگه ، هم برام جالب بوده و هم عجیب . عجیب از این نظر که انسانهایی با اهدافی والا ، در این وقایع ، شرکت می کنند . تصور کنید دانشمندی که سالهایِ سال ، عمر و زندگی و آرامش و وقتِ خودش رو در ایستگاه های تحقیقاتی در فضا یا در قطبِ جنوب ، با شرایطی کشنده و طاقت فرسا ، صرف می کنه که بتونه با تحقیقاتش ، به بشریت کمک کنه ؛ واقعاً باید روحیه ای بسیار والا و اهدافی انسانی داشته باشن تا بتونن اون سختی ها و مشقات رو تحمل کنن و باعثِ ارتقایِ آگاهی و دانشِ بشر ، نسبت به ابهامات و ناشناخته ها بشن .
به امید روزهایی روشن برای بشریت
کاش در حفظِ محیطِ زیست ، بیشتر بکوشیم و پذیرایِ سهمِ خودمون ، در اتلافِ منابعی مثلِ زمین ، انرژی و . . . باشیم
سلام
طبق سرچ مختصری که درخصوص دشت گندم بریان به عنوان گرمترین نقطه زمین انجام دادم این موضوع را نادرست دانسته اند بطوریکه “در بسیاری از رسانه‌های ایرانی و خارجی به نقل از دکتر پرویز کردوانی گندم بریان به‌عنوان گرمترین نقطه لوت و دنیا معرفی شده است ولی کردوانی با رد این ادعا و نقل قول منتسب به وی، معتقد است گرمترین نقطه زمین در بیابان لوت «چاله مرکزی لوت» در ۷۵ کیلومتری شرق شهداد است که در سال ۲۰۰۵ با دمای ۷۰٫۷ درجه سانتی گراد گرمترین رکورد خود را ثبت کرده است[۴][۵]و معرفی گندم بریان به‌عنوان گرمترین نقطه لوت و کره زمین نادرست است”
البته طبق گزارشات ناسا دشت لوت چندین سال به عنوان گرمترین نقطه زمین شناخته شده و قسمت کلیدی ماجرا اینجاست که هر سال ممکن است یک نقطه از زمین متفاوت از سال قبل به عنوان گرمترین نقطه زمین شناخته شود.
منابع:
http://www.irandeserts.com/content/article/گندم-بریان-ریگ-سوخته-.htm
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/گندم‌بریان
http://www.irandeserts.com/content/article/آیا-لوت-گرمترین-نقطه-زمین-است-.htm
در منطقه «ویکتوریا» در شرق قطب جنوب محققان و کاشفان مناطق مختلف قطب به آبشارهایی برخورد کرده‌اند که از آنها به جای آب بی‌رنگ و بویی که ما با آن برخورد داریم، آب قرمز مانند خون از برخی شکاف یخ‌های قطبی به بیرون فوران می‌کرد و همین موجب شد تا محققان به محض برخورد با این آبشارها بر آنها نام «آبشار خون» را بگذارند.
دانشمندان دلیل قرمزی این آبها را ماده «اکسید آهن» موجود در این آبها می‌دانند. تحقیقات صورت گرفته توسط دانشمندان نشان داد که بیش از ۱۷ نوع موجود میکروسکوپی از انواع باکتری‌ها در این آبها زندگی می‌کردند.
منبع : http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910612000610
جایی که هیچ انسانی زندگی نمیکنه
قطب جنوب پاک نقطه زمین مونده بدون حضور دایمی انسان
سلام
الان تو اتوبوس نشستم به سمت شهرستان میرم….
وای نمی دونید چه لذتی داره متمم خواندن یا رادیو مذاکره گوش دادن…فکر کنید از دست فیلم های اتوبوسی،مبتذل و مزخرف خلاص شدن چه لذتی داره.عالی بود متمم مرسی
چند نکته ی حاشیه ای جالب در مورد قطب جنوب:
۱) رابرت اسکات انگلیسی به همراه ارنست شاکلتون اولین کسانی بودند که قصد سفر به قطب را کردند. بعدها ارنست شاکلتون خودش به همراه یک گروه انگلیسی دیگر به قطب سفر کرد و در یک سفر چند ماهه و بسیار سخت، بطرز شگفت انگیزی گروهش را رهبری کرد و از مرگ نجات داد. داستان نجات آنها یکی از شگفت انگیزترین داستان های تلاش بشر برای پیروزی و رهبری در شرایط سخت بوده است.
۲) رونالد آموندسن نروژی و گروهش نیز از کسانی بودند که به قطب سفر کردند. اما آنها در راه بازگشت بر اثر سرمای شدید و گرسنگی جان خود را از دست دادند. جالب اینکه آنها برای نجات یافتن فقط ۱۸ کیلومتر تا مقصد فاصله داشتند. کنسروهایی که از آنها در قطب بعدها کشف شد بعد از گذشت دهها سال هنوز سالم باقی مانده بود.
۳) برادران امیدوار (عیسی و عبدالله) اولین ایرانیانی بودند که در سال ۱۳۴۵ به قطب جنوب رفتند. موزه ی برادران امیدوار در تهران و کاخ سعدآباد است. همچنین مدال “شهروندی جهان” به عیسی امیدوار بخاطر پیام های صلح او برای مردم جهان اهدا شد. عیسی امیدوار چهارمین شخص در جهان است که موفق به دریافت این مدال می‌شود. سایت برادران امیدوار: http://www.omidvar-brothers.com/Fa/default.aspx
۴) اولین زن ایرانی که به قطب سفر کرد آیرین شیوایی است که در سال ۱۳۸۶ به قطب جنوب رفت. انوشه انصاری (اولین ایرانی مسافر فضا)، حامی مالی آیرین شیوایی در این سفر بود. آیرین در این سفر جالب تحیقیقاتی به همراه ۶۴ دانش آموز از سرتاسر جهان و ۲ دانشمند دو هفته در قطب جنوب بودند. خاطرات سفر آیرین پس از بازگشتش در اکثر روزنامه ها چاپ شد و ماجراهای جالبی که او و همسفرانش در قطب با آن مواجه شده بودند بسیار خواندنی بود.
۵) در سال ۱۳۹۲ یک خبر جالب توسط خبرگزاریها منتشر شد و آن این بود که: در سال ۱۳۹۱ به میزان ۴۰۰ هزار دلار گوشت منجمد گاو از قطب جنوب (منطقه آنتارکتیکا) وارد ایران شده است و از طریق گمرک شهید رجایی ترخیص و وارد شده است. این آمار در حالی منتشر گردید که ایرانیان انگشت شماری توانسته اند به قطب جنوب سفر کنند چه رسد به نظارت شرعی بر روی این گوشتها :)
۶) در این سایت هم میتوانید دمای لحظه ای قطب جنوب را با سرچ “جنوبگان” ببینید: http://www.accuweather.com/fa
پی نوشت: حس سرمای واقعی زمستان در این آخرین روزهای سال و در آستانه ی بهار یک حس خوب و لذتبخش است که متمم با ترکیب سرمای زمستان و شادابی بهار به ما هدیه داد. این حس خوب و سرخوشی رو من نیز به تمام متممی ها و محمدرضای عزیزم تقدیم میکنم.
سال نو رو با این حس و حال خوب به دوستان متممی پیشاپیش تبریک میگم.
بندهای ۱و۲ جابجا نوشته شده و نیاز به اصلاح دارد. آموندسن نروژی و تیمش به عنوان اولین گروهی بودند که پرچم کشورشان را در نقطه قطب جنوب نصب کردند و به عنوان کاشف قطب جنوب در تاریخ ثبت شد. همزمان با آموندسن رابرت اسکات از مسیر دیگری در تلاش برای رسیدن به نقطه قطب جنوب بود که وقتی به آنجا رسید با پرچم نروژ و مقداری آذوقه به همراه یادداشت آموندسن مواجه شد. اسکات در راه بازگشت به دلیل یخ زدگی جان خود را از دست داد.
مجموعه ماجراهای رقابت برای رسیدن به قطب جنوب در پادکست چنل بی، قسمت های جنوبگان و ارنست شکلتون، تعریف شده،
فیلم سینمائی آموندسن هم این ماجرا رو تصویر کرده.
روآلد آموندسن اولین شخصی بود که با گروهش به نقطه‌ی قطب جنوب رسید و سالم برگشت. اتفاقا کسی بود که می‌دونست چطور از سگ و اسکی برای سفرش استفاده کنه و این سفر رو با موفقیت به پایان رسوند. آموندسن بعدها در یک پرواز امداد و نجات بر فراز دریای بارنتز در منطقه قطبی شمالگان کشته میشه. کاپیتان اسکات و تیمش ۳۳ روز بعد از آموندسن به نقطه‌ی قطب جنوب می رسند و در راه برگشت از خستگی و گرسنگی از بین میرن.
اینجا می تونید چیزهای جالبی در مورد اکتشاف‌های انجام شده در قطب جنوب ببینید.
آدم با دیدن این عکسها، حسی از ترس و شگفتی بهش دست میده. عظمت این زیبایی بدیع در دل من احساس فروتنی ایجاد میکنه و چقدرررر خودم رو کوچک می بینم . امیدوارم این گنجینه بی بدیل رو به سرنوشت خیلی دیگه از بخشهای طبیعت، دچار نکنیم.
با خوندن این مطلب یکی از پر تکرارترین سوالات درس شیرین جغرافیا برام تداعی شد که به همراه جواب نه چندان کاملش اینجا میزارمش.
سوال: چرا قطب جنوب سردتر از قطب شمال است؟
۱-قطب جنوب خشکی است وقطب شمال درحقیقت آبهای منجمد هستند.با توجه به اینکه آبها دیرتر گرم می شوندودیرتر هم گرمای خودرا از دست می دهند و خشکی ها برعکس زودتر گرم شده وزودتر هم گرمای خود را ازدست می دهند بنابراین پیوسته سردترین نقاط درخشکی ها قراردارند.
۲-قطب جنوب دارای نواحی کوهستانی است ودرنتیجه ارتفاع بیشتری نسبت به قطب شمال داردکه باتوجه به نقش ارتفاع درکاهش دما این امر نیز می تواند درسردتربودن قطب جنوب مؤثرباشد.
۳-فصلها دردونیمکره شمالی وجنوبی عکس همدیگرهستند. طبق قانون دوم کپلر سیارات به هنگام گردش به دور خورشید با توجه به اینکه مسیر بیضی شکلی راطی می کننددرزمانهای مساوی مساحت های مساوی را طی می کنند نه مسافت های مساوی .بنابراین سرعت سیارات دراوج وحضیض یکسان نیست به عبارت دیگر زمین به هنگام گردش به دور خورشید ازاول فروردین تا پایان شهریور با سرعت کمتر و ازآغاز مهر تا پایان اسفند مسیر خود را با سرعت بیشتر طی می کند همین عامل باعث می شود که ماههای فصل بهار وتابستان ۳۱روزه وطولانی ترازماههای فصل پاییزوزمستان باشند که۳۰روزه می باشند غیر ازاسفندکه ۲۹روزه می باشد.به این ترتیب شب قطبی درقطب جنوب ۱۸۶روزوروز قطبی ۱۷۹روز میباشد ودرقطب شمال عکس این وضعیت وجود دارد وباعث می گردد درقطب جنوب بیلان انرژی منفی باشد. (منبع)
دشت گندم بریان (ریگ سوخته) در کویر شهداد لوت نقطه مقابل قطب جنوب است با دمائی بیش از ۷۰ درجه سانتی گراد که گرم ترین نقطه زمین شناخته شده است.
سلام سعید جان
منم این موضوع رو به دفعات شنیدم. اما خودم حقیقتش هیچوقت دنبال صحت و سقم ماجرا نرفتم.
ممنون میشم اگه رفرانسی داری براش بزاری
سلام
من هم این مورد را شنیده بودم و تا حالا دنبال رفرنس آن نبودم
این لینک می تونه کمک خوبی باشد:
http://earthobservatory.nasa.gov/Features/HottestSpot/page2.php
ولی کلاً رکورد های که در دنیا مطرح می شوند را باید تو کتاب گینس جستجو کرد.
من این مورد را ندیدم ولی از رکورد های که توسط ایران در کتاب گینس ثبت شده است در یک مورد حضور داشتم و از لحاظ نحوه بررسی و تائید رکورد بسیار منظم وسختگیرانه عمل می کنند.
در سال ۲۰۱۱ آقای احسان قائم مقامی قهرمان شطرنج ایران در یک مسابقه همزمان با ۶۱۴ شطرنج باز درسالن ورزشی دانشگاه شهید بهشتی در زمانی بیش از ۲۷ ساعت انجام شد وبیش از ۵۹۵ نفر را شکست داد توانست رکود شطرنج باز اسرائیلی را بشکند. من یکی ازداوران این مسابقه بودم.
حتی با دیدن تصاویرشم احساس سرما میکنم :)
اما این سرما متاسفانه با سرعت زیادی داره کم میشه.
اونچه که ذکر میکنم با خوندن گزارش یکی از لینک های بالا متوجه شدم:
گرم شدن بسیار سریع آب و هوای غربِ قاره ی جنوبگان احتمالا باعث میشه خرچنگ ها هم به جمع موجودات بیرونِ آب این قاره بپیوندن( در حال حاضر خرچنگ ها در اعماق آب ساکنن)، و به گزارش منبع دوم، خرچنگ ها با شکار سایر موجودات احتمالا اکوسیستم رو تغییر خواهند داد ( خرچنگ ها موجودات ریزتر رو به راحتی، و موجودات بزرگتر رو با تشکیل کُلُنی شکار خواهند کرد). در ادامه اینطور میگه که، این گزارش درمورد گرم شدن آب و هوا، به تنهایی چیزی رو اثبات نمیکنه و برای آزمایش اینکه آیا واقعا خرچنگ ها در حال تغییر مکان هستند، باید حرکاتشان را پیگیری کرد.