توماس ادیسون در تلاش برای شنیدن صدای ارواح

ما تا کنون به بهانه‌های مختلف به توماس ادیسون پرداخته‌ایم.

یک مرتبه، زندگی او را به عنوان مردی که ۱۹۰۳ اختراع ثبت شده داشت مرور کردیم و یک بار هم با پیش بینی‌های او از آینده صنعت برق و منابع جایگزین تامین انرژی آشنا شدیم.

موفقیت‌ها و اختراعات ادیسون را همه‌ی ما کمابیش می‌دانیم.

همچنین همه این جمله‌ی منسوب به او را شنیده‌ایم که پس از ده‌هزار بار شکست در اختراع لامپ، امیدوارانه گفته است که من شکست نخوردم. فقط ده‌هزار راه کشف کرده‌ام که به اختراع لامپ منتهی نمی‌شود.

اما ماجرای لامپ هم، در نهایت پایانی شیرین داشته و برای ادیسون، ثروت و موفقیت به همراه آورده است.

این‌بار می‌خواهیم یکی از تلاش‌های ناموفق ادیسون را مرور کنیم و با خود بیندیشیم که این نوع نگاه او، می‌تواند چه درس‌هایی برای ما داشته باشد.

هنوز هم، بحث‌های زیادی در مورد این تلاش‌های ادیسون وجود دارد.

البته امروز دیگر در اصل ماجرا تردیدی وجود ندارد. برخی از علاقمندان ادیسون معتقدند که نباید این تلاش‌ها پررنگ شود و مورد توجه قرار گیرد. آن هم برای کسی که مجموعه‌ی گسترده‌ای از اختراعات واقعی‌اش هم (به علت تعداد بسیار زیادشان) از چشم مردم دور مانده است.

گروهی دیگر، می‌گویند ادیسون، با تمام تلاش‌ها و موفقیت‌ها و شکست‌هایش ادیسون شده است.

نظر شما را نمی‌دانیم.

اما اگر نظر متمم را بخواهید، ما فکر می‌کنیم این تلاش‌ها نشان می‌دهد که ذهن یک مخترع بزرگ، بسیار فراتر از چارچوب‌ محدودیت‌های روزمره فعالیت می‌کند و البته همچنان می‌کوشد بر اصول و مبانی علمی وفادار بماند.

ما فکر می‌کنیم اگر ادیسون امروز بود و این بحث‌ها را می‌شنید، با خونسردی تمام لبخندی می‌زد و می‌گفت: من موفق شدم دستگاهی بسازم که از توانایی صحبت کردن با مردگان برخوردار نبود.