سفر به سریلانکا

سریلانکا جزیره ای کوچک با سواحل بکر، مزارع زیبای چای، حیات وحش دیدنی،تاریخ غنی و سرشار از رنگ و نعمت و انرژی است.

این بهشت گرمسیری که مارکوپولو از آن به عنوان یکی از زیباترین جزایر دنیا یاد کرده است، در غرب اقیانوس هند و شرق خلیج بنگال واقع شده است و به خاطر شکل ظاهری اش به اشک اقیانوس هند مشهور است.
گفته می شود که بازرگانان ایرانی اولین بار این جزیره را سرندیپ به معنای نعمت و خوش اقبالی نام گذاری کرده اند.
جالب است بدانید که کلمه انگلیسی Serendipity از منشاء سرندیپ از زبان فارسی وارد انگلیسی شده است.

تاریخ این جزیره به چیزی حدود سه هزار سال پیش یعنی زمان پیدایش آیین بودایی باز می گردد .
این کشور تا قبل از سال ۱۹۷۲ به نام سیلان شناخته می شد و بعد از آن به جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سری لانکا یا به اختصار سریلانکا تغییر نام یافت.

کلمه سری لانکا به زبان سانسکریت به معنای جزیره درخشان است.
کشور سریلانکا پس از چندین سال سلطه استعمارگران هلندی، پرتغالی و انگلیسی در چهارم فوریه ‪ ۱۹۴۸‬میلادی به استقلال دست یافت.

بهترین زمان برای سفر به سریلانکا زمانی است که بارش باران موسمی کمتر می‌شود که در سواحل غربی و ارتفاعات مرکزی سریلانکا، پاییز و زمستان فصلهای خشک و مناسب برای سفر به این نقاط محسوب می‌شوند.

جمعیت سری لانکا بیست میلیون نفر است که هفتاد درصد آن بودایی و بقیه مسلمان، هندو و مسیحی هستند. درباره نژاد مردم سریلانکا باید گفت که اکثر آن‌ها از نژاد سینهالی (۷۴٪) و تامیل (۲۰٪) هستند .

بندر کلمبو بزرگترین شهر سریلانکا پایتخت تجاری و اقتصادی این کشور است و از دو هزار سال قبل به عنوان یک منطقه استراتژیک و تجاری مابین اروپا و آسیا، مورد توجه بازرگانان روم و هند و ایران و یونان و چین بوده است.
ابن بطوطه، جهانگرد معروف، در قرن چهاردهم از جزیره سری لانکا دیدن کرده بود که با نام کلانپو از این بندر یاد کرده است.

این شهر کنتراست جالبی دارد و جنبه های متضاد کشور سری لانکا را به خوبی به گردشگران نشان می‌دهد.
جاذبه‌های مدرن زندگی شهری در این بندر در کنار جاذبه‌های باستانی همچون معابد، بناها و ساختمان‌های قدیمی گردشگران بسیاری را به سوی این شهر می‌کشاند.
ساختمان‌های به جا مانده از دوران استعمار و برج ساعت صد ساله ی شهر که توسط انگلستان ساخته شده است، هنوز هم در فضای شهر به چشم می‌خورند.
معبد گانگارامایا، دریاچه بریا، ساحل زیبای مونت لاوینا نمونه ای از دیدنی های این شهر محسوب می‌شوند.

دمبولا شهری تاریخی است که معبد طلایی بودا در آن همواره مورد توجه گردشگران بوده است. این معبد که در میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است قدمتی چند هزار ساله دارد و نقاشی‌ها و تصاویری که در این معبد طلایی دیده می‌شوند، زندگی بودا و بخش‌هایی از تاریخ سریلانکا را روایت می‌کند.

چای سری لانکا در جهان مشهور است و این کشور یکی از بزرگترین صادرکننده چای در جهان است.

چای سیلان که در ایران هم فروخته و مصرف می‌شود، چای سری لانکا است که با عنوان قدیمی این کشور، نامیده می‌شود.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید کشت چای از سال ۱۸۶۹ در جزیره سری لانکا آغاز شده است و قبل از آن این جزیره به کشت قهوه مشهور بود.
اما در سال ۱۸۶۹ کاشت قهوه به واسطه یک بیماری قارچی به کلی با نابودی و توقف روبه رو شد . این اتفاق، همزمان با رشد محبوبیت چای در سراسر اروپا بود که منجر به تعویض کشت و تبدیل مزارع قهوه به چای شد .
در این جزیره می‌توان چای‌های مختلفی با تنوع بسیار در طعم را در مغازه‌ها دید و به عنوان سوغاتی تهیه کرد.
البته یکی از جاذبه های گردشگری این مزارع، عبور از میان آنان با دوچرخه و آشنایی با فرهنگ چای در این جزیره است .

قله آدم یا Adam’s Peak کوه مقدس در سری لانکا است.

زائران زیادی همواره شمع به دست مسیر دامنه به سمت قله این کوه را ذکرگویان می‌پیمایند.
بوداییان قله این کوه را قدم گاه بودا می‌دانند و مسیحیان و مسلمانان سریلانکا نیز اعتقاد دارند که خداوند حضرت آدم را پس رانده شدن از بهشت به این کوه فرستاد و به باور هندوها جا پای بالای قله متعلق به شیوا است.

به خاطر وجود آبشارهای متنوع در سری لانکا، بخش عظیمی از برق این کشور توسط انرژی آبی (hydro-powered energy) تامین می شود. دیدار از این آبشارها در سفر به سریلانکا توصیه می‌شود.

غذاهای سریلانکایی‌ سرشار از ادویه‌های مختلف و بسیار طعم‌دار و همانند غذاهای هندی تند است.
رایج ترین غذای سری لانکا برنج با ادویه کاری به همراه سبزیجات است که معمولا بر روی برگ موز یا نارگیل ( به عنوان بشقاب) به عنوان صبحانه، نهار و شام در همه جای سری لانکا سرو می شود.

دارچین اولین بار در سری‌لانکا یافت شد و بعد از آن ، تمام دنیا این چاشنی را شناختند و برای طعم بهتر غذاها استفاده کردند.
امروزه هشتاد درصد دارچین دنیا توسط سری لانکا تامین می‌شود.

در صورت سفر به سریلانکا، باغ دارچین در بندر کلمبو می‌تواند یک محل بازدید توریستی جذاب باشد.

بازی گروهی با توپ در فضای باز که آن را کریکت می‌نامند، ورزش محبوب مردم سری لانکا است و از هر فرصتی در سواحل و خیابانها و باشگاهها برای این بازی بهره می‌گیرند.

سریلانکا رتبه دوم تعطیلات در جهان را به خود اختصاص داده است.

روزهای تعطیل در این کشور بیشتر شامل مناسبت‌های ملی و مذهبی نظیر بزرگداشت خداوند شیوا، کریسمس و عید قربان… می‌شود .
علاوه بر تعطیلات مناسبتی، نیمه هر ماه ( روزی که در آن ماه کامل است) در سری لانکا تعطیل رسمی است و به این روز، روز پوی می‌گویند.

 

این جشن، یکی از مهم ترین جشن ‏های مذهبی بودایی ها در دنیا است.

این جشن به مناسبت تولد و مرگ بودا که در یک روز است برگزار ‏می شود.

در این روز مردم به معابد می روند تا این عید را جشن ‏بگیرند‎‏.

معبد دندان یکی از جاذبه های شهر کاندی است.
این معبد در مرکز شهر کاندی قرار دارد.
کاندی، یکی از مراکز مهم مذهبی بودائیان در صد و بیست کیلومتری شهر کلمبو، پایتخت سریلانکا قرار گرفته است.
از جاذبه های معروف این شهر معبدیست به نام معبد دالادا ماگی گاوا که در آن دندان مقدس بودا نگهداری میشود.
این معبد در فهرست سازمان یونسکو قرار گرفته و سالانه گردشگران زیادی از این معبد و این شهر دیدن می‌کنند.

روستای پیناوالا به لحاظ داشتن بزرگ ترین مرکز نگه داری از فیل های آسیایی، شهرت جهانی ‏دارد.
این مرکز به وسعت ۲۴ هکتار در سال ۱۹۷۵ توسط سازمان حیات وحش سریلانکا تاسیس شد .
در این پرورشگاه از بچه فیل های یتیم و فیل های آسیب دیده در محیطی حفاظت شده ‏نگهداری می‌شود.
شیر دادن به بچه فیل ها با شیشه شیر، غذادادن به فیل‌ها و خیس شدن در زمان حمام فیل‌ها از جاذبه های دیدنی این مرکز برای گردشگران است.

این مرکز که یکی از بهترین پارک‌های حیات وحش در خارج آفریقا به‌ شمار می‌رود.
این پارک یکی از بهترین مکان ها برای گشت سافاری در سریلانکا و تماشای گله‌ی فیل‌ها، خرس‌های تنبل، گراز وحشی، بوفالوها، پلنگ ها، میمون ها و بیش از صد گونه پرنده است.