آیا ادعای اهل فکر بودن در عین ناتوانی در بیان اندیشه‌ها قابل پذیرش است؟

۱۶۴ نظر برای آیا ادعای اهل فکر بودن در عین ناتوانی در بیان اندیشه‌ها قابل پذیرش است؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : حسین سجادی



رابطه ی بین تفکر و زبان یکی از دغدغه هایی است که من را همیشه به فکر می برد.چگونه این دو را به هم پیوند دهم؟همه ی ما نمیتوانیم جی. کی. رولینگ یا محمود دولت آبادی شویم و یا حتی استیو جابز یا یکی از سخنرانان تد شویم که می توانند این پیوند را خوب تر از اکثریت افراد برقرار کنند.ایده ها و دیده ها و تجربه هایشان را روی کاغذ بیاورند یا به خوبی بتوانند آن ها را بیان کنند.

طبق تجربه ی شخصی که بارها در این موقعیت قرار گرفته ام و به فکر فرو رفته ام، یکی از عوامل این مشکل(به نظر من برای خودم یک مشکل جدی محسوب می شود)این است که عمیق آن پدیده را تجربه نمی کنم.یا تلاشی برای چند بعدی کردن آن نمی کردم.معمولا به دنبال یک راه حل اولیه بودم و دوست داشتم سریع از هر چیزی گذر کنم.

اما چند وقتی سعی می کنم عمیق تر پدیده ها را تجربه کنم.قبلا مثلا اگر رمانی را از جنبه ی پر کردن اوقات فراغت می خواندم و بعد از آن به یک نویسنده ی دیگر پرش می زدم اکنون تلاش می کنم بتوانم خط سیر فکری یک نویسنده را از رمان ابتدایی تا رمان انتهایی دنبال کنم و در آخر برای خودم آن را تحلیل کنم و بعد به سراغ تحلیل های دیگران بروم.اگر در گذشته کسی می گفت در فلان کتاب چه چیزی برداشت کردی نهایتا می توانستم شمه ای از کتاب را برای او توضیح دهم که خیلی در لحظه ی مطالعه برایم جذاب بود اما اکنون بهتر(البته باید اعتراف کنم تا نقطه ی مورد نظرم فاصله ی زیادی دارم) می توانم داستان زندگی نویسنده،سیر فکری،تحولات و در انتها داستان کتاب را توضیح دهم.اکنون خیلی بهتر از گذشته می توانم ''برتولت برشت'' را بفهمم و برای دیگران هم توضیح دهم.
مثلا اگر دو سال پیش آموزش در دانشگاه مجازی متمم را شروع می کردم احتمالا از برنامه ریزی ترمیک متمم استفاده نمی کردم و دایما از یک موضوع به موضوعی دیگر پرش می زدم اما اکنون می فهمم که یک تیم متخصص این نقشه راه را برای من ترسیم کرده و خودم را متعهد می کنم که به ترتیب درس ها را بخوانم.هرچند هنوز هم هضم این موضوع برایم سخت است اما این احتمال را در ذهنم در نظر می گیرم که اثر بخشی یادگیری مهارت ها به ترتیبی که متمم به من پیشنهاد می دهد بیش تر است.

سعی کرده ام  در دیدن فیلم ها،آهنگ ها و موسیقی هایی که گوش می دهم،کتاب های درسی که می خوانم این موضوع را مورد توجه قرار دهم.مثلا به جای گوش دادن به آهنگ هایی که هر روز می آیند سعی می کنم دیسکوگرافی خواننده را به ترتیب سال انتشار گوش دهم.

بخش دیگری از این مشکل را من در تنبل بودن خودم جستجو کردم و به نتایج بهتری نسبت به سه یا چهار سال پیش رسیدم.

عمیق شدن در آن چیزی که در ذهن داریم یا مطالعه می کنیم می تواند کمک کند که رشته های یک طناب را به هم ببافیم و در نهایت شاید روزی بتوانیم از آن طناب استفاده کنیم.شاید استفاده ی آن نجات یک نفر از چاهی باشد و شاید هم نجات خودمان به وسیله ی آن طناب از چاهی که به درون آن افتاده ایم.

 

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.