نقش محیط غنی شده در افزایش هوش کودک در سالهای نخست زندگی

۷۳ نظر برای نقش محیط غنی شده در افزایش هوش کودک در سالهای نخست زندگی

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : Saeid



صرفاً به عنوان شخصی که 17 سال است برچسب پدر بودن را با خود حمل می کند  عرایض زیر را تقدیم دوستان می کنم:

با عرض پوزش، بسیاری از کسب و کارها بر پایه "جهل و نادانی مردم" پایه ریزی شده که اتفاقاً گردش مالی آنها هم نشان از رونقشان دارد. از شامپوی ضد ریزش مو و داروی لاغری و ناتوانی های خاص جسمی گرفته تا وسایل دانشمند سازی در آینده. بعضی وقتها با خودم فکر میکنم آینده ی دنیایی که کودکانش قرار است به زور "بیبی انیشتن" دانشمند شوند چه خواهد بود؟!

در دامداری های صنعتی، برای بالا بردن میزان تخمگذاری مرغ یا شیردهی گاوها و همچنین افزایش حجم گوشتشان، اقداماتی انجام می شود که نقطه اشتراک همگی "تغییر زندگی طبیعی" آنهاست.اما مشکل اینجاست که به وضوح می بینیم در نحوۀ رشد و تربیت جگرگوشه هایی که ادعا می کنیم ارزشمندترین دارایی ما در زندگی هستند (بهرحال در جامعه ای زندگی می کنیم که فرزند جزء اموال و دارایی محسوب می شود!) بدون اینکه بفهمیم، همان اقدامات مشابه دامداری های صنعتی را انجام می دهیم. گویی که قرار است به تولید انبوه دانشمند یا تیراژ وسیع نابغه برسیم!

غافل از اینکه شاید تربیت فرزند ما با تربیت دیگر جانوران باید کمی متفاوت باشد!

بطور مثال زمانی که فرزندمان باید به صورت طبیعی به کشف دنیای اطراف خود بگذراند را در کلاسهای موسیقی و زبان هدر می دهیم. حالا اینکه آن پدر و مادر نگران که با خودروی خود جلوی در آموزشگاه موسیقی یا زبان و احتمالاً آبمیوه در دست، با پارک دوبل و ایجاد ترافیک، چه چیزی در آینده از جنس فرهنگ شهرنشینی دارد که به فرزندش بیاموزد، حکایت دیگری دارد که جایش اینجا نیست.

اگر با پسرم به ماهیگیری می رفتم و او با دستهایش در گل و لای به دنبال کرم برای طعمه می گشت، اگر از کوچه و خیابان، بچه گربه بی پناه را به منزل می آورد و پناه می داد و حتی یک بار هم یک موش را از توی تله موش چسبی توی خیابان نجات داد و آورد منزل و تمام زندگی را به گند کشید(!) و همیشه تشویق هم می شد، اما در مقابل باید جواب خیلی ها را هم می دادم که این چه نحوۀ تربیت فرزند است؟! به این جرم که استاندارد تربیت فرزندانم با دیگران و عرف جامعه متفاوت بود. همین

حتی چند سال قبل، خانم معلم اتو کشیده پسر دومم که غرق در تفکرات رایج و تهوع آور جامعه بود، با نهایت صراحت و در دفتر مدرسه، بنده را یک پدر بی خیال خواند و بی ادبانه به من گفت که« آینده فرزندان پدر بی خیالی مثل شما کارتن خوابی است!»

چرا؟

شاید به این دلیل که نمرات فرزندم کمترین اهمیتی برایم نداشت (مهم فقط رعایت اخلاق و ادب بود)

شاید هم به این دلیل که فرزندم را در هیچ کلاس تقویتی خارج از مدرسه نام نویسی نکردم (زمان استاندارد حضور در مدرسه هم بنا بر جبر جامعه بود وگرنه همان را هم نمی گذاشتم)

شاید هم به این دلیل که فرزندم در تمام عمرش حتی یک دقیقه هم کلاس زبان نرفته بود (هرچند فیلم های خارجی را به زبان اصلی نگاه میکرد و برای پدر بیسوادش ترجمه می نمود)

این خانم معلم محترم را بهمن ماه گذشته بصورت اتفاقی توی خیابان دیدم. از فرزندم پرسید: عرض کردم:

با نهایت تاسف و برخلاف پیش بینی شما کارتن خواب نشد! و بازهم با نهایت تاسف و شرمندگی رتبه اول استان در رشته (...) را هم کسب کرد بدون اینکه هیچ کمکی بهش بشود و در آخر هم با عرض تاسف و شرمندگی فراوان تر و رویم به دیوار، هم اکنون در کشور اتریش مشغول زندگی و ادامه تحصیل است!

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.