عطر فضا | بازسازی بوی فضا یک کار علمی است یا بازی تجاری؟

۳۷ نظر برای عطر فضا | بازسازی بوی فضا یک کار علمی است یا بازی تجاری؟

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : محمدرضا شعبانعلی



من از جمله افرادی هستم که بوها و عطرهای داستان‌دار برام جذابن.

البته فکر می‌کنم در چنین مواردی باید وزنِ بخشِ نقاد مغزمون رو کمتر کنیم و به بخش خیال‌پرداز اجازه بدیم سهم بیشتری داشته باشه.

مثلاً اگر مدام بخواهیم به این سوال فکر کنیم که حالا این ادوکلن فضا واقعاً بوی فضا می‌ده یا نه یا این‌که مثلاً «دقیقاً چند نفر از فضانوردها این بو رو تأیید کرده‌ان» و سوال‌هایی از این دست،‌ به نظرم لذت استشمام «بوی فضا» رو از دست می‌دیم.

‌

البته تا جایی که من می‌دونم تعداد عطرهای داستان‌دار در دنیا چندان زیاد نیست. اما من یه تجربه‌ی خاص با عطر داستان‌دار داشته‌ام که دوست دارم این‌جا تعریف کنم.

نمی‌دونم اسم ادوکلن اسمیث اند وسن (Smith & Wesson) رو شنیدین یا نه. این شرکت S&W در صنعت اسلحه‌سازی فعاله و بسیار شناخته شده است. برای کسانی که این کارخونه رو می‌شناسن، اسمیث اند وسن با بوی باروت و دعواهای محدود کردن یا آزاد کردن حمل اسلحه در آمریکا عجین شده.

این شرکت در سال ۲۰۰۷ یک عطر به بازار عرضه کرد. دقیقاً‌ به اسم Smith and Wesson.

انقدر برای مردم سوال بود که این عطر واقعاً توسط S&W تولید شده یا نه که شرکت تصمیم گرفت همه جا اسمش رو به این صورت بیاره:

Smith & Wesson by Smith & Wesson

یعنی عطر اسمیث اند وسن ساخته شده توسط اسمیث اند وسن!

سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ که این عطر تازه در دنیا توزیع شده بود، بعضی از دوستان من (که سمت‌ها و جایگاه‌های بزرگی در کسب و کار داشتن) علاقه‌ی شگفت‌انگیزی به اون پیدا کرده بودن. انگار بین یه گروه خاص از مدیران و صاحبان قدرت (در کسب و کار) مُد شده بود.

چه در ایران و چه بیرون ایران زیاد می‌شنیدید که می‌گفتن اسمیث اند وسن این عطر رو با باروت‌هایی که توی خطوط تولیدش اضافه میاد می‌سازه و ته‌بوی باروت داره.

‌دوستان من می‌گفتن وقتی این ادوکلن رو استفاده می‌کنی، جلسه‌ی کاری رو جدی‌تر می‌گیری. رقابتی‌تر می‌شی. حس می‌کنی وسط میدون جنگ هستی و «باید» پیروز از جلسات بیرون بیای.

داستان‌های متعدد دیگه‌ای هم از اسمیث اند وسن شنیده می‌شد که اثرگذاری این ادوکلن رو بیشتر می‌کرد.

یادمه من هم همون ایام یه شیشه ازش خریدم.

https://motamem.org/wp-content/uploads/2021/11/smith-and-wesson.jpg

بوی خیلی خاصی داشت. اما نمی‌تونستم بگم بوش رو دوست دارم. یعنی توی هفت یا هشت تا بوی مورد علاقه‌ام قرار نمی‌گرفت (اون موقع عاشق Hugo Boss بودم. اگر درست یادم باشه Dark Blue). با وجودی که بوش رو دوست نداشتم، اما اون همه داستان و قصه و توضیحی که پشت این ادوکلن بود، واقعاً باعث می‌شد که بهم حس خاصی بده. انرژی زیاد یا اعتماد به نفس یا شاید نوعی «یادآور» برای این‌که توی جلسات حس کنم باید جدی و محکم باشم. چیزی شبیه این حس‌ها.

خود شرکت هم اون موقع از اصطلاحاتی مثل Daring و Exotic و Adventurous برای توصیف این محصول استفاده می‌کرد.

فکر می‌کنم بعد از یک سال، دیگه استفاده از S&W رو گذاشتم کنار. حالا نمی‌دونم بوش دل من رو زد،‌ یا تغییر روحیه‌‌ام روی این موضوع تأثیر داشت. چون واقعاً دیگه تصورم از جلسات کاری - حتی با شرکت‌های رقیب - عوض شده بود و چون می‌دیدم بیشترین بخش زندگیم توی این جلسات می‌گذره، ترجیح می‌دادم این جلسات رو به شکلی آرام‌تر و صمیمی‌تر بگذرونم و اتفاقاً این نگاه، موفقیت بیشتری هم برام به همراه داشت.

نمی‌دونم اسمیث اند وسن واقعاً بوی باروت می‌داد یا نه. البته این رو تقریباً مطمئنم که از اضافه‌ی باروت‌های خط تولید درست نمی‌شده. 

چون شرکت S&W خیلی آروم و بی‌صدا این محصول رو عرضه کرد، هیچ‌وقت نمیشه در مورد ویژگی‌های این عطر و انگیزه‌ی تولیدش به شکل دقیق و مطمئن حرف زد.

اما حدس امروزم اینه که یه برند اسلحه‌ساز که به سادگی نمی‌تونه در فضای عمومی حضور داشته باشه و خیلی رسانه‌ها ترجیح می‌دن تبلیغش نکنن، از طرفی بخش بزرگی از مشتریانش، خریداران خانگی هستن، لازم داشت که بیشتر شنیده بشه. ادوکلن اسمیث اند وسن این کمک رو کرد تا برند شرکت به فضای عمومی راه پیدا کنه و بهانه‌ای داشته باشه تا در رسانه‌ها ازش نام برده بشه.

به هر حال، برای من و کسانی مثل من، اسمیث اند وسن همیشه بوی باروت می‌داده و از باروت‌های خط تولید اسلحه درست می‌شده ;)

 

پی‌نوشت: نمی‌دونم این ادوکلن هنوز هم تولید میشه یا نه. توی آمازون سرچ کردم نبود. اما از طرفی هم توی ایران و هم بیرون کشور، توی بسیاری از فروشگاه‌ها به چشمم خورده و بعید می‌دونم همه‌شون قدیمی بوده باشن.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.