جمله‌های روزانه (۸۸) | چند جمله درباره معلم، کنجکاوی، افسانه‌های کودکانه و …

۱۰ نظر برای جمله‌های روزانه (۸۸) | چند جمله درباره معلم، کنجکاوی، افسانه‌های کودکانه و …

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : مونا رضایی



هرگز نمی‌توان همه را نجات داد.
چون بعضی با تمام وجود برای نجات نیافتن خود تلاش می‌کنند.
 
برای خودم، چند سال طول کشید تا این رو بپذیرم که نیازی نیست کسی رو نجات بدم و گاهی که این افکار به سراغم میان، سریع یاد این متن از خورخه لوئیس بورخس می‌افتم؛ که به سادگی و زیبایی به ما نشون می‌ده آدم‌هایی که دنیا را نجات می‌بخشند، همون‌هایی هستند که به ظاهر کارهای ساده، کوچک و روزمره‌ انجام می‌دن و بنظرم واقعا لازم نیست که ما برای نجات دنیا و انسان‌ها کار بزرگی انجام بدیم یا اینکه فریاد بزنیم و یا اینکه به زور همه رو با خودمون همراه کنیم.
 
آدمهایی که دنیا را نجات می‌بخشند:
مردی که در باغچه‌اش کار می‌کند؛
آن سان که ولتر آرزو داشت.
آن کس که از وجود موسیقی سپاس‌گزار است.
آن کس که از یافتن ریشه‌ی واژه‌ای لذت می‌برد.
آن دو کارگری که در کافه‌ای در جنوب، سرگرم بازی خاموش شطرنجند.
کوزه‌گری که درباره رنگ یا شکل کوزه‌ای می‌اندیشد.
حروف‌چینی که این صفحه را خوب می‌آراید؛ هرچند برایش چندان رضایت‌بخش نباشد.
زن و مردی که آخرین مصراع‌های بند مُعَیّنی از یک شعر بلند را می‌خوانند.
آن کس که دست نوازشی بر سر حیوان خفته‌ای می‌کشد.
آن کس که ظلمی را که بر او رفته توجیه می‌کند یا دلش می‌خواهد که توجیه کند و
آن کس که ترجیح می‌دهد حق با دیگران باشد.
این آدم‌ها، ناخودآگاه، دنیا را نجات می‌بخشند.

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.