این بار #پاراگراف فارسی را به شعری از شاعر بزرگ و فقیدمان قیصر امین پور اختصاص داده‌ایم. قیصر امیرپور، شاعر ارزشمندی است که جا دارد مستقلاً در یکی از پاراگراف‌های فارسی متمم به ایشان بپردازیم. اما آنچه این بار از ایشان نقل می‌کنیم، بیش از خود او، بر استاد شفیعی کدکنی متمرکز است. قیصر امین پور،

رومن پین (Roman Payne) نویسنده‌ای آمریکایی است که در سال ۱۹۷۷ متولد شده و در بیست‌و‌دو سالگی به فرانسه مهاجرت کرده است. نویسنده‌ای که اگر چه نامش را کمتر می‌شنویم و می‌شناسیم، اما به قول خودش، جملاتش از ناسا تا شرق دور، برای بیان احساسات برانگیخته در سفر (چه در بستر زمین و چه در

تاکنون در #پاراگراف فارسی متمم، چند مرتبه به سراغ #نوشته های نیچه رفته‌ایم که مورد استقبال دوستان عزیز متممی هم قرار گرفته است. این بار، قسمت کوتاهی از کتاب اراده معطوف به قدرت را مرور می‌کنیم. در ترجمه و تنظیم این پاراگراف، از ترجمه‌ی کتاب که توسط والتر کاوفمن از آلمانی به انگلیسی انجام شده استفاده

استیو تولتز نویسنده‌ی استرالیایی کتاب جزء از کل تا کنون دو رمان نوشته است. رمان اول که همین رمان جزء از کل است، در سال ۲۰۰۸ و تحت عنوان A fraction of the whole منتشر شده و رمان دوم، Quicksand نام دارد که در سال ۲۰۱۵ به بازار ارائه شده است. با وجودی که استیو تولتز

الستر کمپل، در کتاب برندگان (Winners) به جلسه‌ی نلسون ماندلا با رابرت مکسول اشاره می‌کند. رابرت مکسول غول رسانه‌ای سال‌های هفتاد و هشتاد میلادی در انگلیس بود که در فساد اقتصادی نیز شهرت داشت و در مقطعی نیز مالکیت نشریه Daily Mirror را به دست آورده بود. مکسول در جنگ های ۱۹۴۸ اعراب با اسرائیل

ما یک بار در #پاراگراف فارسی قسمتی از کتاب حکمت شادان نیچه را تحت عنوان وانمود کن ناشنوا هستی آوردیم. این بار هم قسمت دیگری از همان کتاب را تحت عنوان حکمتی که در درد کشیدن وجود دارد مرور می‌کنیم. این متن از ترجمه‌ی انگلیسی ژوزفین ناکهوف منتشر شده در سری تاریخ فلسفه‌ی دانشگاه کمبریج

این بار در سلسله مطالب پاراگراف فارسی به سراغ بخشی از کتاب حکمت شادان نیچه رفته‌ایم. با توجه به برخی بی‌دقتی‌ها در برخی از نسخه‌های ترجمه‌ی فارسی، ترجیح دادیم متن را از ترجمه‌ی انگلیسی نسخه‌ی آلمانی مجدداً به فارسی ترجمه کنیم. [مطلب مشابه از همین کتاب: حکمتی که در درد کشیدن وجود دارد]

ما قبلاً به بهانه‌های مختلف به اگزوپری اشاره داشته‌ایم. یک بار تحت عنوان آقای خلبان، مروری بر زندگی او داشتیم و یک بار هم بخشی از کتاب خلبان جنگ را تحت عنوان درباره شکست و آزادی با هم خواندیم. نقاشی های آنتوان دو سن اگزوپری هم مطلب دیگری بود که در متمم ارائه شد. این

این بار برای #پاراگراف فارسی به سراغ کتابی از لویی دو بِرنیه نویسنده‌ی انگلیسی رفته‌ایم. او کتابی دارد تحت عنوان ماندولینِ کاپتان کورلی (Captain Corelli’s Mandolin). از روی این کتاب فیلمی به همین نام هم ساخته شده است (+). لویی دو برنیه در بخشی از این کتاب به توصیف جالبی از عشق و عاشقی می‌پردازد

دوست، پدیده‌ای عجیب است. رام نشدنی. سرشار از تناقض و همچنان جذاب و دوست داشتنی. دوستان با تلاش و تمرکز یافته می‌شوند، خلق و ساخته می‌شوند، صیقل می‌خورند و شکل می‌گیرند. و جالب این‌جاست که وقتی دوستی واقعی شکل گرفت، انرژی کمی می‌گیرد و بیش از آنچه می‌گیرد، به ما بازپس می‌دهد. هر کس برای

این بار برای #پاراگراف فارسی، به سراغ یکی از قدیمی‌ترین جزوه های درسی ثبت شده در تاریخ رفته‌ایم. همان‌طور که می‌دانید بخش عمده‌‌ی شناخت ما از سقراط، به نوشته‌های افلاطون باز می‌گردد. بخشی از این نوشته‌ها، ظاهراً گزارش کلاس‌های درس سقراط است (یا لااقل به این شکل تنظیم شده است) و می‌تواند به ما در

این بار در ادامه مطالب پاراگراف فارسی به سراغ کتاب فیه ما فیه مولوی رفته‌ایم. کتاب فیه ما فیه که درسگفتارهای #مولانا است و توسط شاگردانش گردآوری شده، شاید کمی از نثر امروز ما دور باشد. اما فهم آن در مقایسه با بخش‌های زیادی از مثنوی مولوی (خصوصاً دفتر سوم و پنجم مثنوی که سرشار

«می‌خواستم تقاضا کنم این اظهار لطف را چند سالی و اگر ممکن نیست، چند روزی به تاخیر بیاندازید. ما هنوز داریم هشتاد سال صد سال اول عمر خود را می‌گذارنیم. چون تقریبا به تجربه رسیده که این سال‌ها از هر کس تجلیل کرده‌اند ـ اندکی بعد ترک دنیا گفته است!» اینها حرفهایی است که استاد

پاراگراف فارسی این هفته را به محمود دولت آبادی اختصاص داده ایم. محمود دولت آبادی از نویسندگان معاصر بزرگ ماست که اکنون دهه هشتم زندگی خود را می‌گذراند و آثار متعدد و تاثیرگذاری را خلق کرده است که مانند کلیدر،‌ سلوک، کلنل، جای خالی سلوچ، روزگار سپری شده مردم سالخورده، نون نوشتن و بنی آدم،