دوست داشته باشیم یا نه، کتاب و کتابخانه به شکل امروزی، دیر یا زود برای همیشه فراموش خواهد شد و آیندگان، از ما نیاکان خود، با لبخند و شگفتی یاد خواهند کرد و به یکدیگر توضیح خواهند داد که روزگاری ما انسانها، برای ذخیره کردن دانش و دانسته‌های خود و دیگران، صدها و هزاران مترمربع

 دنیای این روزهای ما، شاید دنیای چندان شادی برای آدم بزرگ‌ها نباشد. اتفاق‌های ناخوشایندی که در گوشه‌ گوشه‌‌ی جهان می‌افتد، دائماً کام ما را تلخ می‌کند. جنگ، گرسنگی، آواره‌ها و پناهجویان، تضادها و تعارض‌های فرقه‌ای و قبیله‌ای به شکل‌های سنتی و یا با پوشش‌های مدرن، همه و همه فضایی را ایجاد کرده که گاهی نگران

 فصل پاییز بار دیگر از راه رسیده است و رنگهای زرد و قرمز و نارنجی، سهمی بیشتر از سایر فصل های سال را به خود اختصاص داده اند. متمم، به سبک همیشه ی خود، حضور حیوانات در طبیعت و بازی آنها در برگهای فروریخته را برای مشاهده ی زیبایی های فصل پاییز، بهانه کرده است.

مائوری ساکای، یک زن هنرمند ژاپنی است که تکنولوژی را به خدمت احساس و هنر در آورده است. او با استفاده از تصاویر متحرک (Animated gif) که قبلاً‌ هم به زیبایی آنها پرداخته‌ایم (خلاقیتی گم شده در هیاهوی تکنولوژی) کوشیده‌ است لحظات کوچک اما زیبا و شاد زندگی خود را جاودانه کند. در اینجا برخی

قارچ‌ها برای بسیاری از ما، دو تصویر مختلف را تداعی می‌کنند. نخستین تصویر، آن گیاهان کلاه‌ به سر قرمز و سیاه رنگی که در دوران کودکی در کارتون‌ها می‌دیدیم و می‌توانست همه را مسموم کند. تصویر دوم هم، همین گلوله‌های سفید دسته دار بسته‌بندی شده در فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها که هر روز و همیشه از

 فرهنگ‌ها و تمدن‌ها، نمادهای خود را فقط در کاخ‌های بزرگ و برج‌های بلند به جا نمی‌گذارند. سنت‌ها و سلیقه‌ها در کشورهای مختلف صرفاً با مجسمه‌ها و مراسم‌ها نمایان نمی‌شوند. زندگی خیابانی، بخش مهمی از فرهنگ‌هاست. خوراکی‌هایی که دستفروشان در گوشه و کنار شهرها می‌فروشند، نه تنها غذایی برای سیر کردن گرسنگان و ابزاری برای سرگرم

 قدمت بازی بر روی کره زمین، به اندازه قدمت انسان است. از زمانی که با شاخ گوزنهای وحشی، بر دیواره غار نقاشی می‌کردیم تا امروز که با پلی استیشن و موبایل و تبلت، در دنیای مجازی سه بعدی، به جنگ شیاطین و جستجوی فرشتگان می‌رویم. نسلی که امروز میانسالی خود را تجربه می‌کند، بازی‌ها و

در میان انبوه تجربه‌های ریز و درشت تلخی که برای هر یک از ما پیش می‌آید و در خاطرمان می‌ماند، مواردی مانند ریختن قهوه بر روی میز هم پیدا می‌شود. اما ریختن قهوه بر روی میز برای همه یک اتفاق بد نیست. آنچه در اینجا می‌بینید نمونه‌ای از طراحی‌های جیولیا برناردلی است که اکثر آنها با

به احتمال زیاد شما هم شازده کوچولو نوشته اگزوپری را خوانده‌اید (ما هم در متمم در مورد آقای خلبان مطلبی منتشر کردیم). کتاب شازده کوچولو گفتگویی دارد که کمتر نقل می‌شود و در میان انواع جملات و پاراگراف‌های زیبای کتاب گم شده است. روباه توضیح می‌دهد که پنجشنبه‌ها، شکارچیان من با دختران ده می‌رقصد و

همه ما لحظاتی را نیاز داریم که به آرامش برسیم. هر کس به شیوه‌ای این کار را انجام می‌دهد. اما به هر حال یکی از شیوه‌های رایج، این است که به خودمان یادآوری کنیم که هیچ چیز قرار نیست همیشه اینطور که هست، بماند. نه تلخی‌ها خواهند ماند و نه شادی‌ها. و دنیا دیر یا

 باران و روزهای بارانی، برای هر یک از ما تداعی‌های متفاوتی را به همراه دارد. گاهی به خاطر بارندگی و مهربانی آسمان بر زمین شاد می‌شویم و گاهی هم به اینکه خطر بی‌آبی کم رنگ‌تر می‌شود امیدوار می‌شویم. گاهی هم فارغ از دغدغه‌های آب و بی آبی، در خاطرات تلخ و شیرین گذشته فرو می‌رویم.

ناسا معمولاً به صورت پیوسته، منتخبی از تصاویر و فیلم‌های مرتبط با فضا را که توسط کاوشگر‌ها و تلسکوپهای خود ثبت نموده است، منتشر می‌نماید. اکثر ما این تصاویر را به صورت پراکنده در فضای مجازی مشاهده کرده ایم. اما از آنجا که تصاویر اوریجینال و ویرایش نشده با تصاویری که صرفاً با هدف زیبایی بصری

چو هون لام، یک هنرمند مستعد مالزیایی است که از حدود سال ۲۰۰۸ به صورت جدی کار طراحی را انجام می‌دهد. او در حال حاضر با شرکت‌هایی مانند Nike و AirAsia و Lotus F1 و بسیاری از برندهای دیگر کار می‌کند. چو، همیشه می‌گوید: امیدوار است که کارهایش لبخندی بر لباس دنیای جدی ما بیاورد.

سرکار خانم فاطمه مقیمی که از زنان مشهور کارآفرین کشورمان است، در یک مصاحبه زمانی که از وی پرسیدند چه موانعی را پیش روی کارآفرینان زن می بینید، پاسخ جالبی دادند. ایشان گفتند: تا کی می‌خواهید همه چیز را زنانه و مردانه کنید؟ کارآفرین، کارآفرین است. همین تقسیم بندی‌هاست که به زنها می‌باوراند که در