نشر نخستین اسکناس‌های تاریخ توسط چینی‌ها

تا اینجا یکی از مهم‌ترین نکته‌‌هایی که آموخته‌ایم،‌ تفاوت پول و ارز بوده است.

دیدیم که چاپ پول کاغذی یا اسکناس را نباید چیزی در ادامه‌ی سکه‌های طلا و نقره و مس بدانیم که قبل از آن میان مردم رواج داشت.

در دوران پول کاغذی و اسکناس، ما با یک ابزار مبادله مواجه بودیم. در حالی که اقتصاد جدید بر پایه‌ی مفاهیمی مانند اعتبار و اعتماد بنا شد.

داستان پیچیده‌ی اختراع اسکناس در چین

معمولاً‌ شکل‌گیری اقتصاد و بانکداری مدرن را در اروپای قرن شانزدهم و هفدهم میلادی بررسی می‌کنند.

اما جالب است بدانیم که اسکناس یک مرتبه در قرن یازدهم میلادی در چین رواج یافت و تا قرن چهاردهم میلادی هم رواج داشت.

اما به علتی مشابه آنچه در دوران مدرن برای ارزها اتفاق می‌افتد، استفاده از اسکناس شکست خورد و کنار گذاشته شد.

ظاهراً نخستین اسکناس در سال ۱۰۲۳ میلادی دوران امپراطوری سونگ در جنوب چین منتشر شده است.

اما آن‌چنان رواج نیافت که ما اطلاعات دقیقی از آن داشته باشیم.

قدیمی‌ترین نمونه‌ی نشر اسکناس که جزئیات آن را به خوبی می‌دانیم باز هم به چین باز می‌گردد. اما این بار نشر اسکناس در قرن سیزدهم و چهاردهم میلادی توسط مغول‌ها انجام شد.

مغول‌ها در دورانی که در اوج کشورگشایی بودند، حدوداً یک چهارم خشکی‌های کره زمین را – حتی با محاسبه‌ی قاره‌ی آمریکا که هنوز کشف نشده بود – در اختیار خود داشتند.

از فعالیت اقتصادی در دوران مغول‌ها چه می‌دانیم؟

شاید برای شما جالب باشد که واحد اسکناس در ژاپن هم یوآن بود که در سال ۱۸۷۱ تصمیم گرفته شد برای تلفظ ساده‌تر، خلاصه شده و به صورت یِن گفته و نوشته شود.

سرنوشت اسکناس یوآن

احتمالاً می‌توانید سرنوشت یوآن را حدس بزنید.

زمانی که امپراطوری مغول‌ها در چین رو به زوال و نابودی رفت، حکومت دیگر نمی‌توانست از اسکناس خود آن‌چنانکه باید حمایت کند.

ضمن اینکه کمبود درآمد و مشکلات مالی با نشر اسکناس جدید – بدون هرگونه پشتوانه – جبران می‌شد و به تدریج تورم گسترده در سراسر کشور به وجود آمد.

این شیوه‌ی اقتصادی در چین جمع شد و چنان خاطره‌ی تلخی در تاریخ آنها باقی گذاشت که حتی پس از رواج اسکناس و بانکداری در اروپا، چینی‌ها با تاخیر زیاد (در حدود دو قرن بعد) حاضر شدند دوباره به سراغ اسکناس بروند.

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری تاریخچه پول و آینده آن به شما پیشنهاد می‌کند: