وقتی از زبان بدن و ارتباط غیرکلامی حرف می‌زنیم، به سرعت بحث ارتباط چشمی و تماس چشمی (eye contact) در ذهن‌مان تداعی می‌شود. حرف درباره‌ی رابطه چشمی و پیامهای چشمهای ما فراوان است؛ اما از آن‌جا که بخشی از این حرف‌ها، به فرهنگ ملل و اقوام وابسته است و حکم کلی درباره‌شان وجود ندارد، ناگزیر باید این بخش‌های فرهنگی را حذف

ارتباط چشمی در سخنرانی چیزی نیست که لازم باشد اهمیت آن را تأکید و تکرار کنیم. همه می‌دانیم که ارتباط چشمی (Eye contact) یکی از زیرمجموعه‌های مهم ارتباط غیرکلامی و زبان بدن است که می‌تواند نقش مهمی در موفقیت و اثرگذاری یک سخنرانی ایفا کند. اما مسئله‌ی اصلی این است که برقراری ارتباط چشمی برای بسیاری از ما ساده نیست.

کتاب زبان بدن یا کتاب در مورد ارتباطات غیرکلامی، کم نیست. ولی زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی هم، مانند بسیاری از حوزه‌های دیگر (مثلاً روانشناسی) گرفتار نگاه بازاری و عامیانه شده است. از آنجا که هر دانشی که به انسانها توانایی یا توهم درک و پیش بینی محیط را بدهد، درآمد و سود خوبی هم