ریچارد فاینمن، فیزیکدان و برنده جایزه نوبل فیزیک، از مشاهیر دوران معاصر است (متولد ۱۹۱۸ و درگذشت در ۱۹۸۸). نقش او در پیشبرد فیزیک نظری و الکترودینامیک کوانتومی، شوق شگفت‌انگیز او به تدریس، همراهی با پروژهٔ منهتن و همکاری با کمیتهٔ تحقیق و تفحص انفجار فضاپیمای چلنجر، تنها برخی از مواردی هستند که او را

بعضی کتاب‌ها آن‌قدر جریان‌ساز و تأثیرگذار می‌شوند که پس از انتشارشان، مجموعه‌ای از آثار حول‌شان شکل می‌گیرد: انبوهی از نقدها، تحسین‌ها و تقبیح‌ها، خلاصه‌ها و تفسیرها، فیلم‌نامه‌ها و نمایشنامه‌ها دربارهٔ آن‌ها و بر اساس آن‌ها نوشته می‌شود و گاه تعداد این آثار آن‌قدر زیاد می‌شود که کتاب‌ها و مقالاتی در جمع‌بندی و طبقه‌بندی خود این

کتاب در جستجوی زمان از دست رفته نوشته مارسل پروست را قطعاً می‌توان یکی از رمان‌های کلاسیک تاریخ ادبیات جهان دانست. همان‌ کتابهایی که مارک تواین درباره‌شان می‌گوید: «همه آرزو دارند آنها را خوانده باشند، اما هیچ کس حوصله‌ی خواندن آنها را ندارد.» دوستی به شوخی در مورد کتاب در جستجوی زمان از دست رفته‌ی

کارلوس دروموند د آندراده (Carlos Drummond de Andrade) از شاعران و نویسندگان شناخته‌شدهٔ برزیل است. آندراره در رشتهٔ داروسازی تحصیل کرده بود و بخش بزرگی از عمرش را – که از سال ۱۹۰۲ آغاز شد و در ۱۹۸۷ به پایان رسید – به کارمندی دولت گذراند. اما برزیل و جهان، او را با شعرش می‌شناسند.

ساموئل جانسون (Samuel Johnson) را می‌توان از بزرگ‌ترین چهره‌های ادبیات و زبان انگلیسی در قرن هجدهم دانست. کسی که در جستارنویسی،‌ زندگی‌نامه‌نویسی،‌ تألیف واژه‌نامه، نقد ادبی، نمایش‌نامه‌نویسی، شعر، تحلیل مسائل اخلاقی و بسیاری از قلمروهای دیگر فعالیت کرد و تقریباً در همهٔ این حوزه‌ها صاحب‌نام و تأثیرگذار بود. ما پیش از این هم جستاری از