دعوت به گفتگو عنوان مجموعه‌ای از بحث‌های متمم است که هر کدام حول یک جمله یا یک پاراگراف شکل می‌گیرند؛ جمله‌هایی که به سادگی نمی‌توان آنها را تحت عنوان گزاره‌های درست یا گزاره‌های غلط طبقه‌بندی کرد و معمولاً ابزاری هستند تا خاطره‌ها و تجربه‌هایمان را دوباره مرور کنیم. این بار به سراغ جمله‌ای از استیون کاتلر (Steven Kotler) می‌رویم که اتفاقاً با گیمیفیکیشن هم (در معنای

احتمالاً شما هم با ما هم‌عقیده هستید که همه‌ی بحث مدیریت زمان و انضباط شخصی، این نیست که با استفاده از انواع #نرم افزارهای مدیریت زمان یا تنظیم چند چک لیست و جدول برنامه ریزی روزانه و هفتگی، همان کاری را که پیش از این انجام می‌دادیم، کمی منظم‌تر و دقیق‌تر انجام دهیم؛ گاهی باید به کلی انتخاب‌ها و عادت‌های

کن رابینسون (Ken Robinson) را معمولاً به واسطه‌ی سخنرانی معروفش در سایت تد درباره‌ی نقش مدارس در نابود کردن خلاقیت می‌شناسند (این سخنرانی در سال ۲۰۰۶ انجام شده است). رابینسون در سخنرانی خود، همان ایده‌ی معروفی را بسط می‌دهد که پیش از او، افراد بسیاری از جمله پیکاسو و اینشتین مطرح کرده‌اند: «کودکان در ذات خود خلاق