بسیاری از پروژه‌های کارآفرینی میان کسانی کلید می‌خورد که با یکدیگر شباهت‌هایی دارند. این شباهت‌ها می‌تواند در جنسیت، زادگاه، سابقه‌ی تحصیلی، سن، تخصص و یا تجربه‌ی کاری باشد. مثلاً زیاد می‌بینیم که دو یا چند نفر از دانشجویان یک دانشکده (مثلاً مدیریت یا نرم‌افزار) تصمیم می‌گیرند که یک استارتاپ راه‌اندازی کنند و گمان می‌کنند که

از دوستان عزیز متممی انتظار می‌رود پس از مطالعه درس ایده و ایده پردازی بتوانند ایده را تعریف کنند و بگویند تفاوت یک جرقهٔ ذهنی و یک ایده چیست؟ بتوانند توضیح دهند یک ایده خوب چه ویژگی هایی دارد. بتوانند شرح مختصری از ایده کارآفرینی خود – به زبانی برای شرکا و سرمایه گذاران قابل‌درک

در بیشتر کتاب‌هایی که دربارهٔ کارآفرینی نوشته می‌شود و کلاس‌هایی که به آموزش کارآفرینی می‌پردازند، بحثی به عنوان ویژگی‌های کارآفرین مطرح می‌شود. توضیح می‌دهند که ویژگی های شخصیتی کارآفرین چیست و در چه زمینه‌هایی با مردم دیگر – که کسب‌و‌کاری برای خود ندارند – تفاوت دارند. گاهی می‌شنویم که یک کارآفرین ریسک پذیر است. گاه

وقتی می‌خواهیم یک کسب و کار جدید راه‌اندازی کنیم، معمولاً دنبال شریک می‌گردیم و طبیعتاً یکی از در دسترس‌ترین جاها برای پیدا کردن شریک، دوستان و اعضای خانواده هستند. اما سرنوشت چنین کسب و کارهایی چگونه خواهد بود؟ آیا می‌توان گفت کسی که در زندگی، دوست یا شریک عاطفی خوبی بوده، در محیط کار هم

وقتی در ۲۹ مارس سال ۲۰۲۲ شبکهٔ خبری CNN با سرو‌صدای فراوان، فروش اشتراک ویژه برای شبکهٔ +CNN را آغاز کرد، کمتر کسی فکر می‌کرد دقیقاً یک ماه بعد در ۳۰ آوریل ۲۰۲۲ اعلام شود که +CNN بسته شده و دیگر فعالیت نمی‌کند (+). ساده‌ترین استارتاپ‌های گاراژی – یا به قول خودمان زیرپله‌ای – هم

ما تا کنون در درس‌های مختلف سری کارآفرینی به بهانه‌های مختلف به سراغ کتاب چالشهای کارآفرینی رفته‌ایم. از جمله این‌که درباره‌ی داشتن یا نداشتن شریک صحبت کردیم، از دردسرهای تیم همگن و مشابه گفتیم و درباره‌ی شراکت با دوستان و خانواده و بستگان حرف زدیم. در همه‌ی این درس‌ها نکات آموزنده‌ای مطرح شد، یا لااقل زمینه‌ای شکل

در این درس می‌‌خواهیم دربارهٔ یک اصطلاح صحبت کنیم: کسب و کارهای ریز یا Micro-businesses. قرار نیست مفهوم پیچیده‌ای مطرح شود یا تحقیق و نظریهٔ خاصی را بررسی کنیم. فقط می‌خواهیم اصطلاح میکرو بیزینس را به دایرهٔ لغات‌مان بیفزاییم و توضیح دهیم که بی‌توجهی به کسب‌و‌کارهای ریز چه تبعات جدی و سنگینی در اقتصاد و مدیریت

در این درس از مجموعه درس‌های معرفی کتاب های کارآفرینی می‌خواهیم دربارهٔ کتاب تست مامان صحبت کنیم. کتابی که روش‌هایی ساده و کاربردی برای ارزیابی ایده پیشنهاد می‌دهد و نکاتی که در‌ آن مطرح شده می‌تواند برای کارآفرینان و نیز طراحان محصول مفید باشد. بسیاری از استارتاپ‌ها و کسب و کارهای کوچک در همان مراحل

همه شنیده‌ایم و می‌دانیم که بسیاری از استارتاپ‌ها شکست می‌خورند و کسانی که فعالیت استارتاپی را آغاز می‌کنند، نباید صرفاً به داستان موفقیت استارتاپ‌های ایرانی یا جهانی دلخوش شوند و احتمال بالای شکست را فراموش کنند. در این میان، آگاهی از دلایل شکست استارتاپ‌ها «ممکن است» تا حدی ریسک شکست را کاهش دهد. البته به

در یک استارتاپ، یک تیم بزرگ شانس موفقیت بیشتری دارد یا یک تیم کوچک؟ آمارها درباره‌ی تحصیلات دانشگاهی بنیان‌گذاران استارتاپ‌ها چه می‌گویند؟ آیا مهم است که بعضی از اعضای تیم استارتاپی، پیش از این در استارتاپ‌های دیگر کار کرده باشند؟ آیا برای موفقیت یک استارتاپ، تجربه‌ی مدیریتی قبلی مفید است؟ این‌ها تنها بعضی از سوالاتی

اگر بخواهیم فهرستی از متداول‌ترین اصطلاحات حوزه‌ی کارآفرینی تنظیم کنیم، باید در کنار ایده و محصول و خلاقیت و ریسک، حتماً جایی را هم به بیزینس پلن (Business Plan) یا طرح کسب و کار (یا نام قدیمی‌تر آن: طرح تجاری) اختصاص دهیم. بسیاری از واژه‌ها و اصطلاحات،‌ با تکرار فراوان، معمولاً معنا و کارکرد اصیل و واقعی خود را از دست می‌دهند. بیزینس پلن یا

اگر کمی در دنیای کارآفرینی و استارت آپ چرخیده باشید، قاعدتاً اصطلاح MVP یا Minimum Viable Product به گوش‌تان خورده است. این اصطلاح را در فارسی به کمینه محصول پذیرفتنی و نیز حداقل محصول قابل ارائه ترجمه کرده‌اند. طی سال‌های اخیر، مفهوم MVP بیشتر مورد توجه استارت‌آپ‌های حوزه‌ی فناوری بوده است و برنامه‌نویسان و طراحان محصولات نرم‌افزاری به

زندگی جک ما (Jack Ma) بنیان‌گذار گروه علی‌بابا، از بسیاری جهات شبیه سایر کارآفرینان بزرگ دنیا است. شکست‌های پی‌در‌پی در زندگی فردی او و اشتباهات مکرر در زندگی کاری او فراوانند. همه شنیده‌ایم که او ده بار برای ثبت نام در دانشگاه هاروارد درخواست داده و هر ده مرتبه رد شده است. و یا این‌که

اصطلاحات سرمایه گذاری خطرپذیر و سرمایه گذار خطرپذیر و صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر که گاهی هم به جای خطرپذیر با صفت جسورانه توصیف می‌شوند، طی سال‌های اخیر به شکل گسترده‌ای رواج یافته‌اند. استارت‌آپ‌های بسیاری در رویای بزرگ شدن، با هدف جذب سرمایه جسورانه (Venture Capital) به سراغ سرمایه‌گذاران خطرپذیر می‌روند و ایده‌ها، طرح‌ها، دستاوردها و داشته‌های خود را نزد این