تا کنون چند بار به سراغ #ارلینگ کاگه رفته‌ایم. یک بار کتاب در ستایش سکوت را معرفی کردیم و یک مرتبه هم به کتاب در ستایش پیاده روی پرداختیم. این بار هم می‌خواهیم در قالب پاراگراف فارسی متمم، چند جمله از کتاب در ستایش سکوت را بخوانیم. کاگه در این چند پاراگراف به توصیف قطب جنوب پرداخته است.

درباره‌ی ارلینگ کاگه پیش از این، هنگامی که کتاب در ستایش سکوت او را معرفی کردیم، حرف زده‌ایم. بنابراین لازم نیست آن توضیحات را تکرار کنیم و می‌توانیم این بار در پاراگراف فارسی، بی‌مقدمه به سراغ چند پاراگراف از کتاب او درباره‌ی پیاده روی و راه رفتن برویم. کتابی که در آن، راه‌ رفتن و پیاده‌روی را می‌ستاید

پیش از این نیز در متمم از لارس اسوندسن و کتابهایش صحبت کرده‌ایم (از جمله کتاب کار و کتاب فلسفه تنهایی). این بار می‌خواهیم چند جمله از کتاب فلسفه ملال را در قالب پاراگراف فارسی متمم مرور کنیم. این کتاب توسط افشین خاکباز ترجمه شده و به همت #نشر نو به بازار عرضه شده است. ملال در

پیش از این هم یک بار به سراغ نوشته‌های باستانی پاریزی رفته‌ایم و بخش‌هایی از کتاب از پاریز تا پاریس را خوانده‌ایم. چون در آن‌جا مختصری درباره‌ی دکتر باستانی پاریزی صحبت کرده‌ایم، بی‌مقدمه و معرفی به سراغ بخش‌هایی از کتاب زیر این هفت آسمان می‌رویم که این بار، برای پاراگراف فارسی انتخاب کرده‌ایم. نوشته‌ها و مقاله‌های کتاب زیر

پیش از این، یک بار در پاراگراف فارسی متمم به کتاب زندگی خوب (۳۰ گام فلسفی برای کمال بخشیدن به هنر زیستن) نوشته‌ی مارک ورنون اشاره کرده‌ایم (درباره سوگواری و فقدان). این بار هم، بخش کوتاه دیگری از همان کتاب ورنون را برایتان انتخاب کرده‌ایم. البته این‌بار، مطلبی که انتخاب شده،‌ به اندازه‌ی انتخاب پیشین،

پیش از این درباره‌ی کن رابینسون صحبت کرده‌ و به گوشه‌هایی از حرف‌های او پرداخته‌ایم. با توجه به سخنرانی او درباره خلاقیت در مدرسه می‌دانیم که رابینسون منتقد روش‌های رایج در آموزش رسمی است و معتقد است که مدارس، نقش مهمی در پرورش نیافتن خلاقیت و مهم‌تر از آن، سرکوب خلاقیت دارند. کن رابینسون در کتاب

مارک ورنون (Mark Vernon) به روزنامه‌نگاری اشتغال دارد و سال‌هاست مقالاتش در رسانه‌های مختلف از جمله نشریه‌ی گاردین منتشر می‌شود (+). کتابهایش هم، تا حد زیادی به حال و هوای مقالات روزنامه‌ای نزدیکند. معمولاً پیوستگی چندانی بین مطالب وجود ندارد و به زحمت زیر یک عنوان قرار می‌گیرند. چنان‌که خواننده حس می‌کند یک وبلاگ‌نویس، مجموعه‌ای

پیش از این نیز در پاراگراف فارسی متمم، به سراغ مجموعه کتاب‌‌های تجربه و هنر زندگی، کار ارزشمند #نشر گمان، رفته‌ایم. کتاب‌هایی که سرپرستی و سرویراستاری آن بر عهده‌ی خشایار دیهیمی است و معمولاً با عینک فلسفه به جنبه‌های مختلف زندگی نگاه می‌کنند و می‌پردازند. خشایار دیهیمی در معرفی این مجموعه، به خوبی نگاه مجموعه کتاب‌های تجربه و

با توجه به استقبال دوستان متممی از نقل بخشی از کتاب لذات فلسفه نوشته‌ی #ویل دورانت، در قالب پاراگراف فارسی، این بار هم بخش دیگری از این کتاب را برای شما نقل می‌کنیم. متنی که انتخاب کرده‌ایم، از فصل بیستم کتاب لذات فلسفه انتخاب شده است. عنوان این فصل چنین است: چگونه مدینه فاضله را ساختیم (How

بخش‌های قابل‌توجهی از کتاب لذات فلسفه‌ی ویل دورانت، برای خواننده‌ی امروزی جذاب – و شاید مفید – نیست. این کتاب با عنوان Pleasures of Philosophy در سال ۱۹۵۳ نوشته شده و بحث‌های فلسفی مطرح شده در آن، اغلب به تاریخ فلسفه و آراء فلاسفه محدود نشده، بلکه ویل دورانت کوشیده آن بحث‌ها را به موضوعات

بی‌تردید محمد قاضی را می‌توان از مترجمان بزرگ دوران معاصر کشورمان دانست. او در مهاباد به دنیا آمد و پیکرش نیز پس از درگذشت در هشتاد و چهار سالگی، در همان مهاباد به خاک سپرده شد. با وجودی که قاضی در سال ۱۳۷۶ درگذشته و بیش از دو دهه از مرگش می‌گذرد، هنوز به واسطه‌ی

کتاب چنین کنند بزرگان در میان کتاب‌های طنز معاصر در زبان فارسی، از حاشیه‌های ویژه‌ای برخوردار است. نویسنده‌ی این کتاب ویل کاپی (Will Cuppy) است و #نجف دریابندری آن را به فارسی ترجمه کرده است. در همان نخستین صفحه‌ی کتاب، که اصطلاحاً به صفحه‌ی تقدیم مشهور است، با عبارتِ نامتعارفِ «از سر ناچاری تقدیم شد به …» مواجه می‌شوید