بیش از دو دهه از زمانی که ماکیموتو (Makimoto) و مَنِرز (Manners) کتاب خانه به دوش های دیجیتال یا Digital Nomads را منتشر کردند گذشته است. نویسندگان در کتاب خانه به دوش های دیجیتال از آینده‌ای حرف زدند که هنوز نیامده بود. آن‌ها می‌گفتند: «الان برقراری ارتباط تصویری بین هر دو نقطه‌‌ی دلخواه از دنیا امکان‌‌پذیر نیست،

بسیاری از پروژه‌های کارآفرینی میان کسانی کلید می‌خورد که با یکدیگر شباهت‌هایی دارند. این شباهت‌ها می‌تواند در جنسیت، زادگاه، سابقه‌ی تحصیلی، سن، تخصص و یا تجربه‌ی کاری باشد. مثلاً زیاد می‌بینیم که دو یا چند نفر از دانشجویان یک دانشکده (مثلاً مدیریت یا نرم‌افزار) تصمیم می‌گیرند که یک استارتاپ راه‌اندازی کنند و گمان می‌کنند که

بسیاری از استارتاپ‌ها و کسب و کارهای کوچک در همان مراحل آغازین شکست می‌خورند. این را همه می‌دانیم و شنیده‌ایم. هم‌چنین این را می‌دانیم که از بین انواع دلایل شکست استارتاپها، متداول‌ترین علت این است که بازار از ایده استقبال نکرده است. به همین علت همواره به کسانی که قصد راه‌اندازی یک استارتاپ دارند توصیه می‌شود

همه شنیده‌ایم و می‌دانیم که بسیاری از استارتاپ‌ها شکست می‌خورند و کسانی که فعالیت استارتاپی را آغاز می‌کنند، نباید صرفاً به داستان موفقیت استارتاپ‌های ایرانی یا جهانی دلخوش شوند و احتمال بالای شکست را فراموش کنند. در این میان، آگاهی از دلایل شکست استارتاپ‌ها «ممکن است» تا حدی ریسک شکست را کاهش دهد. البته به

در یک استارتاپ، یک تیم بزرگ شانس موفقیت بیشتری دارد یا یک تیم کوچک؟ آمارها درباره‌ی تحصیلات دانشگاهی بنیان‌گذاران استارتاپ‌ها چه می‌گویند؟ آیا مهم است که بعضی از اعضای تیم استارتاپی، پیش از این در استارتاپ‌های دیگر کار کرده باشند؟ آیا برای موفقیت یک استارتاپ، تجربه‌ی مدیریتی قبلی مفید است؟ این‌ها تنها بعضی از سوالاتی

اگر بخواهیم فهرستی از متداول‌ترین اصطلاحات حوزه‌ی کارآفرینی تنظیم کنیم، باید در کنار ایده و محصول و خلاقیت و ریسک، حتماً جایی را هم به بیزینس پلن (Business Plan) یا طرح کسب و کار (یا نام قدیمی‌تر آن: طرح تجاری) اختصاص دهیم. بسیاری از واژه‌ها و اصطلاحات،‌ با تکرار فراوان، معمولاً معنا و کارکرد اصیل و واقعی خود را از دست می‌دهند. بیزینس پلن یا

ما تا کنون در درس‌های مختلف سری کارآفرینی به بهانه‌های مختلف به سراغ کتاب چالشهای کارآفرینی رفته‌ایم. از جمله این‌که درباره‌ی داشتن یا نداشتن شریک صحبت کردیم، از دردسرهای تیم همگن و مشابه گفتیم و درباره‌ی شراکت با دوستان و خانواده و بستگان حرف زدیم. در همه‌ی این درس‌ها نکات آموزنده‌ای مطرح شد، یا لااقل زمینه‌ای شکل

وقتی می‌خواهیم یک کسب و کار جدید راه‌اندازی کنیم، معمولاً دنبال شریک می‌گردیم و طبیعتاً یکی از در دسترس‌ترین جاها برای پیدا کردن شریک، دوستان و اعضای خانواده هستند. اما سرنوشت چنین کسب و کارهایی چگونه خواهد بود؟ آیا می‌توان گفت کسی که در زندگی، دوست یا شریک عاطفی خوبی بوده، در محیط کار هم

زندگی جک ما (Jack Ma) بنیان‌گذار گروه علی‌بابا، از بسیاری جهات شبیه سایر کارآفرینان بزرگ دنیا است. شکست‌های پی‌در‌پی در زندگی فردی او و اشتباهات مکرر در زندگی کاری او فراوانند. همه شنیده‌ایم که او ده بار برای ثبت نام در دانشگاه هاروارد درخواست داده و هر ده مرتبه رد شده است. و یا این‌که

وقتی با کارآفرینان درباره‌ی کارآفرینی صحبت می‌کنیم و از آن‌ها می‌خواهیم که درباره‌ی کسب و کار تازه‌ای که راه‌اندازی کرده‌اند – یا می‌خواهند راه‌اندازی کنند – حرف بزنند، بیشترِ صحبت‌های آنان حولِ #ایده متمرکز است. آن‌ها مدام از ایده‌های خود می‌گویند و از این‌که این ایده‌ها چقدر نوآورانه است و بازار تا چه حد به محصول‌شان نیاز

کتاب دوره عمر سازمان (Corporate Life-cycle) نوشته‌ی ایچاک آدیزس (~ ایساک آدیزِس) یکی از کتاب‌های شناخته‌شده در زمینه‌ی «شناخت و مدیریت تحولات یک سازمان در طول عمر خود» محسوب می‌شود. با در نظر گرفتن این‌که کتاب دوره عمر سازمان در سال ۱۹۹۰ منتشر شده و اکنون حدود سه دهه از انتشار آن می‌گذرد، و نیز با لحاظ کردن عمق

همان‌طور که پیش از این هم بارها اشاره کرده‌ایم، سنت ما در متمم بر این است که وقتی از یک کتاب، چند بار در تدوین و تولید درس‌های مختلف استفاده می‌کنیم و به منبع رسمی‌مان تبدیل می‌شود، مطلبی را به معرفی آن کتاب اختصاص می‌دهیم. یکی از کتاب‌هایی که در تدوین مجموعه درس‌های کارآفرینی متمم

وقتی از راه اندازی کسب و کار صحبت می‌کنیم، دو سوال کلیدی پیش روی‌مان قرار می‌گیرد: (۱) آیا من ویژگی‌های یک کارآفرین را دارم؟ (۲) اگر این ویژگی‌ها را دارم، چه زمانی برای شروع کارآفرینی و راه اندازی کسب و کار خودم مناسب است؟ در مجموعه درس‌های #ویژگی‌های کارآفرینان کمی درباره‌ی پاسخ پرسش اول صحبت کردیم.

کتاب سختی کارهای سخت، برای مدیرعامل‌ها نوشته شده است؛ البته نه همه‌ی مدیرعامل‌ها. تمرکز اصلی کتاب بر روی مدیرعامل‌هایی است که خود، بنیان‌گذار کسب و کارشان نیز بوده‌اند؛ البته نه همه‌ی مدیرعامل‌های بنیان‌گذار. به طور خاص، توجه کتاب به مدیرعامل‌های بنیان‌گذاری است که کار خود را به تازگی شروع کرده‌اند و در حوزه‌ی تکنولوژی فعالیت

بانک جهانی هر ساله گزارشی تحت عنوان Doing Business منتشر می‌کند و در آن به سهولت انجام کسب و کار در کشورهای مختلف می‌پردازد. این گزارش که انتشار آن از سال ۲۰۰۳ آغاز شده، یکی از گزارش‌های ارزشمند و معتبر جهانی است که در رسانه‌ها و تحقیقات مدیریتی نیز مورد اشاره و استفاده قرار می‌گیرد. در