شاید معروف‌ترین بخش کتاب جمهور افلاطون جایی باشد که او (در کتاب پنجم)‌ از ضرورت حاکمیت فیلسوفان بر جامعه سخن می‌گوید: «تا زمانی که فلاسفه به پادشاهی برسند، یا شاهان و شاهزادگان، به فلسفه‌ بپردازند و آن را فرا گیرند و [به هر ترتیب] قدرت سیاسی و خرد فلسفی در یک فرد واحد جمع شوند، آن گروهی هم