پیکر زنده، یک جامعه‌ی زنده است. جامعه‌ای از صدها اندام، که هر کدام زندگی می‌کنند. دست را ببین! زمین را شخم می‌زند. کود می‌دهد. تخم می‌‌پاشد. آبیاری می‌کند. نیمی از سال را در کشتزار، رنج می‌برد. درو می‌کند. خرمن را می‌کوبد. گندم را به آسیاب می‌برد. از آرد، نان می‌پزد. نان را با انگشتان خویش