کمتر کسی را می‌توان یافت که در اهمیت برندسازی شخصی تردید داشته باشد. این روزها افراد بسیاری دوست دارند یک برند شخصی قوی داشته باشند و همین نشان می‌دهد که اهمیت ساخت برند شخصی تا حد زیادی پذیرفته شده است. پس چرا باید از اهمیت برندسازی حرف بزنیم؟ موضوع این‌جاست که پرسونال برندینگ کار ساده و

بیش از دو دهه از مطرح شدن اصطلاح برندسازی شخصی یا پرسونال برندینگ (Personal Branding) می‌گذرد. اما رونق این اصطلاح در چند سال اخیر، شگفت‌انگیز و جالب‌توجه بوده است. دوره های آموزش برندسازی شخصی در جای‌جای کشور (و جهان) برگزار می‌شوند و افراد بسیاری خود را متخصص پرسونال برندینگ معرفی می‌کنند. به جرأت می‌توان گفت گسترش شبکه های

در درس گذشته کمی درباره‌ی ساختن برند لوکس صحبت کردیم و به بعضی از استراتژی‌ها و تکنیک‌هایی که برندهای لوکس به کار می‌گیرند پرداختیم. گفتیم که برندهای لوکس، دنبال جایگاه یابی برای برند نیستند و خود را فراتر از بازی رقابت می‌بینند. هم‌چنین اشاره کردیم که برندهای لوکس، عرضه‌محور فکر می‌کنند و نه تقاضا محور.

در درس برند لوکس چیست به تعریف برند لوکس پرداختیم و توضیح دادیم که لوکس بودن، نوعی فلسفه و نگرش خاص به بازار و بازاریابی محسوب می‌شود و نباید هر شکلی از گران‌فروشی را با لوکس بودن اشتباه گرفت. هم‌چنین اشاره کردیم که برند پریمیوم با برند لوکس تفاوت دارد و بسیاری از برندهایی که ما

وقتی در دفتر کار خود می‌نشینید و به طراحی برند فکر می‌کنید، همه چیز ساده به نظر می‌رسد. می‌توانید جایگاه برند و ارزش پیشنهادی برند خود را تعریف کنید. منشور هویت برند را بنویسید. زبان برند و عصاره برند را هم مشخص کرده و همه‌ی این‌ها را در قالب یک یا چند سند، تدوین کنید. اما مشتری و

وفاداری و بی‌وفایی نسبت به برندها، چیزی است که همه‌ی ما مصداق‌های آن را در زندگی خود و اطرافیان‌مان تجربه کرده‌ایم. فرض کنید یکی از دوستان شما از گوشی آیفون شرکت اپل استفاده می‌کند و گوشی دوست دیگرتان، یکی از محصولات شرکت ال‌جی است. حالا فرض کنید که هر دو نفر تصمیم به خرید گوشی

زبان برند، مجموعه‌ی کلمات، لحن و سایر نشانه‌های غیرکلامی است که یک برند، در گفتگو با مخاطبان و مشتریان خود به‌کار می‌گیرد (+). برای بسیاری از فعالان حوزه‌ی برند و برندسازی، بحث هویت بصری برند به خوبی جا افتاده و به محض تعیین یک نام تجاری، به دنبال انتخاب رنگ و طراحی لوگو و سایر

رسم ما در متمم این است که وقتی چند بار به یک کتاب اشاره می‌کنیم و به آن ارجاع می‌دهیم، یک مطلب اختصاصی برای معرفی آن کتاب در نظر می‌گیریم. از آن‌جا که در مجموعه درس‌های برند و برندسازی بارها به کاپفرر و کتاب مدیریت استراتژیک برند او اشاره کرده‌ایم، مناسب دیدیم که مطلبی هر

در درس گذشته، به مفهوم هویت برند یا ‌Brand Identity پرداختیم و توضیح دادیم که هویت برند، چیزی است که یک برند را از برندهای دیگر متمایز می‌کند. هم‌چنین گفتیم که معمولاً ساده‌ترین شیوه‌ی ایجاد تمایز این است که جلوه‌های بصری برند را به شکلی متمایز از دیگران تعریف کنیم. مثلاً لوگوی خاص خود، رنگ خاص خود،

هویت برند یا Brand Identity یکی از مباحث بسیار مهم در برندسازی است که سوء‌برداشت‌ها و سوء‌تفاهم‌های بسیاری درباره‌ی آن وجود دارد. برخی از افراد، هویت برند را به شاخص‌های ظاهری برند محدود می‌کنند. وقتی از مدیر یک شرکت می‌پرسید که آیا روی هویت برند شرکت خود کار کرده است یا نه، بعید نیست بشنوید: «بله. کار

بعید است در زمینه‌ی برند و برندسازی مطالعه کرده باشید، اما با اصطلاح جایگاه یابی برند یا ‌Brand Positioning روبرو نشده باشید. جایگاه یابی برند یا برند پوزیشنینگ مفهومی بسیار مهم و کلیدی است و به جرأت می‌توان گفت که اگر به مباحث برند و برندسازی، چه برند محصول و چه برند شخصی علاقه‌مند هستید، موظف هستید که مفهوم

سه مفهوم دارایی برند (Brand Asset) و قدرت برند (Brand Strength) و ارزش برند (Brand Value) معمولاً به جای یکدیگر به کار برده می‌شوند و در بسیاری از موارد، مدیران توسعه برند و نیز مدیران بازاریابی و فروش شرکتها، به تفاوت آنها توجه نمی‌کنند. در ادبیات عمومی مدیران هم، معمولاً وقتی از برند نام برده