Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Menu
دوره آموزشی هدف گذاری (کلیک کنید)


بازی تتریس و اعتیاد آن (زیر ذره بین)


چرا بازی تتریس تا این حد اعتیاد آور است؟

بازی تتریس را قبلاً در مطلبی تحت عنوان داستان تتریس بررسی کردیم. یکی از بحث‌هایی که دوستان متممی در مورد تتریس مطرح کردند، بحث اعتیادآور بودن این بازی است.

طبیعی است که طراحان همه‌ی بازی‌ها، تلاش می‌کنند که بازی‌های آنها تا حد امکان اعتیادآور باشد. چون تکرار استفاده و مدت استفاده از یک بازی، از چمله شاخص‌های پیشرو برای موفقیت یک بازی محسوب می‌شود. اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چرا بازی تتریس به این سادگی، آن هم در میان انبوه بازی‌های پیچیده‌ی دنیای مدرن، تا این حد اعتیاد آور است؟

ما قبلاً هم به برخی تحقیقاتی که در زمینه‌ی اثرات و تبعات بازی تتریس انجام شده اشاره کرده‌ایم. اما حدس می‌زنیم دیدن ویدئوی زیر برای شما جذاب و آموزنده باشد.

دکتر تام استفورد از دانشگاه شفیلد، به مناسبت سی سالگی بازی تتریس یک ویدئوی کوتاه چهار دقیقه‌ای تولید کرده و در آن در مورد بخشی از دلایل اعتیادآور بودن بازی تتریس صحبت می‌کند. در اینجا می‌توانید گزارش او را که سایت‌های متعدد خبری دنیا منتشر شد ببینید (اکثر منابع اصلی فی.ل.تر بودند، اما می‌توانید نگاهی به این منبع بیندازید).

بلوما زیگارنیک، نشان داد حافظه‌ی کارهای ناتمام، چیزی فراتر از حافظه‌ی کارهای به پایان رسیده و تجربیات گذشته است و بازی تتریس، دنیایی از کارهای نیمه تمام است. هر خطی که شما به پایان می‌رسانید، باعث می‌شود تعداد بیشتری کار تمام نشده ظاهر شوند. ضمن اینکه هر قطعه‌ای که در جای مناسب قرار می‌گیرد، مسئله‌ی جدیدی را برای شما ایجاد می‌کند و شکل هندسی ناقص جدیدی که باید با قطعاتی که از آسمان سقوط می‌کنند تکمیل شوند.

او حرف‌های خود را به این شکل تمام می‌کند که حافظه‌ی ما، صرفاً یک سیستم منفعل ذخیره سازی اطلاعات نیست. بلکه یک سیستم دینامیکی و پویا است که با توجه دستیابی ما به هدفهایمان را تعقیب می‌کند و به محض اینکه به هدفی رسیدیم، هدف‌های بعدی را جستجو و تعقیب و حمایت می‌کند. به همین دلیل است که وقتی از امتحان بیرون می‌آییم، عموماً چیز زیادی به خاطر نمی‌آوریم!

بازی تتریس، دقیقاً‌ این مکانیزم را به خدمت گرفته است.

      شما تاکنون در این بحث مشارکت نداشته‌اید.  

     تعدادی از دوستان علاقه‌مند به این مطلب:    ابوالفضل صالحی ، مجید ، سپیده عبداللهی ، امین رستاد ، لیلا بارنگی

 

برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)

متمم چیست و چه می‌کند؟ (+ دانلود فایل PDF معرفی متمم)
چه درس‌هایی در متمم ارائه می‌شوند؟
هزینه ثبت‌نام در متمم چقدر است؟
آیا در متمم فایل‌های صوتی رایگان هم برای دانلود وجود دارد؟

۱۷ نظر برای بازی تتریس و اعتیاد آن (زیر ذره بین)

    پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

    نویسنده‌ی دیدگاه : هومن کلبادی

    با سلام مجدد
    در یکی از تحقیقاتی که در متن هم به اون اشاره شد و میشه اون رو از طریقِ لینکِ https://goo.gl/V2K92I مطالعه کرد ، در خصوص "تاثیرِ بازیِ تتریس ، در کاهشِ استرسِ ناشی از ضربۀ روحی و از بین بردنِ خاطرات بدِ ذهنی" مطالبِ بسیار جالبی در این خصوص ارائه کرده . در اون متن اومده که :
    " از یک گروه آزمایشی ، خواسته شد که 6 ساعت ، به طورِ ممتد ، فیلم هایی که صحنه هایِ دلخراش و ناراحت کننده و متاثرکننده داره ، ببینن . محققین مطمئن بودند که بعد از این مدتِ دیدنِ فیلم هایی با این خصوصیات ، مطمئناً خاطراتِ تصویریِ بلند مدت و آزار دهنده ای در ذهنِ افرادی که در این تحقیق ، شرکت کرده بودند ، به جا خواهد موند . اونها ، افراد رو به سه گروه ، تقسیم کردن :
    1- گروهی که پس از اتمامِ فیلم ، از اونها سوالاتی بی اهمیت و معمولی ، پرسیده میشد
    2- گروهی که از اونها خواسته میشد تا ، تتریس بازی کنن
    3- گروهی که به حال خودشون رها میشدن و کار خاصی ازشون نمیخواستن که انجام بدن .
    نتیجۀ این آزمون بعد از یک هفتۀ ، حاکی از این بود که اون دسته ای که بعد از دیدنِ فیلمهایِ مذکور ، تتریس بازی کرده بودند ، خاطرات و تصاویرِ نارحت کننده و آزار دهندۀ بسیار کمتری از اون فیلم ها رو در خاطرِ خودشون داشتند " .
    در ادامۀ اون مطلب اومده که :
    امیلی هولمز ، محققِ ارشدِ دانشگاهِ آکسفورد ابراز کرده " موقعی که بلافاصله پس از وارد شدنِ یک ضربۀ روحی ، از فرد خواسته بشه که تتریس بازی کنه ، در مواردِ متعدد ، دیده شده که تتریس ، اثرِ مراقبتی و حمایتیِ بسیار خوبی روی افرادِ مذکور ، داشته ." محققین معتقد بودند که نیازهایِ فضایِ بصری که برای بازی کردنِ تتریس در ذهنِ افراد ایجاد میشه ، جلویِ ایجادِ تصاویرِ ذهنیِ ناشی از ضرباتِ روحی رو خواهد گرفت .
    در تحقیقاتی دیگه ، حتی فراتر از این هم رفتند . درست یک روز بعد از دیدنِ همون فیلمها ، در فرایندی ، با پرسیدنِ سوالاتی هدفمند ، افرادی که در اون آزمایش شرکت کرده بودند رو وادار به بازسازیِ تصاویرِ ذهنیِ ناراحت کننده و آزار دهنده می کردند تا مطمئن بشن که اونها ، به خوبی ، تحتِ تاثیراتِ منفی و ناراحت کنندۀ اون فیلم ها ، قرار گرفتند . بعد ، از اونها خواستند که تتریس بازی کنند و این بار هم ، نتایجی مشابه، آزمایشاتِ قبلی ، حادث شد .
    بسیاری از محققین بر این باورند که در آینده ، میتونن از ظرفیت هایِ بصریِ بازی هایِ کامپیوتری ، مثلِ تتریس ، در کاهشِ عوارضِ ناشی از بیماری هایِ روانی مثلِ افسردگی و بیماریِ دو قطبی و سایرِ بیماری ها بهره ببرن .
    در حالِ حاضر ، از بازیِ تتریس برای کاهشِ ضربه هایِ روحیِ سربازان ، بعد از جنگ ، استفاده می کنن .
    در همون مطلب ، به مقالۀ جالبی با عنوانِ "جدی شدنِ بازی های ویدئویی برای ارتشِ آمریکا" اشاره کرده که اگه حوصلۀ خوندنش رو داشته باشین میتونین از طریقِ این لینک http://goo.gl/ap6Cp مطالعش کنین . در اون مقاله نکاتِ بسیار جالبی دربارۀ تاثیراتِ مثبتی که بازی های ویدئویی برای کاهشِ استرس و اضطرابِ سربازان دارند و همچنین ، برنامه هایی که در خصوصِ طراحی و ساختِ بازی های ویدئویی نسل بعد در دستورِ کارِ ارتشِ آمریکا قرار داره ، وجود داره که از حوصلۀ این فضا خارج هست . . .

     
    تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
    .