جملاتی از مونتسکیو (نویسنده کتاب نامه های ایرانی و روح القوانین)

قرار گذاشته بودیم که در #پاراگراف فارسی متمم، گاهی به سراغ #کتابهای کلاسیک و نویسندگان کلاسیک ایران و جهان برویم و خود را به نویسندگان معاصر محدود نکنیم.

در این راستا، قصد داریم این بار به سراغ مونتسکیو برویم.

معمولاً نویسندگانی که عنوان کتابهای خود را از فرهنگی دیگر انتخاب می‌کنند، این بخت را دارند که کمی بیشتر از انتظار، مورد توجه مردم آن فرهنگ قرار بگیرند.

کتاب چنین گفت زرتشت نیچه – البته با وجودی که خود کتابی قوی است – به خاطر نام زرتشت در عنوان آن، در میان ایرانیان از اقبال خاصی برخوردار بوده است. در عین اینکه می‌دانیم این کتاب، هیچ ارتباط مستقیمی با زرتشت ندارد.

مونتسکیو هم برای بسیاری از مردم ما، به خاطر کتاب نامه های ایرانی، شناخته شده (یا لااقل شنیده شده) است. در حالی که این کتاب هم، ارتباط خیلی جدی با ایران و ایرانی ندارد و بیشتر، نقدی بر فرهنگ حاکم بر فرانسه‌ی دوران مونتسکیو است.

مونتسکیو برای اینکه بتواند راحت‌تر فرهنگ خودشان را نقد کند، سعی کرده آن را از منظر بیرونی مورد توجه قرار دهد و برای تاکید بر این نگرش، کتاب را از دید دو ایرانی که سال‌هاست در فرانسه زندگی می‌کنند نوشته است و حرف‌های خود را در دهان آنها گذاشته است.

اگر چه نامه های ایرانی یکی از معروف‌ترین آثار مونتسکیو است، اما قطعاً اثرگذارترین نوشته‌ی او را باید روح القوانین یا Spirit of the laws دانست.

کتابی که بر نگرش سیاسی دوران او و حتی نگرش سیاسی امروز در جهان اثرهای ماندگاری داشته است.

این بار، جمله‌هایی از مونتسکیو را برای #پاراگراف فارسی انتخاب کرده‌ایم: