شرایط استخدام | شما چاق هستید، استخدام‌تان نمی‌کنیم!
چند سال قبل، در سال ۲۰۱۲، بیمارستانی در ایالت تگزاس آمریکا شرطی را برای استخدام اعلام کرد که بسیار بحث‌برانگیز شد. این بیمارستان اعلام کرد که نمی‌تواند داوطلبانی را که چاق هستند، استخدام کند. شاخص چاقی را هم چنین اعلام کرد که: اگر BMI شما بالاتر از ۳۵ باشد، از استخدام‌تان معذوریم (شاخص BMI چیست؟).
با توجه به این که BMI پایین‌تر از ۲۵ را معیار وزن مطلوب در نظر می‌گیرند، می‌توان گفت این بیمارستان، با استخدام افرادی که در آستانهٔ چاقی بوده یا چاقی ردهٔ اول داشته‌اند، مشکلی نداشته است. اما حاضر نبوده افرادی را که اندکی بیشتر از معمول چاق هستند، استخدام کند.
دفاع بیمارستان از سیاست «منع استخدام چاق‌ها»
بیمارستانی که این شرط استخدامی را بیان کرد، استدلال‌هایی در دفاع از تصمیمش داشت.
نخست این که می‌گفتند سن اغلب بیماران ما بیشتر از ۶۵ است و این گروه از بیماران، دربارهٔ ظاهر پرستاران و کادر درمان انتظاراتی دارند که ما نمی‌توانیم آنها را نادیده بگیریم.
علاوه بر این، فیزیک فردی که به عنوان عضو کادر درمان فعالیت می‌کند، با تصویر ذهنی مردم از این گروه شغلی هم‌خوان باشد. یعنی مشخص باشد که فرد برای سلامت خودش وقت و انرژی صرف می‌کند. علاوه بر این، ظاهر این افراد باید به گونه‌ای باشد که حواس بیماران را پرت نکند.
علاوه بر همهٔ اینها، ما کارفرما هستیم و حق داریم در مورد خط‌مشی و فرایند استخدام کارکنان خود آزادانه تصمیم بگیریم.
نقد سیاست بیمارستان | حق چاق‌ها ضایع می‌شود
از زمانی که این ماجرا رسانه‌ای شد، نقدهای بسیاری به این تصمیم بیمارستان وارد شد. این نقدها را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد:
BMI به سلامت ربط ندارد
عده‌ای از منتقدان به این نکته اشاره کردند که BMI شاخص مناسبی برای سنجش سلامت نیست. بنابراین حتی اگر یکی از مفروضات بیمارستان این بوده باشد که کادر درمان باید از سلامت فیزیکی بهره‌مند بوده و دغدغهٔ سلامت داشته باشند، BMI نمی‌تواند شاخص مناسبی باشد.
اگر یک ویژگی در فعالیت شغلی اختلال ایجاد نکند، دیگر به کارفرما ربطی ندارد
عدهٔ دیگری به سراغ این رویکرد رفتند که کارفرما فقط زمانی می‌تواند دربارهٔ ویژگی‌های کارجویان نظر دهد که آن ویژگی مستقیماً روی عملکرد شغلی کارجویان تأثیر داشته باشد.
مثلاً اگر بیمارستان بتواند اثبات کند که پرستارهای چاق نمی‌توانند از بین تخت‌ها رد شوند، حق دارد روی میزان چاقی داوطلبان شرط بگذارد. اما اگر چنین دفاعی وجود نداشته باشد، این نوع شرط‌ها و محدودیت غیرمنطقی و غیرقابل دفاع است.
این اتفاقی است که در صنایع دیگر هم افتاده است. به عنوان مثال، خطوط هوایی – مستقل از این که واقعاً چقدر درست بگویند – اصرار دارند که اگر افراد بلندقد را در استخدام ترجیح می‌دهند، علت این است که لازم است آنها اشراف بهتری بر مسافران داشته باشند. هم‌چنین آنها باید بتوانند به مسافران در برداشتن و قرار دادن بار در محفظه‌های بالای صندلی‌ها کمک کنند.
تبعیض در استخدام، غیرقانونی است
برخی ایالت‌های آمریکا قوانینی دارند که کارفرما را موظف می‌کنند به خاطر ویژگی‌های ظاهری بین افراد تمایز قائل نشوند. این قوانین، تلویحاً به این نکته اشاره دارند که نباید زیبایی، قد و هیکل خوب و مواردی از این دست، به مزیتی برای استخدام تبدیل شود.
در همین راستا، عده‌ای معتقد بودند که باید از حقوق چاق‌ها دفاع کرد. این فعالیت‌ها در دهه‌های اخیر جدی‌تر و رسمی‌تر هم شده و تأکید می‌کنند که حقوق چاق‌ها (Fat Rights) باید به عنوان زیرمجموعه‌ای از حقوق بشر (Human Rights) در نظر گرفته شود. اخیراً حتی گروه‌هایی هم به عنوان فعال اجتماعی در حوزهٔ دفاع از چاق‌ها شکل گرفته‌اند که به آنها Fat Activist گفته می‌شود.
بحث کلی‌تر | تا کجا می‌توان زندگی شخصی و شرایط احراز شغل را تفکیک کرد؟
مسئلهٔ چاقی و استخدام در بیمارستان را می‌شود به شکل عمومی‌تری هم به بحث گذاشت: آیا کسی که به عنوان کادر درمان در حوزهٔ سلامت فعالیت می‌کند، به سلامت فردی خود هم اهمیت بدهد؟ یا این انتخاب شخصی اوست و بیماران و کارفرما نباید به مسائل و ویژگی‌های فردی او توجه کنند؟ (به خاطر دارید که گفتیم بهانهٔ بیمارستان این بود که بیماران انتظار دارند کسی که در حوزهٔ سلامت فعالیت می‌کند، شکل فیزیکی مطلوبی داشته باشد. بنابراین عامل تعیین‌کنندهٔ اصلی، قضاوت بیماران است).
این سوالی است که همهٔ ما بارها به شکل‌های مختلف با آن برخورد داشته‌ایم: آیا یک مدرس برندسازی شخصی باید برند شخصی قدرتمندی هم داشته باشد؟ آیا یک مشاور سرمایه‌گذاری در بورس، باید از حد مشخصی ثروتمندتر باشد؟ آیا طراحی خانه و دفتر کار یک طراح و مشاور دکوراسیون داخلی بسیار خاص و ویژه باشد؟ آیا یک مشاور خانواده باید زندگی موفقی داشته باشد؟ آیا هنوز می‌توان به آموزش‌های یک روانشناس که با مرگ خودخواسته از دنیا رفته گوش داد و اعتماد کرد؟ آیا یک شرکت فروشنده محصولات آرایشی و بهداشتی حق دارد کسانی را که پوست یا چهرهٔ زیبایی ندارند، استخدام نکند؟ آیا درخواست همکاری یک مشاور دیجیتال مارکتینگ را می‌شود صرفاً به این علت که اکانت قوی یا فعالی در شبکه‌های اجتماعی ندارد رد کرد؟
فهرست چنین سوالاتی انتها ندارد. و اگر بخواهیم به آنها پاسخی منصفانه بدهیم، لازم است یک بار خود را به جای استخدام‌شونده (یا خدمت‌دهنده) و بار دیگر در جای استخدام‌کننده (یا مشتری) قرار دهیم. احتمالاً در این حالت، ارزیابی‌مان واقع‌بینانه‌تر خواهد بود.
مشارکت در بحث (هر پرسشی را که دوست دارید، پاسخ دهید)
🟩 نظر شما در مورد ماجرای استخدام بیمارستان چیست؟ آیا برای خودتان مهم است که پزشک یا پرستارتان دغدغهٔ سلامت شخصی‌شان را داشته باشند؟
🟩 آیا ویژگی‌هایی در ذهن‌تان هست که به نظر خودتان به کارفرما ربطی ندارد، اما دیده باشید کارفرما آنها را در استخدام مد نظر قرار می‌دهد؟
🟩 آیا سوال دیگری در ذهن دارید که به فهرست سوالهای آخر درس افزوده شود؟ خود شما پاسخ مشخصی برای آن دارید؟ یا هنوز برای خودتان هم کامل حل نشده است؟
دسترسی کامل به مجموعه درس‌های مسیر شغلی برای اعضای ویژه متمم در نظر گرفته شده است.
اعضای ویژه‌ی متمم علاوه بر دسترسی به درس‌های مسیر شغلی به مجموعه‌ی گسترده‌ای از درس‌ها به شرح زیر دسترسی پیدا می‌کنند:
البته بررسی‌های آماری ما نشان داده که علاقه‌مندان به درس‌های مسیر شغلی از میان مجموعه درس‌های متمم به مطالعه‌ی درس‌های زیر بیشتر علاقه‌مند بوده‌اند:
خودشناسی | شخصیت شناسی | کار تیمی
کوچینگ | مشاوره مدیریت | استعدادیابی
مذاکره | رفتار سازمانی | تصمیم گیری
ارزش آفرینی | فایل صوتی حرفه ای گری
دوره MBA (مطالعه‌ی منظم همه‌ی درس‌ها)
اگر با فضای متمم آشنا نیستید و دوست دارید درباره‌ی متمم بیشتر بدانید، می‌توانید نظرات دوستان متممی را درباره‌ی متمم بخوانید و ببینید متمم برایتان مناسب است یا نه. این افراد کسانی هستند که برای مدت طولانی با متمم همراه بوده و آن را به خوبی می‌شناسند:
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری مسیر شغلی به شما پیشنهاد می‌کند:
- مسیر شغلی چیست؟ مفهوم مسیر شغلی چه ابعادی دارد؟
- موفقیت شغلی چیست؟ شما موفقیت در شغل را چگونه تعریف میکنید؟
- پرسشنامه لنگرگاه های مسیر شغلی ادگار شاین
- لنگرگاه های مسیر شغلی ادگار شاین
- تم های شغلی هالند (مدل سنجش علاقمندیهای شغلی / شخصیت شناسی هالند)
- پرسشنامه هالند – سنجش ترجیحات شغلی
- مهمانی بولز | جایگزینی سادهشده برای پرسشنامه هالند | تطبیق شغل و شاغل
- موفقیت شغلی | آیا تلخیهای دنیای واقعی را تحمل میکنید؟
- موفقیت شغلی | قدرت تحمل ابهام یک نقطهی قوت مهم محسوب می‌شود
- موفقیت شغلی | مراقب باشید به یک بولدوزر تبدیل نشوید
- موفقیت شغلی | عصیانگری می‌تواند مانعی در مسیر موفقیت شما باشد
- استعفا | فقط درگیر متن استعفا و نوشتن نامه استعفا نباشید!
- نوشتن نامه استعفا خطاب به همه | داستانی از اعلام عمومی استعفا
- منتور کیست و منتورینگ یعنی چه؟
- وظایف منتور | از منتور چه انتظاراتی داشته باشیم؟
- دفاعیه یک ریاضیدان | معیار شما برای انتخاب شغل چیست؟ | + محتوای تشویقی
- رزومه نویسی | در یک نمونه رزومه کاری چه چیزهایی باید باشد (و نباشد)
- مسیر شغلی یک نردبان نیست | شریل سندبرگ
- رزومه نویسی آینده نگر | چرا نوشتن رزومه برای آیندهای که نیامده مفید است؟
- شرایط استخدام | شما چاق هستید، استخدام‌تان نمی‌کنیم!
- فریلنسر کیست؟ به چه کسی فریلنسر (Freelancer) یا آزادکار میگویند؟
- خانه به دوش های دیجیتال (Digital Nomads)
- کتاب شغل مناسب شما | آموزش MBTI توسط پاول تایگر
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبت‌نام | اطلاعات بیشتر فهرست درس‌های متمم
نویسنده‌ی دیدگاه : هدی
تجربه ای که من دارم در زمینه ی مربی ورزشی و مشاوره ی تحصیلی هست. به نظر من منتور بودن از موفق بودن دو تا چیز مجزا است. چون صبوری، دیدن کیس های متنوع و قدرت انتقال مطالب از جمله ضروریات یک مربی یا مشاور هست. ممکنه یک فرد خودش در رده های خیلی بالایی از موفقیت تحصیلی باشه، اما دلیل نمی شه که مشاور خوبی هم باشه. چون اون فرد بیشتر از اینکه از آدم های مختلف شناخت داشته باشه، از خودش شناخت داره. مثلا نمی دونه که وقتی یک فرد دیگه انگیزه اش میوفته چه پیشنهادی باید بهش بده. اما با همه ی اینها من خودم ترجیحم اینه که وقتی میخوام مشاور بگیرم از کسی مشورت بخوام که خودش در حوزه ی مربوطه موفق باشه. یا وقتی میبینم یک مربی ورزشی خودش اندام متناسبی نداره خواه ناخواه سوگیری منفی پیدا میکنم. اما یادم میاد که قبلا در متمم به یک مطلبی برخوردم که میگفت آموزش مدیریت یک چیزه و مدیر خوبی بودن چیز دیگه. پس منطقی تره که در خیلی از موارد تخصص رو مدنظر داشت. مثلا نباید انتظار داشته باشیم که بنایی خونه ی مارو بسازه که بهترین خونه رو برای خودش درست کرده باشه. یا مثلا پیش یک دکتر قلب و عروق نریم چون خودش فشار خون داره.