تیموتی گالوی | بازی درونی به چه معناست؟
تیموتی گالوی (Timothy Gallwey) را معمولاً در فهرست بنیان‌گذاران جنبش کوچینگ می‌آورند و حتی گاهی از او به عنوان پدر کوچینگ یاد می‌کنند.
البته خود او چنین ادعایی را مطرح نکرده، اما چون جان ویتمور (John Whitmore) که از افراد شناخته‌شده و پیشگام در کوچینگ است از او الهام گرفته و بارها به کارها و ایده‌های او اشاره کرده، عملاً گالوی هم جایگاه مهمی در تاریخچه کوچینگ پیدا کرده است.
چنان‌که در ادامه خواهیم داد، کارهای گالوی چندان مستند و علمی نبوده و بیشتر بر تجربیات شخصی استوار بوده است. اما از آن‌جا که نام گالوی و نیز مدل پیشنهادی‌اش یعنی بازی درونی (Inner Game) بارها در ادبیات کوچینگ تکرار می‌شود، کسانی که به این حوزه علاقه‌مند هستند و می‌خواهند آن را عمیق‌تر بیاموزند، لازم است کمی با او آشنایی داشته باشند.
تیموتی گالوی کیست؟
تیموتی گالوی متولد سال ۱۹۳۸ است و در رشته زبان انگلیسی در دانشگاه هاروارد تحصیل کرده است. اما آن‌چه باعث شهرت او شده، ربطی به تحصیلات دانشگاهی‌اش ندارد.
گالوی در دهه‌ی شصت میلادی به عنوان مربی تنیس دانشگاه هاروارد فعالیت می‌کرد و در آن زمان به نتیجه رسید که برای بهبود عملکرد تنیس‌بازها صرفاً نباید روی تمرین‌های فیزیکی و تکنیک‌های بازی متمرکز شد. او به این نتیجه رسید که موانع ذهنی در بازی تنیس کارکرد فیزیکی بازیکنان را محدود می‌کنند و اجازه نمی‌دهند آن‌ها به حداکثر پتانسیل و ظرفیت خود دست پیدا کنند.
به عبارت دیگر، گالوی معتقد بود که بازی واقعی نه در بیرون و داخل زمین تنیس، بلکه در داخل ذهن تنیس‌باز انجام می‌شود و تنیس‌باز پیش از این‌که در زمین بیرونی ببازد، در ذهن خود می‌بازد و مقدمه‌ی باخت بیرونی را فراهم می‌کند (در ادامه‌ی درس خواهیم دید که منظور گالوی در این‌جا صرفاً خوش بینی و داشتن نگاه مثبت نیست).
گالوی تجربه‌ی مربیگری خود در تنیس را در سال ۱۹۷۲ در قالب کتابی با عنوان The Inner Game of Tennis منتشر کرد. کتابی که به ده‌ها زبان ترجمه شد و نسخه‌ی چاپی آن بیش از یک میلیون نسخه فروش رفت و باعث شد اصطلاح بازی درونی یا Inner Game به اصطلاحی رایج در میان مربیان و علاقه‌مندان به روانشناسی ورزش تبدیل شود (این کتاب با عنوان مربیگری به سبک بازی درونی به فارسی نیز ترجمه شده است).
همین کتاب مربیگری به سبک بازی درونی بود که کمک کرد گالوی بتواند به عنوان سخنران و مربی با شرکت‌های بزرگی مانند AT&T، اپل و کوکاکولا همکاری کند.
مانند بسیاری از نویسندگان که بعد از موفقیت نخستین اثرشان، همان مسیر را ادامه می‌دهند و آثار مشابهی خلق می‌کنند، تیموتی گالوی هم وارد این بازی شد و کتابهای متعددی را با بُن‌مایه‌ی بازی درونی نوشت:
- بازی درونی در اسکی
- بازی درونی در گلف
- بازی درونی در موسیقی
- بازی درونی در کار
- بازی درونی در استرس
منظور از بازی درونی چیست؟
دسترسی کامل به مجموعه درس‌های مرتبط با کوچینگ و منتورینگ برای اعضای ویژه متمم در نظر گرفته شده است.
اعضای ویژه‌ی متمم علاوه بر دسترسی به درس‌های کوچینگ و منتورینگ به مجموعه‌ی گسترده‌ای از درس‌ها به شرح زیر دسترسی پیدا می‌کنند:
البته بررسی‌های ما نشان داده که علاقه‌مندان به کوچینگ و منتورینگ از میان فهرست فوق، معمولاً برای مطالعه‌ی درس‌های زیر وقت می‌گذارند:
خودشناسی | شخصیت شناسی | کار تیمی | مذاکره
مهارت ارائه | مهارت ارتباطی | زندگی شاد | عزت نفس
پرسونال برندینگ | مشاوره مدیریت | مدیریت زمان
دوره MBA (مطالعه‌ی منظم همه‌ی درس‌ها)
ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری کوچینگ به شما پیشنهاد می‌کند:
- کوچینگ | مقدمه و ورود به دوره کوچینگ متمم
- تفاوت کوچ و منتور چیست؟ آیا کوچینگ و منتورینگ یک مفهوم هستند؟
- تیموتی گالوی | بازی درونی به چه معناست؟
- کوچ کیست و کوچینگ چیست؟
- کوچینگ مدیران اجرایی
- مدیر در نقش کوچ | مرور و خلاصهٔ یک مقالهٔ مهم
- کوچینگ عملکرد | یک کوچ عملکرد چه کارهایی انجام میدهد؟
- لایف کوچینگ چیست؟ کوچینگ زندگی شامل چه کارهایی است؟
- کوچینگ مبتنی بر شواهد | اهمیت شواهد علمی در آموزش کوچینگ و ارائه خدمات کوچینگ
- ویژگیهای کوچ حرفه ای و موفق | شایستگیهای کوچینگ
- اخلاق حرفه ای در کوچینگ | اصول اخلاقی در کوچینگ چه هستند؟ | بخش اول
- اخلاق حرفه ای در کوچینگ | اصول اخلاقی در کوچینگ چه هستند؟ | بخش دوم
- روش جایگزین دریافت بازخورد از دیگران
- کاربرد هوش مصنوعی در کوچینگ
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبت‌نام | اطلاعات بیشتر فهرست درس‌های متمم
نویسنده‌ی دیدگاه : مجتبی
سلام.
"به عبارت دیگر، گالوی معتقد بود که بازی واقعی نه در بیرون و داخل زمین تنیس، بلکه در داخل ذهن تنیس‌باز انجام می‌شود و تنیس‌باز پیش از این‌که در زمین بیرونی ببازد، در ذهن خود می‌بازد و مقدمه‌ی باخت بیرونی را فراهم می‌کند (در ادامه‌ی درس خواهیم دید که منظور گالوی در این‌جا صرفاً خوش بینی و داشتن نگاه مثبت نیست)."
این پاراگراف از متمم رو میتونم به این شکل ترجمه کنم. "بازنده‌ها اول توی ذهن خودشون میبازن و بعدش توی دنیای واقعی و ذهن بقیه میبازن." خب این که همون حرف متمم بود اما یه نتیجه دیگه هم میتونم بگیریم:
آدمی که توی ذهن خودش باخته باشه به احتمال خیلی زیاد از بیرون هم می‌بازه... اما کسی که در ذهن خودش برنده باشه، حتی اگه از بیرون ببازه، خودش رو شکست خورده نمیدونه؛ بلکه تجربه کسب کرده.
میتونیم بگیم که این نگاه تقریبا همون نگاه ذهنیت رشد(GROWTH MINDSET) به مسائل هست.
کسی که ذهنیت و نگرشش مثل یه برنده باشه حتی اگه ببازه؛ نباخته.
در مورد خود اول و خود دوم هم این موضوع رو درک کردم که "خود اول(TELLER)" خودِ کمال‌گرا هست و استانداردهایی که برای دنیا تعیین میکنه رو می‌خواد به خود دوم که مظلوم‌تر هست، تحمیل کنه. این خود دوم همون خودِ ما هست. یعنی کسی که به عنوان یک انسان دارای "ویژگی ناقص بودن" هست و اصلا قرار نبوده و نیست که بی‌نقص باشه. اما خود اول داره اذیتش میکنه. وقتی این اتفاق می‌افته و ما خیلی درگیر راضی کردن خودِ کمال‌گرا میشیم؛ طفلکی خود دوم مستهلک میشه و حالش از خودش(واقعیت وجودی ما) به هم می‌خوره و سرخورده میشه. به صورتی که حتی دیگه جرئت ریسک کردن و چالش تعریف کردن رو نداره.
یکی از راهکارهایی که میتونه کمک کنه انجام دادن مراقبه هست. توی مراقبه ما می‌آییم و خود اول‌مون رو یه جا می‌نشونیم و بهش میگیم فعلا تو هیچی نگو و هیچ کاری نکن. من می‌خوام خودم باشم(به خود دوم اجازه‌ی بودن می‌دیم). به نظرم مراقبه میتونه یه تمرین خوب برای پذیرفتن خود دوم باشه.