ایلان ماسک: اگر استیون پینکر هم نفهمد، نسل انسان واقعاً در خطر است
اگر در میان متخصصان و دانشمندان بزرگ جهان، بخواهید نمونه‌ای برای خوش بینی در آخرین حد قابل تصور آن پیدا کنید، استیون پینکر قطعاً یکی از کاندیداها خواهد بود.
ما هم یک بار در متمم به بهانه پاراگراف فارسی به سراغ مناظره پینکر با آلن دوباتن و ملکوم گلدول رفتیم و دیدیم که او چگونه و با چه استدلال‌هایی از موضع خود دفاع می‌کند.
ظاهراً پینکر احساس کرده در ۸۳۲ صفحه کتاب Better Angels نتوانسته تمام حرف‌های خوش‌بینانه‌ی خود و استدلال‌هایش را مطرح کند.
به همین علت در کمتر از چهار سال، می‌بینیم که در سال ۲۰۱۸ کتاب Enlightenment Now در ۵۷۶ صفحه روی پیش‌خوان کتابفروشی‌ها قرار گرفته تا پینکر ادامه‌ی استدلال‌های خود را در توضیح اینکه ما همین الان هم بسیار خوش‌بختیم و هر روز هم از قبل خوش‌بخت‌تر می‌شویم مطرح کند.
به نظر می‌رسد حتی برخی رسانه‌ها هم – که از کتاب قبلی پینکر استقبال کرده بودند – این بار به کتاب جدید این استاد دانشگاه هاروارد به اندازه گذشته روی خوش نشان نداده‌اند.
دوست عزیز.
این بحث برای کاربران ویژه متمم در نظر گرفته شده است.
با عضویت به عنوان کاربر ویژه‌ی متمم، علاوه بر دسترسی به این مطلب، به سایر بحث‌هایی هم که تحت عنوان #ایده متمم مطرح می‌شوند دسترسی پیدا می‌کنید.
همچنین با فعال کردن اشتراک ویژه به درس‌های بسیار بیشتری دسترسی پیدا می‌کنید که می‌توانید فهرست آنها را در اینجا ببینید:
فهرست درس‌های مختص کاربران ویژه متمم
البته از میان درس‌ها و مطالب مطرح شده، ما فکر می‌کنیم شاید بهتر باشد ابتدا مطالعه‌ی مباحث زیر را در اولویت قرار دهید:
به نظر نمی‌رسد این بحث‌ها در آینده‌ی نزدیک به سرانجام مشخصی برسند.
کسانی که وضعیت انسان را نامطلوب می‌بینند، به اندازه‌ی تیتر تمام روزنامه‌های امروز جهان مدرک دارند.
از سوی دیگر کسانی مانند پینکر هم، تمام تاریخ جهان را در دست گرفته‌اند و روندهای آن را بررسی می‌کنند.
در این میان، شاید برای ما که بین دعوای بزرگان قرار گرفته‌ایم، بخشی از حرف‌ها و استدلال‌ها و شیوه‌های نگاه و نگرش، آموزنده و الهام‌بخش باشد.
در عین اینکه شاید به سادگی نتوانیم پاسخ درست این مسئله را – حتی با شنیدن حرف دو طرف – تشخیص دهیم.
بحث در مورد خوبی‌ها و بدی‌ها و فرصت‌ها و تهدیدهای هوش مصنوعی را تا چه حد به نیازها و دغدغه‌های امروز انسان نزدیک می‌بینید؟
آیا شما این نوع بحث‌ها را در حد اختلاف نظر‌های فلسفی نگاه می‌کنید؟ یا آنها را مهم و ضروری می‌دانید؟
اگر فکر می‌کنید بخشی از این بحث‌ها مهم و ضروری و بخشی دیگر فلسفی است؛ آیا می‌توانید نمونه‌هایی را توضیح دهید؟
بخش‌هایی از کاربردهای هوش مصنوعی که به نظر شما باید زودتر در موردشان فکر کرد و بخش‌هایی که شاید هنوز، دغدغه‌ی انسان یا لااقل دغدغه‌ی بخش بزرگی از جامعه‌ی انسانی نباشند.
برخی از سوالهای متداول درباره متمم (روی هر سوال کلیک کنید)
ثبت‌نام | اطلاعات بیشتر فهرست درس‌های متمم
نویسنده‌ی دیدگاه : حامد زرندی
به طور مشخص هنوز احساس منفی یا مثبت در مورد هوش مصنوعی ندارم. اما چند وقت قبل که در وبلاگ جادی در مورد آلفا زیرو و یادگیری ماشین خواندم، 2 احساس درونم شکل گرفت. ابتدا از این پیشرفت کمی ترسیدم، اما بعد از مدتی احساس کردم، ما انسانها نیاز به این پیشرفت داریم.
خلاصه داستان آلفازیرو:
گروه دیپ مایند یک برنامه جدید یادگیرنده بازی را رونمایی کردند. این برنامه توانسته بازی شطرنج و یک بازی ژاپنی را بعد از یاد گرفتن بازی گو یاد بگیرد.
مدیر دیپ مایند میگوید که این برنامه شبیه برنامههای قبلی یا سبک بازی انسانها بازی نمیکند.
این برنامه مخصوص بازیگو طراحی شده و با 24 ساعت زمان برای بررسی بازی و همچنین بازی با خودش توانسته بازی را کامل یادبگیرد. و با این روش توانسته استاک فیش که یکی از قویتری موتورهای کامپیوتری جهان است را با اختلاف زیاد و بدون هیچ شکستی پشت سر بگذارد. (لازم به ذکر هست که هیچ انسانی نمیتواند استاک فیش را ببرد)
جالبترین نکته برای من این مسئله است که برنامه با روشهای متفاوت بازی می‌کند. مثلا نوشته شده که در جایی حاضر شده فیل و وزیر را از دست بدهد تا موقعیت برتر را به دست آورد، و سپس بازی را ببرد. این همان حرکتی است که انسانها انجام نمیدهند.
نکتهای که تا دو هفته بعد از خواندن این مطلب مرا درگیر کرد تصمیمهای روزمرهام بود. اینکه چه تصمیمهای به ظاهر اشتباهی میتوانم بگیرم که در درازمدت باعث موفقیت من شود؟ اینجا همان جایی بود که احساس کردم این پیشرفت برای ما نیاز است.