راسل اکاف و تدوین مدرن تفکر سیستمی

۲۴۳ نظر برای راسل اکاف و تدوین مدرن تفکر سیستمی

پرطرفدارترین دیدگاه به انتخاب متممی‌ها در این بحث

نویسنده‌ی دیدگاه : گروه متمم



ضیاء عزیز.

احتمالاً قبلاً در نوشته‌های من راجع به نیل پستمن، چیزهایی خوانده باشی. نیل پستمن حدود 40 سال در دانشگاه نیویورک درس می‌داد و از منتقدان و تحلیل‌گران جدی رسانه بود.

امیدوارم فرصتی پیش بیاد تا مطلب بیشتری در موردش بنویسم. اما خواستم در تایید صحبت شما و اصطلاح داده زدگی، اشاره‌ای به یکی از کارهای او داشته باشم.

سال 1990 نیل پستمن رو برای سخنرانی در انجمن انفورماتیک آلمان دعوت کردند و اون عنوان بسیار جالبی رو برای سخنرانیش انتخاب کرد:
Informing ourselves to death

جمع آوری اطلاعات تا سرحد مرگ!
متن کامل انگلیسی سخنرانی رو در یک فایل برای شما گذاشتم شاید به درد بخوره:
http://www.motamem.org/wp-content/uploads/2015/06/informing-ourselves-to-death-neil-postman.pdf

در این سخنرانی دقیقاً همین مفهومی که شما مطرح می‌کنید رو مورد اشاره قرار داده.
نیل پستمن در شروع صحبتش تاکید می‌کنه که تخصصی در حوزه تکنولوژی نداره و در ادامه توضیح می‌ده که البته کسانی که در یک حوزه تخصص ندارند ممکنه از بیرون چیزهایی رو ببینند که کسانی که متخصص هستند از اون موارد غافل بشوند
(شبیه اینکه ما در خانه یا محل کار خود، چنان به محیط عادت می‌کنیم که بعضی اشیاء را نمی‌بینیم یا بعضی مشکلات را می‌پذیریم و فراموش می‌کنیم).

حرفهای نیل پستمن با یک جمله کلیدی ادامه پیدا می‌کنه:
Technology giveth and technology taketh away and not always in equal measure
تکنولوژی چیزهایی را می‌دهد و چیزهایی را می‌گیرد و الزاماً این داده‌ها و ستاده‌ها به یک میزان نیستند.

نیل پستمن به صنعت نشر و چاپ اشاره می‌کنه و می‌گه صنعت چاپ فردگرایی رو به ما هدیه داد (هر کسی می‌تونه با کمترین هزینه، مستقل از اطرافیان و جامعه و خانواده علائق خودش رو بخونه و پیگیری کنه) اما از سوی دیگه اون یکپارچگی که در جوامع سنتی وجود داشت رو از بین برد.

نیل پستمن بعد از اینکه بحث‌های خودش رو ادامه میده و یکی از مهم‌ترین مسائلی که در حوزه تکنولوژی بهش اشاره می‌کنه دسترسی گسترده و فراوان به اطلاعاته.

نیل پستمن به یک آزمایش جالب اشاره می‌کنه. اون میگه:

من صبح‌ها سر کلاسم از بچه‌ها می‌پرسم که: «بچه‌ها. امروز روزنامه تایم رو خوندین؟».
اگر بگن آره. اونروز دیگه نمی‌تونم کاری بکنم. اما اگه بگن نه. بحثم رو ادامه می‌دم:
«بچه‌ها صفحه 23 یک تحقیق خیلی جالب از هاروارد نوشته بود».
معمولاً بچه‌ها می‌پرسن که موضوعش چی بود و من از اینجا شروع می‌کنم بر اساس خلاقیت خودم یک چیز غلط بی خاصیت به درد نخور احمقانه رو می‌گم. مثلاً:

بچه‌ها. بهترین رژیم لاغری اینه که همون غذاهای هر روز رو بخوریم و شش تا شکلات هم حتما توی برنامه باشه.
معمولاً بچه‌ها تایید می‌کنند و ساکت می‌شن. بعضی‌ها حتی می‌گن که اونها هم یه چیزی راجع به این مسئله خونده بودن!
هر روز بسته به حال و هوا و خلاقیت خودم، یک موضوعی رو می‌گم و معمولاً هم جواب می‌ده!

نیل پستمن از جورج اروول (نویسنده قلعه حیوانات و 1984) نقل می‌کنه که انسانهای امروز به نسبت انسانهای چند قرن قبل، از قدرت تحلیل چندان بالاتری برخوردار نیستند (دقت داشته باشیم که قدرت تحلیل با حجم داده‌های انباشه فرق داره. ما فقط داده‌های بیشتر داریم) اما در معرض اطلاعات بسیار گسترده‌تری هستند.
اونها زمانی در مقابل قدرت دولتها سر فرود می‌آوردند و امروز در برابر قدرت داده‌ها. داده‌هایی که خیلی وقت‌ها در ارزیابی اعتبار اونها به شدت ناتوان هستند.

خلاصه بحث رو ادامه می‌ده و اگر علاقمند باشید می‌تونید متن رو بخونید.
نیل پستمن در پایان بحثش میگه:

سقراط و مسیح و کنفوسیوس و بودا و اسپینوزا و پیامبر اسلام همه یک حرف کلیدی زده‌اند:
ما راه گریزی از خودمان نداریم. باید خودمان را بفهمیم و بشناسیم. این چالش همیشگی انسان بوده است.
و ما با پوشاندن لباس تکنولوژی بر تنمان، هیچ مسئله بنیادینی را حل نخواهیم کرد.

در پایان هم از یک شخصیت کارتونی به نام پوگو جمله‌ای را نقل می‌کند:

من دشمن را دیده‌ام. دشمن خودمان هستیم!

 
تمرین‌ها و نظرات ثبت شده روی این درس صرفاً برای اعضای متمم نمایش داده می‌شود.
.