آیا شما فردی پخته و خردمند هستید؟

روانشناسی مثبت گرا در پی تشخیص بیماری‌های انسان‌ها نیست، بلکه می‌کوشد استعدادها، ظرفیت‌ها و توانمندی‌های انسان‌ها را ببیند و پرورش دهد.

به همین علت، مفاهیمی مثل خوش بینی، امید، قدردانی و بخشش در ادبیات روانشناسی مثبت گرا جایگاه ویژه‌ای دارند. حتی کسانی مثل پترسون و سلیگمن، ابایی ندارند که از این مفاهیم، با عنوان فضیلت (Virtue) یاد کنند.

این در حالی است که بسیاری از ما احساس می‌کنیم این نوع واژه‌ها، بیشتر بر زبان فیلسوفان و علمای اخلاق می‌نشینند.

با این مقدمه، این بار می‌خواهیم به سراغ اصطلاحی برویم که برای قرن‌ها، روانشناسان جرأت نکرده بودند به آن نزدیک شوند: خرد، خردمندی، پختگی و به تعبیر انگلیسی آن Wisdom.

اگر قرار بود یک شخصیت فرزانه و خردمند در کارتون یا فیلم ساخته شود، کار نویسنده و کارگردان چندان دشوار نبود. به سراغ فردی پیر می‌رفتند. معمولاً مرد. با ریش‌هایی بلند و لباسی سفید و شاید عصایی در دست. ترک دنیا کرده. در گوشه‌ای نشسته و آماده برای این‌که دیگران را نصیحت کند.

اما در دنیای علم، ماجرا دشوارتر است. می‌دانیم که خرد و خردمندی، زن و مرد ندارد. حتی الزاماً نمی‌توان آن را به سن و سال نسبت داد.

خردمندی و پختگی می‌تواند خواسته و آرزوی بسیاری از ما باشد. کیست که دوست نداشته باشد او را با این صفت‌ها توصیف کنند؟

اما خردمندی را چگونه تعریف می‌کنند؟ اگر بخواهیم به سوی پختگی، خرد و خردمندی حرکت کنیم، باید در چه مسیری گام برداریم و به چه نکاتی توجه کنیم؟

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری روانشناسی مثبت گرا به شما پیشنهاد می‌کند: