امید چیست؟ امیدواری در زندگی به چه معناست؟

وقتی اصطلاح امید و امیدواری را در صحبت‌های خود به‌کار می‌برید، دقیقاً منظورتان چیست؟

امیدواری چه تفاوتی با خوش بینی دارد؟

تفاوتِ دو جمله‌ی «من به آینده‌ی این پروژه امیدوارم» و «من نسبت به آینده‌ی این پروژه خوش بین هستم» چیست؟

در فهرست #ویژگی های افراد کاریزماتیک معمولاً امیدواری را هم در کنار خوش بینی قرار می‌دهند. یک فرد کاریزماتیک چگونه این امیدواری را بروز می‌دهد و اظهار می‌کند؟ (اگر امیدواری را چیزی جدای از خوش بینی می‌دانیم؛ باید نشانه‌های ویژه‌ی آن را هم تعریف کنیم).

لطفاً پیش از این‌که ادامه‌ی این درس را بخوانید، در حد چند دقیقه با خود فکر کنید و به این دو پرسش – در ذهن خودتان – پاسخ دهید:

• آیا شما امیدواری و خوش بینی را به‌ جای یکدیگر به کار می‌برید؟
• اگر امید و خوش بینی برای شما دو واژه‌ی متفاوت هستند، چگونه تصمیم می‌گیرید که در هر جمله‌ای، کدام را به‌کار ببرید؟

ما هم در درس‌های روانشناسی مثبت گرا، همین تعریف را معیار خود قرار می‌دهیم.

تعریف امید چیست؟ به چه کسی امیدوار می‌گوییم؟

زمانی که با تعریف خوش بینی آشنا شدیم، آموختیم که خوش بینی به معنای انتظار وقوع رویدادهای مثبت در آینده است. به عبارت دیگر، فرد خوش بین وقتی نمی‌داند که از بین دو سناریویِ مطلوب الف و سناریوی نامطلوب ب کدام‌یک روی خواهد داد، فرض می‌کند سناریوی الف روی می‌دهد (یا دست‌کم، احتمال وقوع الف را بیشتر فرض می‌کند).

اما امید به ویژگی‌های فرد و توانایی فرد در ساختن آینده‌ی مطلوب اشاره دارد. اسنایدر برای امید، دو مولفه تعریف می‌کند:

بنابراین وقتی شما می‌گویید من کاملاً نسبت به آینده‌ی این کسب و کار امیدوارم قاعدتاً دو شرط زیر وجود دارد:

• می‌دانید از این کسب و کار چه می‌خواهید و اراده کرده‌اید که آن را به دست بیاورید (Will-power)
• معتقدید که اگر مسیری که اکنون در ذهن دارید شما را به هدف نرساند، می‌توانید موانع را دور بزنید و مسیرهای جایگزین را پیدا کنید (Way-power)

همین‌جا به سادگی می‌توانید حدس بزنید که افرادی که دارای مرکز کنترل بیرونی هستند، در شرایط یکسان در مقایسه با آن‌هایی که مرکز کنترل درونی دارند، کمتر می‌توانند امیدوار باشند.

آیا امیدوار بودن یک صفت فردی است؟

ترتیبی که متمم برای خواندن مطالب سری روانشناسی مثبت گرا به شما پیشنهاد می‌کند: